Bu şimdilik yalnızca bir ön bulgu olmasına karşın, endüstriyel plastik atıkların çöplüklerde daha verimli ve tesirli bir formda parçalanması, bilim beşerlerine ekolojik ziyanı azaltmak için yeni bir araç sağlayabilir..
İsviçre Federal Enstitüsü WSL’den bilim adamları, bu hafta Frontiers in Microbiology’de kutup bölgelerinden ve İsviçre Alplerinden gelen soğuğa adapte olmuş bakteri ve mantarların test ettikleri plastiklerin birçoklarını nasıl sindirdiklerini ve yalnızca düşük ila ortalama sıcaklıklara gereksinim duyduklarını yayınladılar. Bu son kısım çok kıymetli zira olağanda plastik yiyen mikroorganizmalar sihirlerini gerçekleştirmek için dayanılamayacak kadar yüksek sıcaklıklara gereksinim duyarlar. Araştırmacılar, “Bunu yapabilen birkaç mikroorganizma zati bulundu lakin bunu mümkün kılan enzimleri endüstriyel ölçekte uygulandığında, çoklukla sadece 30 santigrat derece üzerindeki sıcaklıklarda çalışıyorlar” diye açıkladı. “Gerekli ısıtma, endüstriyel uygulamaların bugüne kadar maliyetli olduğu ve karbon nötr olmadığı manasına geliyor.”
Bilim insanları, düşük sıcaklıklarda plastikleri sindirebilen mikroplar keşfetti
Ne yazık ki, test edilen mikroorganizmaların hiçbiri, tüketici eserlerinde ve ambalajlarında yaygın olarak bulunan en şiddetli plastiklerden biri olan biyolojik olarak parçalanamayan polietileni (PE) parçalamayı başaramadı. Lakin test edilen suşların %56’sı, 15 santigrat derecede ayrışmış biyolojik olarak parçalanabilir polyester-poliüretan (PUR) üretti. Öbürleri ticari olarak temin edilebilen biyolojik olarak parçalanabilen polibütilen adipat tereftalat (PBAT) ve polilaktik asit (PLA) karışımlarını sindirdi. En başarılı iki tıp, Neodevriesia ve Lachnellula cinslerinden mantarlardı: kuvvetli PE dışında test edilen her plastiği parçaladılar.
Araştırmacılar bulgularında umut vaat ediyor lakin pürüzlerin devam ettiği konusunda da uyarıyorlar. Frey, “Bir sonraki büyük zorluk, mikrobiyal çeşitler tarafından üretilen plastik parçalayıcı enzimleri tanımlamak ve büyük ölçülerde protein elde etmek için süreci optimize etmek olacak” dedi. “Ayrıca, protein stabilitesi üzere özellikleri optimize etmek için enzimlerin daha fazla modifikasyonuna muhtaçlık duyulabilir.”
