Beyaz Saray müzakerecileri ve Cumhuriyetçi liderler, ülkenin borç limitinin nasıl yükseltileceği konusunda bir anlaşmaya varmak için mücadele ederken, eski bütçe kavgalarını hatırlatan bir çözüm, potansiyel bir yol olarak yeniden ortaya çıktı: Harcama tavanları.
31,4 trilyon dolarlık borçlanma üst sınırını yükseltmek karşılığında gelecekteki harcamalara sınırlamalar getirmek, Cumhuriyetçilerin Demokratlardan büyük tavizler aldıklarını iddia etmelerini sağlayacak bir anlaşmanın anahtarı olabilir. Başkan Biden’ın, birincil yasama başarılarından herhangi birini geri almak için Cumhuriyetçi taleplere boyun eğmezken yönetiminin mali açıdan sorumlu olduğunu iddia etmesine de izin verebilir.
Biden yönetimi ve Cumhuriyetçi Meclis liderleri, en azından önümüzdeki iki yıl için isteğe bağlı federal harcamalara bir tür üst sınır getirilmesi konusunda geniş anlamda anlaştılar. Ancak, 2024 mali yılı ve sonrasında isteğe bağlı programlara ne kadar harcama yapılacağı ve bu harcamanın ordu, gaziler işleri, eğitim, sağlık ve tarım
Bir harcama sınırı anlaşması nasıl görünebilir?
Her iki tarafın önerilerine aşina bir kişiye göre, Beyaz Saray’ın en son teklifi, eğitim, bilimsel araştırma ve çevre korumayı içeren askeri ve diğer harcamaları mevcut 2023 mali yılından bir sonraki mali yıla kadar sabit tutacak. Bu hamle, nominal harcama olarak bilinen ve basitçe enflasyona göre ayarlama yapılmadan önceki harcama seviyesi anlamına gelen miktarı azaltmayacaktır. Cumhuriyetçiler ilk yılda nominal harcamaları kısmak için bastırıyorlar.
Beyaz Saray’ın harcamaları temelde düz tutmaya istekli olmasının bir nedeni siyasetle ilgili. Meclisi Cumhuriyetçilerin kontrol ettiği göz önüne alındığında, ordu dışındaki isteğe bağlı programlar için fon artışı elde etmek neredeyse imkansız olurdu. Kongre, hükümet programlarına ve ajanslarına para tahsis ettiği normal yol olan ödenek süreci yoluyla artışları onaylamayacaktı.
Cumhuriyetçiler, hükümetin geçen mali yılda olduğundan daha az para harcamasıyla sonuçlanmadıkça bir anlaşmayı kabul etmeyeceklerini defalarca söylediler. Beyaz Saray’ın önerdiği gibi harcamaları mevcut seviyelerde dondurmanın, partilerindeki pek çok kişinin uzun süredir talep ettiği türden anlamlı kesintileri yasalaştırmadığını söylediler.
Ancak Cumhuriyetçi müzakereciler, bu harcama sınırlarının ne kadar süre devam etmesini gerektirecekleri konusunda biraz esneklik gösterdiler. Meclis GOP liderleri şimdi 10 yıl yerine altı yıl için harcama üst sınırı belirlemek istiyor. Yine de bu, Beyaz Saray’ın önerdiğinden daha uzun, Demokratlar harcamaları iki yıl süreyle sınırlamayı teklif ediyor.
Louisiana Cumhuriyetçi Temsilcisi ve Meclis Başkanı Kevin McCarthy’nin baş müzakerecilerinden biri olan Garret Graves Pazar günü “Rakamlar burada temel teşkil ediyor” dedi. “Konuşmacı çok net: Kırmızı çizgi daha az para harcamak ve biz oraya varana kadar geri kalanı gerçekten alakasız.”
Yaklaşım, borç limiti déjà vu’yu çağrıştırıyor.
Harcama sınırları tanıdık geliyorsa, bunun nedeni, 2011’deki son büyük borç limiti mücadelesinde kullanılmış olmalarıdır.
Bu küstahlık döneminde, milletvekilleri 2012’den 2021’e kadar hem askeri hem de askeri olmayan harcamalara sınırlamalar getirmeyi kabul ettiler. Bütçe Kontrol Yasası sınırları, harcamaları kontrol altında tutmada bir ölçüde başarılı oldu, ancak tamamen değil.
Bu yıl yayınlanan bir Kongre Araştırma Servisi raporu, üst sınırların yürürlükte olduğu on yıl boyunca, Kongre ve başkanın harcama limitlerini artıran yasaları defalarca çıkardığına dikkat çekti. Acil durumlar ve askeri angajmanlar için belirli harcama türleri üst sınırlardan muaf tutuldu ve federal hükümet bu programlara 10 yılda 2 trilyon dolar harcadı. Ve Sosyal Güvenlik gibi sözde zorunlu programlara yapılan harcamalar sınırlanmadı ve bunlar toplam hükümet harcamalarının yaklaşık yüzde 70’ini oluşturuyor.
Yine de Kongre Araştırma Servisi, harcamaların 2012’den 2019’a kadar her yıl, sınırlar uygulanmadan önce tahmin edilenden daha düşük olduğuna dikkat çekti.
Strateji, her derde deva bir mali çare değildir.
Harcamaları mevcut seviyelerde sınırlayan sınırlar, ülkenin borcundaki büyümeyi yavaşlatmaya yardımcı olacak, ancak hükümetin borç alınan paraya olan güvenini iyileştirmeyecek.
Kongre Bütçe Ofisi bu ay, yıllık açıkların – Amerika’nın harcadığı ile kazandığı arasındaki farkın – önümüzdeki on yılda neredeyse ikiye katlanarak 2033’e kadar 20 trilyon doları aşacağını söyledi. ödünç alınan fonlara büyük ölçüde güvenir.
Sorumlu Federal Bütçe Komitesi’nin kıdemli politika direktörü Marc Goldwein, ulusal borcu mevcut seviyelerinde tutmak için 10 yılda 8 trilyon dolar tasarruf gerektiğini tahmin etti. Ancak, bunun harcama tavanlarını yürürlüğe koymanın faydalı olmayacağı anlamına gelmediğini söyledi.
Bay Goldwein, “Bunu bir anda düzeltmeyeceğiz,” dedi. “Bu yüzden elimizden geldiğince, yapabildiğimiz kadar sık yapmalıyız.”
Grup, ulusal borcu azaltmak için bir plan olarak harcama kesintileri veya vergi artışlarının eşlik etmesi için harcama üst sınırı çağrısında bulundu.
Harcama sınırları tek sorun değil.
Harcama üst sınırlarının kapsamı ve süresi konusunda bir anlaşmaya varmak, anlaşmaya varmanın kritik bir parçası olacaktır.
Ancak müzakereciler, gıda kuponları, Muhtaç Aileler için Geçici Yardım ve Medicaid dahil olmak üzere sosyal güvenlik ağı programları için daha sıkı çalışma gereksinimlerinin getirilip getirilmeyeceği ve iki önemli Cumhuriyetçi olan enerji projeleri için izin kurallarının hızlandırılıp hızlandırılmayacağı da dahil olmak üzere diğer bazı sorunları çözmek için hala çalışıyorlar. Beyaz Saray müzakerecilerinin biraz açıklık gösterdiği öncelikler.
Jim Tankersley raporlamaya katkıda bulundu.
