Başkan Biden’ın Çarşamba günü Intel’e dünyanın en gelişmiş bilgisayar çiplerinden bazılarını üretmesi için 8,5 milyar dolarlık federal bağış yapacağını duyurması, Dwight D. Eisenhower’ın ülkenin otoyol sistemini inşa etmek için federal fonları kullanmasından bu yana sanayi politikasındaki en dikkate değer Amerikan deneylerinden biridir.
Ancak Amerika’nın icat ettiği ve sonra neredeyse kaybettiği teknolojik yeteneği geri kazanma çabasında yeni bir başlangıç yerine, bunun çabanın doruk noktası olma riski var.
CHIPS ve Bilim Yasası iki yıl önce yürürlüğe girdiğinde, Tayvan’ı çip üretiminde dünyanın baskın oyuncusu haline getiren, ekonominin kritik sektörlerine yapılan uzun vadeli yatırımlar için bir ön ödeme olarak tanıtılmıştı. Bu, Çin’in neredeyse on yıl önce taklit etmeye başladığı, her yıl çiplere, yüksek kapasiteli pillere, kuantum bilgisayarlara ve yapay zekaya yeni para akıtan bir strateji.
Ancak Bay Biden, Intel’in fabrikasının inşasını Amerika’nın endüstriyel ve ulusal güvenlik stratejisinde bir dönüm noktası olarak kutlarken, yakın zamanda bir devam programının gelmesi ihtimali de yok. Ve Kongre, araştırma, eğitim ve üretim için yetkilendirilen ancak hiçbir zaman tamamıyla tahsis edilmeyen milyarlarca doları sessizce kesti.
Bay Biden, Intel yatırımının acil faydalarını sıralarken (Arizona, New Mexico, Oregon ve Ohio’da 10.000 imalat işi ve işleri yoluna koymak için 20.000 inşaat işi), yönetimindeki pek çok kişi özel olarak stratejilerinin bu duruma dayanamayacağından endişe ediyor Siyasi kutuplaşma anı.
Bay Biden ve ticaret bakanı Gina Raimondo’nun, ülkenin en pahalı yarı iletken tesislerinden otomobil üreticileri teknolojilerine kadar her şeye yatırımı teşvik etme konusunda ciddi olması halinde ihtiyaç duyulabilecek ek hükümet yatırımının ölçeği hakkında pek konuşmamasının nedeni budur. Emisyon talimatlarını karşılaması gerekecek.
