Tartışma grevin ardından başladı.
18 Ekim’de yüzlerce Berkeley Lisesi öğrencisi, bazı öğretmenlerinin onayıyla gün ortasında sınıflarından çıkarak yakındaki bir parkta toplandı.
“Özgür Filistin!” slogan attılar. “Gazze’yi bombalamayı bırakın!”
“Nehirden denize!”
Öğretmenlerinden Becky Villagran, yaklaşık 150 kişilik kalabalığa teşekkür ederek, Gazze’deki savaş kurbanlarının sayısının çok fazla olduğunu unutmamalarını söyledi.
Tıpkı 1960’lardan bu yana yürüyüşleri, oturma eylemleri ve ilerici idealleriyle ünlü olan Kaliforniya Üniversitesi’nin yakındaki kampüsünde olduğu gibi, Berkeley Lisesi’ndeki öğrencilerin de muhalif olarak sokaklara çıkma konusunda uzun bir geçmişi var. 1960’larda Vietnam Savaşı’na karşı çıkmak için dışarı çıktılar. 1990’larda etnik çalışmalar kurslarının açılması için baskı yaptılar. Daha yakın zamanlarda, Siyahların Hayatı Önemlidir, göçmenlik reformu, üreme hakları ve LGBTQ haklarını savunmak için gruplar halinde ortaya çıktılar.
Ancak bu grev, Berkeley devlet okulu sistemine ve şehrin birbirine sıkı sıkıya bağlı toplumuna beklenmedik şekillerde yansıdı.
Bazı Yahudi öğrenciler ve kendilerini Siyonist olarak tanımlayan ebeveynleri, göstericiler tarafından şiddetle reddedilen bir iddia olan Siyonizm hakkındaki kaba bağırışlar da dahil olmak üzere gördükleri ve duydukları şeylerden korktular.
Sembollerin, sloganların ve bayrakların her iki tarafın destekçileri için farklı anlamlar taşıdığı bu anlaşmazlığı çevreleyen karmaşıklığı yansıtan, İsrail’i destekleyen bazı ebeveynler yürüyüşü ve Berkeley devlet okullarında takip eden diğer ebeveynleri nefret dolu olarak gördü.
