Bir ziyaretçi Barnes Vakfı’na giderse ve gözde Cézanne, Matisse veya Renoir, Louvre’a ödünç verildiği için kayıpsa, Barnes hâlâ Barnes mı?
Böyle bir senaryoyu hayal etmek zorunda kalmayan sanatseverler yakında bununla yüzleşebilir.
Temmuz ayında, Pennsylvania’daki bir yargıç, Barnes’ın koleksiyon galerilerinden sınırlı sayıda hikayeli tabloyu diğer kurumlara ödünç verme ve ayrıca bunları takıntılı kurucu Albert C. Barnes (1872-1951) tarafından kurulan set konfigürasyonlarının dışında geçici olarak sergileme dilekçesini kabul etti. hayattayken. (1990’larda, orijinal binayı yenilemek için para toplamak amacıyla koleksiyonun önemli noktalarının uluslararası turneye çıktığı bir istisna vardı.)
Karar, Barnes Vakfı’nın 2012’de Merion, Pa.’daki orijinal banliyö evinden Philadelphia’daki şık yeni bir tesise taşınmasıyla ilgili, yıllarca süren tartışmalara ve protestolara yol açan dram nihayet sona erdiğinde geldi.
Hem hamle hem de yeni borç verme politikası, Barnes’ın yaşamı boyunca yarattığı yasal anlaşma olan orijinal güven sözleşmesinde belirtildiği gibi isteklerine aykırıdır. Şimdi, sonuç olarak, koleksiyon daha çok küresel bir müze gibi görünecek ve davranacak. (Yeni işlerin devreye alınması konusunda hiçbir zaman bir kısıtlama olmamıştır.)
Vakfın kurulduğu yer olan Montgomery County, Pensilvanya Yetimler Mahkemesi’nden Yargıç Melissa S. Sterling, 21 Temmuz’da Barnes’daki resimlerin “zaman zaman başka kurumlara ödünç verilebileceğine veya geçici olarak Vakfın eğitim misyonuyla tutarlı olarak geçici sergi amaçlı Vakfın binaları.” Ancak, onayladığı yeni, 13 puanlık bir kredi politikasına tabidirler.
Kararda, “Galeri koleksiyonundaki bir tablonun herhangi bir şekilde ödünç verilmesi veya başka bir şekilde geçici olarak taşınması sonucunda, geçici olarak kaldırıldığı yere iade edilecektir.”
Yeni politikaya göre, 20’den fazla resim (koleksiyon toplamının yaklaşık yüzde 2’si) herhangi bir zamanda olağan yerlerinden uzakta olamaz. Ve tek bir çalışmanın ne kadar süre uzakta olabileceğine dair zaman sınırlamaları vardır – 30 aylık bir süre içinde asla 15 ayı geçmemelidir.
Barnes’ın icra direktörü ve başkanı Thom Collins, “İstediğimiz şey son derece mütevazı ve oldukça muhafazakar,” dedi. “Her şey, bugün bir müzede ilerici eğitimin böyle göründüğü fikrine hizmet ediyor.”
Yeni borç verme politikasını engellemeye çalışan Carmel, Pa.’da bir avukat olan Richard Feudale, Yargıç Stern’ün kararını bozmak için bu hafta Yüksek Mahkeme’de bir dilekçe verdi. 8 Ağustos tarihli önergesi, resimlerin Barnes’tan ödünç alınması durumunda ziyaretçilerin “sayfaları yırtılmış bir hikaye” okuyacaklarını belirtiyor.
Önergede, “Bu vakıf tüm dünyada benzersizdir ve sözleşmesinde tek bir şey istenir, o da kendi haline bırakılmasıdır.”
Barnes vakfına hiçbir zaman müze demedi; burayı bir eğitim kurumu olarak görüyordu. Bu nedenle Collins, politikanın izin verdiği saha dışı burs ve araştırma için yeni olasılıkların yanı sıra karşılıklı borç verme potansiyelini vurguladı. Tipik olarak, müzeler bir şeyi geri alıyorlarsa ödünç verme olasılıkları daha yüksektir ve Barnes, kurumsal ağırlığını koleksiyonun geçici sergi programının arkasına atıyor.
Collins, “Bu, Barnes’ın canlı ve alakalı kalmasını garanti etmemizin bir yolu,” dedi.
“İçimizde buna Barnes-artı yaklaşımı diyoruz” diye ekledi. “Bu, Dr. Barnes’ın tasarladığı deneyimi büyük ölçüde sürdürmek ve onu güçlendirmekle ilgili.”
Barnes’ın orijinal evinden taşınmasına karşı çıkan Smithsonian Enstitüsü’nün eski sekreter yardımcısı Tom L. Freudenheim, kurumun geçici sergiler açmak da dahil olmak üzere zaman içinde yaptığı değişiklikler göz önüne alındığında, borç verme politikasının kendisini şaşırtmadığını söyledi.
Freudenheim, “Barnes düzenli bir müze gibi davranıyor,” dedi. Yeni borç verme politikasının kısıtlamalarının ona “aptalca” geldiğini de sözlerine ekledi. “Bu, her iki şekilde de oynamaya çalışmak.”
Barnes’ın taşınmasına izin veren 2004 yasal kararı, koleksiyonun yeni konumdaki eserlerin orijinal konfigürasyonunu kopyalayacağı fikrine dayanıyordu, bu bir inçin sekizde biri içinde izlenen bir kılavuz.
Collins, yeni kararın Barnes’ın “kendine ödünç vermesine” izin verdiğini vurguladı, yani artık resimleri, taşındığında oluşturulan geçici sergi galerilerine taşıyabiliyor.
Patent-ilaç patronu Barnes tarafından bir araya getirilen yaklaşık 1000 tablodan oluşan hazine, Cézannes, van Goghs, Renoirs, Matisses ve Picassos’un yan yana düzenlemeleriyle efsanevidir.
Heykeller ve metal işleri de dahil olmak üzere resim olmayan 2.000’den fazla nesne, aynı sözleşme kurallarına tabi değildir. Bununla birlikte, Collins’e göre koleksiyon, onları “çok fazla ihtiyat nedeniyle” başka bir kuruma asla ödünç vermedi.
Collins ve küratörleri, bu rahatlık nedeniyle heykelleri geçici sergiler için geleneksel koleksiyon galerisi yerlerinden çıkardılar. Barnes’ın yakın tarihli “Modigliani Up Close” gösterisinde sergilenen Modigliani’nin 1911-12 kireçtaşı “Head”i buna bir örnektir.
Barnes, resimleri için ödünç verme izni almak için dilekçesini Ocak ayında verdi ve Nisan ayında, Yargıç Stern ve ekibinin müzeyi ziyaret ettiği iki günlük duruşmalar yapıldı.
İfadenin ardından, Pennsylvania kıdemli başsavcı yardımcısı Lisa M. Rhode, politika değişikliğine yönelik bir “itiraz yok mektubu” yayınlayarak ana yasal engeli ortadan kaldırdı. Barnes, dilekçesini vermeden önce başsavcıya danıştı.
Başsavcı sözcüsü, bu hafta The Times’a gönderdiği bir e-postada, talebin “Vakfın belirtilen amacına uygun olduğunu” söyledi.
Fikri mülkiyet konusunda uzmanlaşmış Philadelphia’lı bir avukat olan Nick Tinari, kararın “Dr. Barnes’ın leşinden geriye kalanları kemirmeye devam ettiğini” söyleyerek karara karşı çıktı.
Tinari, Barnes’ın güveninin “Kalan son kısıtlamalardan biri” olduğunu ekledi, “işlerin satılmasının önlenmesi – sıradaki bu olacak. Kelimelerimi işaretle.”
Vakfın icra direktörü Collins, koleksiyonun eserlerini satmayacağını söyledi.
Barnes’ın mütevelli heyeti başkanı Aileen Roberts, değişikliklerin oybirliğiyle onaylandığını söyledi.
Kablo devi Comcast’in başkanı ve CEO’su Brian Roberts ile evli olan Roberts, “Herkes bunu bir kazanç olarak görüyor” dedi. “Nelerden vazgeçiyoruz? Fazla değil.”
Barnes’ın baş hukuk müşaviri Sara Geelan, kredi değişikliklerinin kurumun güven sözleşmesinde daha fazla değişiklik yapmaya çalışacağının bir göstergesi olmadığını söyledi. Geelan, “Bu, başka hiçbir şeyin yavaş dönüşü değil,” dedi.
Collins, henüz belirli bir giden kredinin çalışmadığını ve Barnes’ın hiçbir şeye acele etmediğini söyledi. Takipte kalın, dedi.
