John Sterling ve Suzyn Waldman’ın sıklıkla birbirlerinin cümlelerini veya daha doğrusu birbirlerinin sözlerini tamamladıkları özel bir radyo ilişkisi vardı. Yankees oyunlarını duyuruyor olabilirlerdi ama bu onların her ikisinin de tutkusu olan müzikal tiyatroya dalmalarını engellemezdi.
Sterling yayında, eski dış saha oyuncusu Curtis Granderson’ın muhteşem oyununu anlatırken kendi imzasını taşıyan ifadelerden birini kullanarak, “Bu bir bakıma gösterişli bir şey” diyebilir ya da belki de bu, birisinin vurduğu bir grand slam’e göndermeydi.
Tam zamanında, arkadaşları ve meslektaşları olarak onlarca yıl dışında herhangi bir prova yapmadan Waldman, “Finian’s Rainbow” şarkının bir sonraki satırını okuyarak “Yakınlaştığında ruhumu süpürüyor” diye eklerdi.
Sterling ve Waldman, spor yayıncılığı tarihindeki en alışılmadık ilişkilerden birini kurdular, ancak Pazartesi günü Sterling’in emekli olmasıyla bu ilişki aniden sona erdi. Pazartesi günü WFAN’da “Daha fazla iş yapmak istemiyorum” dedi. “64 yıldır çalışıyorum ve temmuzda 86 olacağım, o yüzden kabul edelim, benim zamanım geldi.”
1989’dan bu yana radyoda 5.420 normal sezon ve 211 sezon sonrası Yankees maçının duyurusunu yapmıştı. İpeksi baritonu, tek şarkılı tonlamaları ve kendine özgü sayı vuruşu çağrısıyla – “Yüksek! Uzak! Gitti!” — Sterling yayınların demirbaşlarından biri haline geldi ve içten ve şakacı destekçiliğini nesiller boyu Yankee hayranlarına taşıdı.
Waldman Salı günü yaptığı açıklamada, “O orijinal bir kişi ve onun gibisi asla olmayacak” dedi.
Sterling’in son 20 yılı, 1987’de WFAN’da tanıştığı Waldman’la birlikte geçti. Broadway kadar spora olan aşkları nedeniyle de hızlı arkadaş oldular. Eski Yankee’nin sahibi George Steinbrenner, düzenli beyzbol yayınlarında renkli yorum yapan ilk kadın olarak Waldman’ı işe almayı önerdiğinde, Sterling bu öncü hareketi onayladı.
