Hala yanımda taşıdığım bir korkunun mırıltılarını ilk duyduğumda gençtim. Gerçekleşmeyeceğini düşündüğüm ama her baharda hayal etmekten kendimi alamadığım bir dünya vizyonunda kök salmıştı. “Ya eğer,” diye tıslayacak korku kulağıma. “Ya bu yıl hiçbir şeyin yeşermediği veya büyümediği bir yıl olursa. Ne çimen, ne çiçek, ne de ağaçlarda yaprak. Ya manzara bir haç üzerindeki bir beden gibi soyulmuş ve cansız kalırsa, ruhunuza tutulan iğrenç bir ayna gibi?”
Yani, evet, Katolik’im. Ayrıca zor bir yıl geçiriyorum, bu yüzden korku erken geldi. Güneşli bir kış gününde Hudson Vadisi’ndeki masamda oturmuş, penceremin ötesindeki kurumuş dünyayı seyrediyordum ki korku dışarı sürünerek çıktı ve “Ya eğer…” dedi. Bu mantıksız, kıyametvari korku tarafından her yıl yoldan çıkarıldığımı itiraf etmek utanç verici. Korkum, dünyanın kendini yenileyeceği ihtimaline ne kadar az umut beslediğimin bir işaretiydi. Neyse, ürperdim.
Belki siz de hayatınızın rengini silen mantıksız bir korkuya sahipsiniz. Belki bunu yürüyüş, meditasyon veya terapi ile çözüyorsunuz. Size yardımcı olması için bir aziz seçmenizi öneririm. “Aziz”in tam anlamıyla, resmi bir Katolik olması gerekmez; radikal hizmet uğruna azami kişisel çıkar hayatını reddeden, bu dünyada iyilik yapmanın zorluklarına ve çelişkilerine olan bağlılığı size bu dünyada nasıl yaşayacağınızı gösterebilecek biri olabilir. BenimAziz, 17. yüzyılda askerlikten Karmelit rahibine dönüşen Kardeş Lawrence’tır. Sebze soymak ve tencere yıkamak gibi sıkıcı işlerin tadını çıkarma konusunda bir yeteneği vardı ve Dünya’daki zamanının çoğunda bunları yaptı.
O ve ben birbirimizi Robert Ellsberg’in “Mutluluğa Giden Azizler Rehberi”nde bulduk. Ellsberg, azizlerin “uzun zaman önce mucizeler gerçekleştiren kusursuz insanlar” veya şehitlik peşinde koşan kişiler olduğu şeklindeki yaygın görüşü bir kenara bırakmak için içten bir argüman sunuyor. Katolik Kilisesi’nin azizler listesinde 10.000’den fazla isim var. Hızlı bir bakış sadece kusursuz din adamları ve şehitleri değil aynı zamanda dişçileri, berberleri ve hatta dindar bir eczacıyı da ortaya çıkarıyor. Ellsberg’e göre bu erkek ve kadınları ilginç kılan şey, hepsinin insanlargeri kalanımız gibi acı çeken ama sefalet içinde debelenmeyen. Bir azizi belirleyen şey coşku ve şefkat, içsel denge ve anlamlı bir mesleğe bağlılıktır.
Katolik olarak büyüdüğüm için etrafım azizlerle çevriliydi — vitray, taş ve hikayelerle. Favori birini seçmek benim için favori bir beyzbol oyuncusu seçmek kadar doğaldı. (Kayıt için Tom Seaver.) Genç bir adamken, etrafında gördüğü manevi gevşeklikle kıran 16. yüzyıldan kalma bir rahibe olan Avila’lı Aziz Teresa tarafından sersemletildim. Kendi Karmelit manastırlarını kurmak için İspanya’yı dolaştı ve rahibelerini tüm insanlığın günahlarının kefareti olarak dua ve tövbe içinde yaşamaya ikna etti. Teresa ve takipçileri için küçük hırslar yoktu.
Hem bu dünyadandı hem de coşkulu bir mistikti: Tanrı’nın sevgisinin gücünün onu yerden kaldırmak üzere olduğu hissine kapıldığında, yoldan geçenlere üzerine oturup onu tutmalarını emrederdi. Başarısı onu ünlü yaptı ve İspanyol Engizisyonunun dikkatini çekti. Kral II. Philip’e yazdığı ateşli bir mektupta Teresa, kendisine yöneltilen skandal suçlamalarının “şeytanın bir taktiği” olmasa gülünç olacağını söylüyor. Sonunda galip geldi. Benim türümden bir kahramandı: kurnazca histrionik ve kavgaya hazır, papanın bile onunla uğraşmak istemeyeceği kadar güçlü.
