Brooke Walker ilk geceyi olabildiğince çok Avustralya futbolu izleyerek geçirdi. Ertesi gece ve ondan sonraki gece de aynı şeyi yaptı. Yapacak çok araştırması vardı ve bunu yapmak için fazla zamanı yoktu. Oyunu en yüksek seviyede oynaması için para alacaktı. Nasıl çalıştığını anlamak muhtemelen iyi bir fikir, diye düşündü.
Walker, kime sorarsan sor, Avustralya’nın en popüler sporu olan şeyi oynayarak büyümemişti. Utanmaz bir ragbi bölgesi olan Yeni Zelanda’da doğdu. İlk spor aşkları, bu sporun birçok çeşidinden bazılarıydı.
Çocukken temas, minimum temas versiyonu ve rugby ligi oynamıştı. Ailesi gençken Avustralya’ya taşındıktan sonra, sporun küçük alanlı versiyonu olan yedili ragbide, evlat edindiği anavatanıyla 2016 Olimpiyatlarına seyahat edecek kadar iyi olduğunu kanıtladı.
Buna karşılık, Avustralya kuralları hiçbir zaman Walker’ın radarına girmemişti. “14 ya da 15 yaşımdayken bile onu hiç görmezdim” dedi. “Kimin oynadığını bile bilmiyordum.” Bu, 24 yaşına kadar devam etti, Avustralya Futbol Ligi’nin en popüler, en güçlü takımlarından biri – oyunun Melbourne merkezinde bulunan Carlton – aradı ve oynamak isteyip istemediğini sordu.
Öğrenmek üzere olduğu şey, becerilerinin, yaşının ve cinsiyetinin seçenekler açısından zengin bir spor anına geldiğiydi. Avustralya kuralları, ragbi ve – Dünya Kupası yaklaşırken – kadınlar için fırsatları genişletmeye hevesli futbol ve hepsi aynı küçük yetenek havuzunda avlanırken, birdenbire Avustralya’da kadın atlet olmak için çok iyi bir zaman.
Kod değişimi
Walker’ın birdenbire neredeyse hiç izlemediği seçkin bir spora başlayabileceği fikri, ona özellikle sıra dışı gelmedi. Avustralya’nın çeşitli futbol biçimleri arasındaki rekabetler – Avustralya kuralları, rugby birliği, ragbi ligi ve futbol – köklü ve yoğun olabilir, ancak oyuncular için aralarındaki çizgiler her zaman biraz bulanık olmuştur.
Ülkenin spor panteonundaki en popüler figürlerden bazıları da dahil olmak üzere düzinelerce sporcu ülkeyi her iki tam boyutlu rugby formunda temsil etti. Birçoğu, Avustralya’nın en popüler iki yerel spor liginde, Avustralya Futbol Ligi’nde ve Ulusal Rugby Ligi’nde kariyerlerinin çeşitli noktalarında yarıştı.
Walker, yedili rugby’deki deneyiminin onu “çapraz kodlayıcı” olmaya aday yaptığını biliyordu. “Geçiş yapan bir temel temel var” dedi. “Hız, kondisyon, savunma farkındalığı hepsi benzer.” AFL’nin kadın adaylara umutsuzca ihtiyacı olduğunu da biliyordu. İnşa etmesi gereken bir lig vardı ve o tasarıya uyuyordu.
2017’de AFL, Avustralya futbolu oynayan artan sayıda kadın ve kızdan yararlanmayı umarak ilk ulusal kadın yarışması AFLW’yi başlatmıştı. İlk yineleme yalnızca sekiz takımdan oluşuyordu. 2022’de 18’e çıktı, yani artık her erkek kulübünün bir kadın bölümü var.
Aşılmaması gereken NRL, 2018’de ilk kadınlar ligini kurarak aynı şeyi yaptı. İlk sezonunda dört takımla başladı, bu rakam şimdi 10’a çıktı. (NRL erkekler turnuvasına Avustralya’nın dört bir yanından 17 takım katılıyor ve Yeni Zelanda.) Ragbi birliğinin eşdeğeri olan altı takımlı Super W aynı yıl başladı. Bu standartlara göre futbol bir öncüydü: A-League Women 2008’den beri koşuyor.
Hem AFLW hem de NRLW şu anda yarı profesyoneldir ve ne ücret ne de koşullar optimaldir. Kadınlar ragbi liginde ortalama 30.000 dolar civarında ve AFL’de kadınlar için biraz daha fazla. Tüm takım arkadaşları gibi Walker’ın da spor dışında tam zamanlı bir işi var, Melbourne’ün bir banliyösünde beden eğitimi ve sağlık öğretmeni olarak çalışıyor. . Akşamları antrenman yapıyor.
Tek şikayet bu değil. Her iki ligdeki oyuncular maç eksikliğinden, antrenman süresinin eksikliğinden, antrenman tesislerine erişimden ve sezonun programından şikayet ettiler.
Bununla birlikte, hırs eksikliği yoktur. NRL’nin CEO’su Andrew Abdo, kadın oyununun büyümesini sporun yönetim organı için “tabandan seçkinlere” bir öncelik olarak tanımladı. AFLW’nin en yüksek profilli yıldızlarından biri olan Erin Phillips, “oyuncuların amacının tam zamanlı sporcular olmak” olduğunu söyledi. Ligi, oyuncularını 2030 yılına kadar Avustralya’da en çok kazanan kadın sporcular haline getirme hedefini belirledi.
Bu yüce hedeflerin gerçekleştirilmesi, bir dereceye kadar ligleri doğrudan rekabete soktu. Özellikle AFLW, yetenekleri cezbetmek için ağlarını çok geniş bir alana yaydı ve geçmişleri ne olursa olsun başarılı olmak için sporcuları ham maddelerle işe aldı. Walker’ın katıldığı yıl, yeni üye arkadaşları futbol, basketbol, netbol ve tenis gibi çeşitli sporlardan geliyordu.
O halde Walker, bir şekilde kolay bir çalışmaydı. Olimpiyatlardan sonra, kendisini yedili rugby’ye adamak için “normal hayatımı yaşamayı” feda ettiğinin bilincinde olarak spordan biraz zaman ayırmıştı. “Hiç anlamadığı” bir sporda Carlton için oynama teklifini kabul etti çünkü nasıl oynanacağını öğrenmenin entelektüel zorluğunu “canlandırıcı” buldu.
O zaman bile, geçiş tamamen pürüzsüz değildi. Oyunun bazı yönleri diğerlerinden daha kolay geldi. Walker, “Ragby’deki mücadele tekniği o kadar kesin ki AFLW’de gerçek bir avantaj,” dedi. “Ancak oyun bilgisi, stratejileri, belirli beceriler ve teknikler – beş yıl geçmesine rağmen hala bunlardan bazılarını öğreniyorum.”
Ara sıra yaptığı seçimin hikmetini sorguladığı anlar da oluyordu. “İlk oyunumda, topa ilk dokunuşumda, 10 ya da 15 metreden sonra sektirmen gerektiğini unutmuştum” dedi. Hakem beni kaldırdı ve tuttuğum için cezalandırdı. O noktada, sadece düşündüm, ben ne yaptım? Bu felaket olacak.”
Yeni Sınır
Liglerin birlikte nasıl çalıştığı, gelecekteki başarıları için çok önemli olabilir. Örneğin, NRLW, ragbi birliğinden o kadar yoğun bir şekilde işe aldı ki, en az bir koç, iki kodun “birbirini yamyam edeceğine” dair endişelerini dile getirdi. Rugby birliği koçu Campbell Aitken, bir yetenek paylaşım anlaşmasının kurulabilmesinin daha iyi olacağını söyledi.
Bu kesinlikle Walker’ın görüşü olacaktır. 2020’de yeniden ragbi ligi oynama fikri ilgisini çekerek amatör bir kulübe kaydoldu. Yeterince başarılı oldu ve kısa süre sonra eyaleti için oynamak üzere seçildi. Bu da Ulusal Rugby Ligi Parramatta Eels tarafından bir teklife yol açtı.
Sezonların çakışmadığına işaret ederek Carlton’a 12 ay uyarı verdi ve usulüne uygun olarak kodları bir kez daha değiştirdi. “Bu benim ilk spor aşkımdı ve denemek istedim” dedi. “Stratejileri anlamak, başka bir büyük zorluktu. Harika vakit geçirdim.” Sonunda, Parramatta’nın sezonu uzun sürdüğünde yalnızca tek bir Carlton maçını kaçırmak zorunda kaldı. “Ragby’yi bitirdim, geri döndüm ve Cumartesi günü Carlton için oynadım” dedi.
Walker – başka bir Avustralya kural merkezi olan Essendon’a takas edildiğinden beri – Avustralya kadın sporlarında kariyerini geçirdiği kesin kavşaktan keyif aldı: gelecek dünyanın çiçek açma fırsatı ile devam eden hareket özgürlüğü arasındaki karışım geride kalandan.
Ancak bunun uzun sürmeyeceğini biliyor. Tamamen profesyonel ligler, oyuncuların kodlar arasında bu kadar kolay geçiş yapmasına izin vermeyecek ve profesyonelleşme, büyük olasılıkla, gençken pek çok farklı disiplinle deney yapmalarını engelleyecektir. Yolculuğunu beş veya 10 yıl içinde tekrarlamak çok daha zor olabilir.
Ancak Walker, bir sonraki adımın daha da iyi olacağından emin. “Birkaç yıl içinde, tüm bu ligler profesyonel olduğunda, tüm ön koşullara sahip, yetenekli bir genç kızın ortaya çıktığını hayal edin” dedi. “İster AFL veya NRL, ister yedili veya tam zamanlı futbol oynamak olsun, onlara olan talep çok büyük olacak.”
Walker’ın yeteneği ona seçme hakkı verdi. Onu takip edenlerin sonunda hak ettikleri ödülleri alacaklarına inanıyor.
