Aydınlık figüratif kompozisyonların ressamı olan Amy Sherald, bir film yapımcısı gibi düşünüyor. Bu yaz Jersey City stüdyosunu ziyaret ettiğimde, bunu açıkça şöyle ifade etti: “Resimlerde yönetmenlik yapıyorum.”
Sherald, eski first lady Michelle Obama’nın portresinin 2018’de tanıtılmasının ardından ünlendi. Sherald’ın, 2020’de Louisville, Kentucky’de evine yapılan bir baskın sırasında polis tarafından öldürülen siyahi sağlık çalışanı Breonna Taylor’ın portresiyle dikkatler arttı. Black Lives Matter hareketinden çıkan en bilinen protesto ve direnç resimlerinden biri olmaya devam ediyor.
Ancak Sherald’ın portre ressamı olarak ünü yanıltıcıdır. Aslında, neredeyse her zaman konularını kendisi icat eder. Çalışma, açıkladığına göre, karakterleri ve kendi tasarladığı hikayeleri desteklemek için model bulmakla başlar -aslında aktörler-. Konuları, hepsi Siyah olan, arkadaşlar, yabancılar ve son zamanlarda oyuncu ajansları aracılığıyla bulduğu, giydirdiği ve poz verdiği (genellikle aksesuarlar arasında) ve ardından yüzlerce fotoğrafa gönderdiği kişilerdir. Ortaya çıkan resimlerde, genellikle izleyiciye doğru bakarlar ve emredici bir sessizlik oluştururlar.
Amy Sherald, Temmuz ayında New Jersey’deki stüdyosunda, neredeyse tamamlanmış eseri “Ecclesia (Miras ve Ufukların Buluşması)” ile. İlk triptiği, kilise mimarisini ve belki de atalarına su üzerinden bakan figürleri çağrıştırıyor.
Kendisini ziyaret ettiğimde bol gri pantolon ve siyah bir üst giymiş olan Sherald, bu makaleye eşlik eden canlı (ve biraz da riskli) kendi görüntüleri için modaya uygun kıyafetler ödünç aldı. Hayatının bu noktasında — Sherald henüz 51 yaşına girdi — “büyüdüğüm eleştirel benliğimden kurtulmaktan” ve iç çocuğuyla yeniden bağlantı kurmaktan mutluluk duyuyor. Sherald fotoğrafların “Kendimi yeniden tanıtmama izin verin” demesini istiyor. “Bu benim mutlu olmam.”
Onun iyimserliği nadirdir ve çağdaş kültürün rüzgarlarına karşı yelken açar. Bu, şu anki çalışmalarında belirgindir. Daha derin çağrışımlar da öyle. Her ikisi de Sherald’ın bugüne kadarki en kapsamlı araştırmasında tam olarak görülebilecek, 16 Kasım’da San Francisco Modern Sanat Müzesi’nde açılacak ve gelecek yıl New York’taki Whitney Amerikan Sanatı Müzesi’ne gidecek. Ziyaretçileri, tüm yaz üzerinde çalıştığı kapsamlı yeni tablosu “Ecclesia (Miras ve Ufukların Buluşması)” karşılayacak. İlk üçlemesi olan bu eserde, panel başına tek bir figür yer alıyor ve her biri masmavi bir gökyüzüne karşı bir tür gözetleme kulesi ile çerçevelenmiş. Başlığın ilk kelimesi Yunancada “meclis” anlamına geliyor; daha yaygın olarak kilisenin köküdür ve panellerin yuvarlak tepeleriyle vurgulanan ve kilise mimarisini çağrıştıran bir bağlantıdır.
