Gün: 15 Ağustos 2023

Erdoğan, maçın akabinde düzenlenen toplantıda, ayakta bile zorla durulan sıcak havada son dakikaya kadar alanda gösterdikleri gayretten ötürü oyuncularına teşekkür etti.

Oyuncularının idmanda çalıştıklarını alanda kusursuz halde yerine getirdiğini anlatan Erdoğan, şunları kaydetti:

“Zor bir maç olacağını biliyorduk. Zira karşımızda geçen sene bilhassa hem Muhteşem Lig’de hem Avrupa Ligi’nde çok başarılı sonuçlar almış ve takımının da büyük kısmını koruyan, hatta üzerine önemli meslekli oyuncular transfer etmiş bir rakip vardı. Biz de grup savunmasıyla ilgili çok önemli çalışmalar yaptık. Maç tahminen 2-0 bitti fakat bugün 5-0 da bitse bence olağan bir sonuç olurdu. Zira maçın bütün kısmında daha üstün ve şuurlu oynayan bir Alanyaspor vardı.”

Galibiyet ve alanda ortaya konan oyun nedeniyle gelecek ismine çok umutlu olduğunu tabir eden Erdoğan, 6 oyuncularının birinci defa Harika Lig’de oynadığını belirtti.

Erdoğan, bu oyuncuların ligi tanımaları için biraz vakit gerektiğini vurgulayarak, “Oyunculara bunu anlatmaya çalıştık. Rakibimizi tahlil ederken oyuncuların nasıl bir oyun, nasıl bir rakiple karşı karşıya geleceklerini anlattık. Doğal ki oyuncularımın âlâ niyetli ve çabalı olması söylediklerimize inanıp, bunu alanda yapması bizi çok memnun etti.” diye konuştu.

Kıymetli bir rakibe karşı galibiyet aldıklarına dikkati çeken Erdoğan, şöyle devam etti:

“Bu galibiyetten cebimize koyacağımız şey öz itimat ve ekip ruhu. Galibiyeti elde ederken neleri hakikat yaptığımızı, oyuncularımıza bir daha hatırlatıp, bundan sonraki maçlarda bir daha isteyeceğiz. Katiyen çok sağlam ayaklarımızın üzerine basmamız lazım. Zira bu lig daha yeni başladı. Bizim performansımızı arttıracağımız devirler olacak. Bu türlü galibiyetle başlamak, oyuncularımın hem öz inancını hem de motivasyonunu arttırması açısından bizim için çok kıymetliydi.”

Erdoğan, cumartesi günü şiddetli Rizespor deplasmanına gideceklerini ve bu maçta istedikleri sonucu almak için hazırlanacaklarını kelamlarına ekledi.

Novak Djokovic, bir forehand galibinin itici gücüyle raketini bir ağ direğine çarptı, ardından hızla bükülmüş enkazı aldı ve oturdu. 23 kez Grand Slam tekler şampiyonundan alışılmadık bir öfke patlamasıydı ve az önce kaybettiği noktadan daha fazlası gibi görünüyordu.

Pazar günü Wimbledon’u ve belki de önümüzdeki yıllarda birkaç kez daha kazanmayı bekleyen Djokovic, o anda bir farkındalık kazanıyor gibi görünüyordu: Son yıllarda erkekler tenis turundaki tekil hakimiyeti sona ermiş olabilir.

20 yaşındaki İspanyol Carlos Alcaraz, beş setlik bir mücevherde inanılmaz bir zihinsel güç ve tenis becerisi sergiliyordu ve baştan çıkarıcı yeni bir rekabet doğuyordu.

36 yaşındaki Sırp Djokovic gülerek “Ha, umarım öyledir,” dedi. “Hatırım için. Uzun bir süre turneye çıkacak. Ne kadar süre buralarda olacağımı bilmiyorum.”

Djokovic, tam da Roger Federer’i geride bırakıp Rafael Nadal’ı geride bıraktığında, şimdi oyunun en iyilerinden biri olmak için gereken her şeye sahip, sakin, yetenekli ve çok yönlü genç bir boğayla mücadele etmesi gerekiyor.

Pazar günü bir meşale geçmediyse, en azından kapmak için hazırdı.

Alcaraz’ın Wimbledon’da heyecan verici bir şekilde Djokovic’i yenmesini kraliyet kutusundan izleyen 18 kez Grand Slam tekler şampiyonu olan Chris Evert, “Novak’ın artık uğraşması gereken biri var,” dedi. “Steffi Graf’ın gelip beni ve Martina’yı dövmeye başlaması gibi. Ne kadar iyi olduğunu hemen gördük ve ikimizden de daha fazla Slam kazandı.”

1981’den 1986’ya kadar, Pazar günü yine kraliyet tribününde yer alan Evert ve Martina Navratilova, arka arkaya 15’i de dahil olmak üzere 20 büyük şampiyonluğun 18’ini kazandı. Ardından Graf, 1987 Fransa Açık finalinde Navratilova’yı mağlup etti ve toplamda 22 büyük şampiyonluk kazandı.

Pazar gününe kadar Djokovic, Grand Slam turnuvalarında ve özellikle 10 yıldır kaybetmediği Merkez Kortta beş setlik maçlarda yenilmez görünüyordu. Federer emekli oldu ve Nadal 37 yaşında kronik sakatlık sorunlarıyla uğraşırken, Alcaraz oyununu geliştirirken Djokovic’in önümüzdeki birkaç yıl içinde birkaç kupa daha toplayacağı düşünülebilirdi.

Bol bilenmiş.

Alcaraz, 1-6, 7-6 (6), 6-1, 3-6, 6-4’lük setlerle kazandığı ve ona ilk Wimbledon tekler şampiyonluğunu kazandıran ve Djokovic’i beş Wimbledon kazanma şansını elinden alan 1-6, 7-6 (6), 3-6, 6-4 galibiyetinde sergiledi. kariyeri için bir sıra ve rekor kıran bir sekizinci.

Djokovic aynı zamanda 24. büyük unvanını kazanmayı umuyordu – ve tercih ediliyordu – bu, Margaret Court’u bir kariyerde en çok berabere kılacak ve bu yazın sonunda Grand Slam’i tamamlamak için sadece ABD Açık’tan ayrılacaktı. Her şey neredeyse kaçınılmaz görünüyordu, ama şimdi yeniden ayarlaması gerekebilir.

Djokovic, “Dürüst olmak gerekirse, onun gibi bir oyuncuyu hiç oynamadım” dedi. “Roger ve Rafa’nın kendi bariz güçlü ve zayıf yönleri var. Carlos çok eksiksiz bir oyuncu. Tüm yüzeylerde uzun ömür ve başarılı bir kariyer için anahtar olduğunu düşündüğüm inanılmaz uyum sağlama yetenekleri.”

Belki de Djokovic’in anın hüsranına bağladığı raket çarpmasının nedeni – Alcaraz servisini beşinci turda yeni kırmıştı – Wimbledon çimlerinin Djokovic’in erken gelişen yeni rakibi karşısında hafif bir üstünlüğün tadını çıkarmayı umduğu yer olmasıydı. gelecek yıllar.

Alcaraz çoğunlukla toprak zeminde oynayarak büyüdü, ancak sert kortlara hızla adapte oldu ve Eylül ayında henüz 19 yaşındayken ABD Açık’ı kazandı. ama Novak Djokovic yok.

Şimdi, dünyanın en prestijli turnuvasında en iyi oyunculara karşı çimde cesaretini gösterdi. Maçtan sonra sahadaki bir törende oğlundan bahsedince gözleri dolan Djokovic, Alcaraz’ı nezaketle övdü. Evet, Alcaraz’ın kırmızı kil ve mavi boya üzerinde anında bir güç olacağını bildiğini belirtti. Çim de mi? Çoktan?

Djokovic, “Bu yıl çimlerde bu kadar iyi oynamasını beklemiyordum,” dedi. “Ama şüphesiz dünyanın en iyi oyuncusu olduğunu kanıtladı. Farklı zeminlerde harika tenis oynuyor ve şu anda bulunduğu yerde olmayı hak ediyor.”

Raket çarpmasından önce bile, Djokovic’in zorlu bir kaç yılı geride bıraktığının sinyalini almış olabileceği başka bir uzun an daha vardı.

Djokovic üçüncü sette 1-3’lük skorla servis atarken, iki adam 26 dakikadan fazla süren 13 ikili ile 32 sayılık bir oyun oynadılar. Her iki oyuncu da koştu, daldı ve harika atışlar yaptı ve seyirciler olağanüstü oyun ve sergilenen cesaret karşısında zevkle haykırdı.

Evert, “Alcaraz’ın gösterdiği sinir kesinlikle dikkate değerdi,” dedi.

Son olarak, Djokovic kaleye bir forehand vurduktan sonra, Alcaraz servisi tekrar kırmıştı. Parmağını kulağına götürerek kalabalıktan daha fazla gürültü istedi ve tam orada Djokovic’in bilmesi gerekiyordu. Dayanabildiği kadar uzun yıllar boyunca, Alcaraz muhtemelen çimlerde bile orada olacak.

Djokovic, “Bence spor için iyi, dünyadaki 1 ve 2 neredeyse beş saatlik, beş setlik bir gerilim filminde karşı karşıya geliyor,” dedi. “Genel olarak sporumuz için daha iyisi olamazdı.”

Yıllarca süren yanlış çıkışlardan sonra, erkek tenisinde nihayet nesiller arasında gerçek bir savaş yaşanıyor.

Kısa kariyerinde spora gölge düşüren 20 yaşındaki İspanyol yıldız Carlos Alcaraz, All England Club’ın saygıdeğer Merkez Kortunu sallayan şaşırtıcı bir geri dönüşte, Wimbledon finalinde Novak Djokovic’i yenerek neredeyse imkansızı başardı. Adamın şimdiye kadarki en büyük spor olarak kabul ettiği çim, uzun süredir arka çimi olarak görülüyordu.

Djokovic, Grand Slam’i kovalamanın yanı sıra, şimdiye kadar 23 Grand Slam turnuvası şampiyonluğuna ulaşan oyundaki hakimiyetine meydan okuyan başka bir sonradan görme rüyayı söndürmeyi hedefliyordu. Alcaraz, sporu Roger Federer ve Rafael Nadal’ın da dahil olduğu ve Djokovic’in beklenenden daha uzun süre hüküm sürdüğü Üç Büyükler çağının ötesine taşıması beklenen bir sonraki oyuncu grubunun standart taşıyıcısı.

Alcaraz, geçen yıl ABD Açık’ı heyecan verici, akrobatik bir tarzda kazandı ve erkek tenisinin sıra dışı bir yetenek tarafından sarsılacağını fark etti. Bu yıl, sakatlığını gidermek için Avustralya Açık’tan çekildi ve Fransa Açık’ta yarı finalde Djokovic’e yenildi. Ama etrafındaki vızıltı ve geleceği asla azalmadı.

Alcaraz, “Yeni nesil için harika,” dedi, “onu yendiğimi görmek ve onların bunu yapabileceklerini düşünmelerini sağlamak.”

İlk setin ardından ve sadece utançtan kaçınmak için mücadele eden Alcaraz, benzersiz hız, güç ve temas kombinasyonunu yeniden keşfetti ve çim kort tenisinin inceliklerini son anda anladı.

85 dakikalık destansı bir ikinci sette maça geri döndü ve bu sette aşılmaz bir iki setlik açık olarak görülen bir açıktan bir puan uzaktaydı.

Üçüncü setin ortalarında maçın kontrolünü ele geçirdi, ardından dördüncü sette Wimbledon’ın dört kez son şampiyonu ve yedi kez galibi olan Djokovic’in uzun süredir başarısının temeli olan ayak hareketlerini yeniden keşfetmesiyle sallandı.

Djokovic, yenilgiyle karşı karşıya kaldığında hiç olmadığı kadar tehlikeli bir oyuncu, ancak Alcaraz bir kez daha yükseldi ve 1-6, 7-6 (6), 6-1, 3-6, 6-4, sadece üstesinden gelmekle kalmadı. Djokovic’in sonsuz becerileri ve yetenekleri, ama onun ruhunu da kırıyor.

Beşinci setin başlarında Alcaraz, Djokovic’in servisini kırmak için ters vuruş yaptığında momentum son bir kez sallandığında, sert zekalı Sırp raketini ağ direğine çarptı. Birkaç puan önce, sahanın ortasında yüzen bir forehand’i savurarak ve kaleye göndererek kontrolü ele geçirme şansını boşa harcamıştı. Şimdi, sadece birkaç dakika sonra, son yıllarda başına çok nadiren gelen şey – büyük bir sahnede, özellikle de bu büyük sahnede görece yeni gelen birini kaybetmek – oluyordu.

Geçen ay, 23 kez Grand Slam tekler şampiyonu olan Djokovic, uzun süredir rakipleri olan Nadal ve Federer’i nihayet gölgede bıraktı. Ancak bu kayıp, elde edemediği birkaç ödülden birini kazanma şansına mal oldu – 1969’dan beri tek erkeklerde Grand Slam’i elde eden ve tek bir yılda dört büyük turnuvayı kazanan ilk oyuncu oldu. İki yıl önce bu başarıyı yakalamasına bir maç kalmıştı. Bu kez, çoğu şampiyonun yayın kabinine çekildiği bir yaşta olan 36 yaşında, sekiz maç uzaktaydı.

Çok yakın görünüyordu ama son maçta Alcaraz neden herkesin onun hakkında bu kadar uzun süredir bu kadar yaygara kopardığını gösterdi. Djokovic’i en seksi silahlarıyla bitirdi – ipeksi düşme şutu, hünerli topspin lobu, patlatıcı bir servis ve Djokovic’in uzanıp ağ üzerinden kaldıramadığı son bir yırtıcı forehand.

Alcaraz yere düştü ve elleriyle yüzünde inanamayarak çimlerin üzerinde yuvarlandı. Djokovic’e ağda sarıldı, hakemle el sıkıştı, çimlerin arasından gevşek bir top aldı ve tribünlere gitmeden önce ebeveynleri ve koçu Juan Carlos Ferrero’ya sarılmadan önce kalabalığa attı.

Alcaraz, “Bu aşamada Novak’ı en iyi şekilde yenmek, tarih yazmak, o sahada 10 yıl yenilmeden sonra onu yenen adam olmak benim için harika,” dedi.

Brad Pitt, Daniel Craig, Emma Watson ve Hugh Jackman gibi A sınıfı ünlülerin ve şarkıcı Ariana Grande’nin öne çıktığı bir günde Galler Prensesi Catherine’den şampiyonluk kupasını aldıktan sonra, Kral 6. Felipe ile şakalaştı. İspanyol genç oyuncunun zaferini de izleyen İspanya temsilcisi.

Alcaraz krala, “Artık kazandığıma göre, umarım daha çok maçıma gelirsin,” dedi.

Alcaraz’ın birçok akıl hocasından biri ve 2008’de bir başka Wimbledon ikonu olan Federer’i tahttan indiren büyük İspanyol oyuncu Nadal, sosyal medyada Alcaraz’ın İspanyol tenisine “muazzam bir neşe” getirdiğini yazdı.

“Çok güçlü bir kucaklama ve ikinci Şampiyonun tadını çıkarın!!!” Son kalça ve karın ameliyatı nedeniyle turnuvayı kaçıran Nadal yazdı.

Bu kayıp, en azından o gün daha iyi bir oyuncuya kaybettiğini kabul eden Djokovic için ender bir an yarattı.

Djokovic, mağlubiyetle ilgili olarak “Yutması zor bir durum” dedi. Ardından saha kenarındaki bir koltuktan kendisine gülümseyen oğluna bakarken gözyaşlarını tuttu. Ailesine “Beni desteklediğiniz için teşekkür ederim” dedi. “Sana kocaman sarılacağım ve hepimiz birbirimizi sevebiliriz.”

Cumartesi günü, yedi kez Grand Slam kazanan ve şu anda sporun en saygın seslerinden biri olan Mats Wilander, Djokovic’in Alcaraz’ı yenme ve dört 2023 Grand Slam etkinliğini yüzde 90 kazanma şansını artırdı.

Wilander, “Çok fazla silahı var,” dedi. “Spor hakkında bilinmesi gereken her şeyi biliyor. Her şeyi bir bilime bağladı. Rakipler onun için hazır değil.”

Pazar günkü finalin ilk dakikalarında Wilander kehanet gibi görünüyordu. Tenis takvimindeki en önemli erkekler maçı, Merkez Korta tamamen farklı koşullar altında yürüyen iki oyuncu arasındaki bir yarışmaya benziyordu.

Djokovic için olağan Temmuz Pazarıydı. Ancak Alcaraz, ilk Wimbledon finalinde oynuyordu ve bu ağırlık, geçen ay Fransa Açık’ta Djokovic ile yarı final mücadelesi sırasında yaşadığı stresin neden olduğu tüm vücut kramplarından sonra daha da ağırlaştı. Bu, bir numaralı seri başı ve dünyanın 1 numarası olan Alcaraz’ın iddiasını karşılayamadığı ilk büyük an olmuştu.

Pazar farklıydı. Ama ilk başta değil.

Açılış anlarından itibaren Djokovic, Alcaraz’ı sahanın arka köşesine sıkıştırdı ve bu, Alcaraz’ın hücuma devam etmesini imkansız hale getirdi. Alcaraz’ın ayaklarının dibindeki kahverengi kir lekelerini hedef alarak ve onu geriye doğru koşmaya göndererek servis dönüşlerini ezdi.

Djokovic, maçın yarım saat öncesine kadar bir setti ancak Alcaraz, saniyede 2-0 öne geçti.

Alcaraz’ın ilk Wimbledon finalini kurtarma şansı, ilkinden üç kat daha uzun süren destansı bir ikinci setin sonunda çok önemli bir eşitliği bozmaya geldi. Eşitliği bozmak, Djokovic’in uzmanlık alanıdır. Finale girerken, Grand Slam maçlarında üst üste 14 galibiyet elde etmişti.

O an, her iki oyuncunun da en iyi yanlarını ortaya çıkardı — büyük servisler kornerlere; kötü atışlar; net, puan kazandıran kazananlar ve rakip fileye yaklaşırken – ve Merkez Kort çıkıntılarında yankılanan “Novak, Novak” ve “Carlos, Carlos” tezahüratlarıyla dolu kalabalık.

Ve sonra, Djokovic tam iki setlik bir liderliği kapmaya hazırmış gibi göründüğünde, Alcaraz’a beraberlik şansı vermek için fileye iki ters vuruş gönderdi. Alcaraz daha sonra Djokovic’in servisine ters vuruş yaparak maçı bir sette düğümledi.

Eski ağır siklet şampiyonu Mike Tyson bir keresinde, ağzına bir yumruk yiyene kadar herkesin bir planı olduğunu söylemişti.

Alcaraz, Djokovic’in çenesine bir vuruş yaptı ve Djokovic bunu hissetti. Üçüncü set bir dizi Djokovic hatasına dönüştü. Maçta bir tutunma yeri kazanmak için mücadele etti, hiçbir zaman 13 ikiliye giden ve Djokovic’in fileye yaptığı forehand ile sona eren bir maçın ortasından daha fazla değil.

Genelde yere düştüğünde yaptığı gibi, Djokovic dördüncü setten önce uzun bir tuvalet molası verdi. Yüzüne su çarpar ve aynada kendi kendine konuşur. Genellikle, farklı bir oyuncu olarak ortaya çıkıyor ve Pazar günü de farklı değildi, inisiyatifi bir kez daha ele geçirdi, Alcaraz’ın servisini yarıda kırdı, kafasına geri döndü ve Alcaraz olarak seti aldı, bir kez daha sinirli ve defansif, çift- kusurlu

Yaklaşık dört saat sonra başladıkları yere geri dönmüşlerdi. Yaklaşık beş saatlik dram birkaç ana inerdi.

Beni şaşırttı. Herkesi şaşırttı,” dedi Djokovic, Nadal’ın ve Federer’in tarzının unsurlarını kendi nazarında alan ve çimlerde – kendi çiminde! – beklediğinden çok daha erken. “Daha önce onun gibi bir oyuncuyu oynamadım.”

21 yıl sonra, Louis Langrée’nin Mostly Mozart Festival Orkestrası’nın müzik direktörlüğü görevi sona erdi. Bir veda olarak, geçen hafta dört akşam iki program yönetti ve yaptığı müzik canlandırıcı, şaşırtıcı derecede güzel ve nihayet muzafferdi.

Topluluk, aynı adlı bir festivalle ilişkilendiriliyordu, ancak bu, 2019 sezonundan sonra sessizce kapatıldı. Gelecek yıl oyuncuların yeni bir adı ve yeni bir müzik yönetmeni olacak. Ancak müzisyenlerini Metropolitan Opera, New York Filarmoni Orkestrası, St. Luke’s Orkestrası ve diğer birkaç gruptan çeken orkestranın sesi, bugün bilindiği şekliyle Langrée tarafından inşa edildi.

Langrée Cuma günü izleyicilere, hatırlamalar, derin düşünceler ve hatta Leonard Bernstein tarzı müzik gösterileri için verilen aralarla uzun bir veda haline gelen bir akşam sırasında izleyicilere “Öğrendiklerim ve paylaştığım şeyler hayatı daha güzel hale getirdi” dedi. etkilemek). Langrée, Mozart’ın melodik yazısının aldatıcı basitliğini veya 40. Senfoni’nin sıra dışı minuetini açıklarken grubu ayağa kaldırdı. Ama kendini tuttu: “Bu bir konser, ders değil,” dedi kıkırdayarak.

Salı günü haftanın ilk programı, orkestranın tadım tabağı yaklaşımını uç noktalara taşıyan Lully, Mozart, Tchaikovsky, Kodaly ve Valerie Coleman’ın rengarenk bir ürün yelpazesiydi. Coleman’ın teller veya nefesli çalgılar olmadan yazdığı “Fanfare for Uncommon Times”, katmanlı, dereceli pirinç tınılarla yapılmış bir çalışmaydı. Orkestra, Kodaly’nin “Dances of Galanta”sının doygun renklerine ve harika enerjisine daldı ve bir Mozart uvertürüne ve Lully’nin “Le Bourgeois Gentilhomme”undan seçmelere cömert bir ton getirdi.

Mostly Mozart’la ilk çıkışını yapan 27 yaşındaki kemancı Randall Goosby, Tchaikovsky’nin Keman Konçertosu’nda parlaktı – şuruplu olmadan tatlı, zarif ve tatlı tonu. Zorlanmayan rahatlığı ve cezbedici derecede rahat vibratosu, legato esnekliğini veriyordu ve trili, atletizmden çok bir zarafet eylemiydi. Orkestra ilk bölümün ana temasıyla yeniden girdiğinde, Goosby’nin geliştirdiği neşenin katarsisi gibi geldi.

Salı gününün üslupsal kırbaç darbesiyle karşılaştırıldığında, Cuma günü muhteşem bir şekilde anlaşılırdı: Mozart’ın son üç senfonisinde coşkulu bir tur. Langrée, parçalardan Mozart’ın 1788 yazında yazdığı senfonik çıktısının “kutsal üçlüsü” olarak bahsetti. Programın vesile duygusu, doruk duygusu Langrée’yi hüzünlendirdi; yer göstericilere, sahne ekiplerine ve güvenlik personeline teşekkür etti ve çoğunu kendisinin tuttuğu Mostly Mozart oyuncularıyla gurur duyduğunu ifade etti. “Burası benim için büyülü kalacak” dedi.

Langrée, canlılık, güç ve verimliliğin Mozartçısıdır. Mozart uyumla ilgilidir – bir orkestranın müziğin temel uyumunu yansıtacak şekilde rengi, stili ve icrayı dengelemesini gerektirir – ancak Langrée bu kaliteyi bir başlangıç ​​noktası olarak ele alır. Sonra romantizm gibi bir şey ifade özgürlüğü bulur, ancak ona keskin bir şekilde saldırır. Düzenli bir şekilde uçup giderken müzik duygu yüklüdür.

Eserler, oyuncuların Adagio-Allegro’da sesli dramayı serbest bıraktıkları ve Andante con Moto’da (Christopher Pell’in rüya gibi klarnetinin yer aldığı) tamamen tasarlanmış melodik ifadeleri serbest bıraktığı Senfoni No. 39’dan başlayarak kronolojik sıraya göre geldi. Langrée, minuet’in kısaltılmış cümlelerini eksik değiştirmedi ve sonuç Allegro rüzgarlı bir kaliteye sahipti.

Bu son dönem senfonilerini bozmadan bir genişlik getirmiş, yavaşlatmadan nefes almalarını sağlamıştır. 40’ında Langrée, kaygıyı ve salıvermeyi sürekli bir gerilim içinde tutan, ince sesle dolu hızlı, incelikle işlenmiş bir açılış yaptı. Hayat dolu Allegro Assai, şık olduğu kadar zarif bir forma sahipti.

Cuma günkü aradan sonra Langrée samimi konuştu. “Lincoln Center elitist olduğu için daha az klasik sunmak istiyor” tarzına karşı çıktı ve merkezin Mostly Mozart tarzından vazgeçmeden hip-hop ve R&B’yi kucaklayabileceğini ve kucaklaması gerektiğini ekledi. Mozart’ın adı “orkestradan siliniyor” olsa bile seyirciden müzisyenleri desteklemek için gelecek yıl geri dönmeleri için yalvardı.

Langrée, “Jüpiter” Senfonisinin büyüklüğünü ihtişamından çok şefkatinde buldu. İddialı açılışı yumuşattı ve ustaca insani bir şeye geri döndü – kurnaz bir gülümseme, bir cömertlik duygusu. Rüzgârlar kendine özgü renkleriyle içeri baktı ve fugato finali hızla çalkalandı.

Şıklığı oyuncuların saklanmasına asla izin vermeyen müzikte her zaman hatalar olacaktır. Ara sıra kemanlar griye döner veya kornalar parlaklığını kaybederdi. Andante Cantabile’nin “Jüpiter”deki sonsuz koşusu, hepsi olmasa da çoğu zaman takdire şayan bir şarkı söyleme kalitesine sahipti.

Cumartesi günü, Langrée’nin orkestra ile son konseri için, seyirciler onu girişte ayakta alkışlayarak karşıladılar ve sonunda yaklaşık 20 dakika boyunca kendisini ve oyuncuları alkışladılar.

Önceki gece Langrée, orkestrayı daha da coşkulu bir şekilde yönetmeden önce “Jüpiter” fügünü oluşturan beş bölümden konuşmuş ve şarkı söylemişti. Son iki konserin her birinde kendisine bir buket kırmızı gül hediye edildi ve oyuncuların her birine dallar dağıtıldı. Birini seyirciye fırlattı, birini kendine sakladı.

Ligde 2023-2024 döneminde birinci haftanın son uğraşında, Manchester United, Old Trafford Stadı’nda Wolverhampton Wanderers’ı konuk etti.

Birinci yarısı golsüz sona eren müsabakada Manchester United’a 3 puanı getiren golü, 76. dakikada Raphael Varane kaydetti.

Haftanın kapanışında Corendon Alanyaspor-RAMS Başakşehir ve VavaCars Fatih Karagümrük-Beşiktaş maçları yapıldı.

Beşiktaş, Atatürk Olimpiyat Stadı’nda oynanan karşılaşmada rakibini tek golle geçerken, Corendon Alanyaspor konuk ettiği RAMS Başakşehir’i 2-0 yendi.

Son şampiyon Galatasaray, yeni döneme puan kaybıyla başladı. Sarı-kırmızılılar, deplasmanda Mondihome Kayserispor ile 0-0 berabere kalarak 2 puan yitirdi.

Şampiyonluk adaylarından Fenerbahçe, konuk ettiği Gaziantep FK’yi 2-1’le geçerek döneme 3 puanla başladı.

Trabzonspor ise alanında Bitexen Antalyaspor’u 1-0 mağlup etti.

Sonuçlar

Trabzonspor-Bitexen Antalyaspor: 1-0

Kasımpaşa-MKE Ankaragücü: 3-2

TÜMOSAN Konyaspor-İstanbulspor: 1-1

Pendikspor-Atakaş Hatayspor: 1-5

Mondihome Kayserispor-Galatasaray: 0-0

EMS Yapı Sivasspor-Yılport Samsunspor: 1-1

Yukatel Adana Demirspor-Çaykur Rizespor: 2-1

Fenerbahçe-Gaziantep FK: 2-1

Corendon Alanyaspor-RAMS Başakşehir: 2-0

VavaCars Fatih Karagümrük-Beşiktaş: 0-1

Puan durumu

2. hafta

18 Ağustos Cuma:

21.00 İstanbulspor-Mondihome Kayserispor (Esenyurt Necmi Kadıoğlu)

21.00 Bitexen Antalyaspor-TÜMOSAN Konyaspor (Corendon Airlines Park)

19 Ağustos Cumartesi:

19.15 Çaykur Rizespor-Corendon Alanyaspor (Çaykur Didi)

21.45 Atakaş Hatayspor-Kasımpaşa (Mersin)

21.45 Galatasaray-Trabzonspor (RAMS Park)

20 Ağustos Pazar:

19.15 RAMS Başakşehir-VavaCars Fatih Karagümrük (Başakşehir Fatih Terim)

21.45 Gaziantep FK-EMS Yapı Sivasspor (Kalyon)

21.45 Beşiktaş-Pendikspor (Beşiktaş Park)

21 Ağustos Pazartesi:

21.00 Yılport Samsunspor-Fenerbahçe (Samsun Yeni 19 Mayıs)

21.00 MKE Ankaragücü-Yukatel Adana Demirspor (Eryaman)