Bir Banliyö Garajı Gibi Görünen Fantastik Bir Sanat Galerisi

Arlington, Va.’daki SESSİZ bir konut sokağında, bir garaj diğerleri gibi değil. Beyaz oluklu çelikle kaplanmış yapı, uzun ve incedir ve sivri uçlu bir çatısı vardır, bu da yerden yükselen dev bir kalem izlenimi uyandırır. Ve komşuları minibüslere ve elektrikli aletlere ev sahipliği yapıyor olsa da, gri bir Aralık öğleden sonra, aslında bir garaj olmayan bu odanın kapısı açıldığında, sanki bir yemek içinmiş gibi, parlak renkli haç şeklinde bir kontrplak masa seti ortaya çıkıyor. renkli eşyalar. Sermenin ortasında, Fransız seramikçi Saraï Delfendahl’ın her biri bir bebek fil ayağı büyüklüğünde ve silüetinde olan, süslü çukurlu, pastel sırlı toprak vazolar var. New Yorklu sanatçı Braxton Congrove’un tombul kollu gök mavisi seramik avizesi tavandan sarkıyor. 12 benzersiz yer ayarı, diğer öğelerin yanı sıra, New York’lu sanatçı ve sofra takımı tasarımcısı Grace Whiteside’ın üç dikenli ayağı olan turuncu bir bardak ve Brooklyn’li seramikçi Michele Mirisola’nın kabukları ile işlenmiş bir kil istiridye tabağı içeriyor. Bu serginin küratörü 38 yaşındaki galerici Margaret Bakke’yi bile şaşırtan bazı sanatçılar, iki panç kasesi ve kaniş kaplı bir tereyağı kabı da dahil olmak üzere istenmeyen eklemelerle katkıda bulunarak onun akşam yemeği partisi temalı sergi konseptini birkaç adım daha ileriye taşımışlardı.

Bakke, Friends Artspace adını verdiği bu yeri, uzun süredir beslediği galeri işletme arzusunun yerel bir imar yasasıyla örtüştüğünü beklenmedik bir şekilde keşfettikten sonra 2021’de kurdu. O ve 37 yaşındaki kocası Jesus Canales, mütevazi bir köşe arsada kendileri ve aileleri için bir ev inşa ediyorlardı ve hatırladığı kadarıyla mülkün üzerine müstakil bir garaj inşa ederek ayak izinin genişletilebileceğini öğrendiler. Bakke, yeni evlerinden yaklaşık 6 metre uzakta tasavvur ettikleri iki katlı yapının, sanatsal çalışmaları aile ortamında sergileme hayalini gerçekleştirmesini sağlayacağını fark etti. 320 metrekarelik galeri alanını türünün tek örneği 14 fantastik aynadan oluşan bir grup sergisiyle açtı ve güzel sanatlar geçmişi olmasına rağmen LeRoy Neiman Baskı Merkezi’nde çalışmadan önce Columbia Üniversitesi’nde eğitim gördü. Studies, okulun kar amacı gütmeyen matbaası ve daha sonra Washington, DC’de bir sanat danışmanı oldu – o zamandan beri düzenlediği sergiler çoğunlukla, genellikle yeni yetenekler tarafından yapılan koleksiyon tasarımlarını vurguladı. “Tasarım çok cana yakın ve sevmesi kolay” diyor, “çünkü ondan hepimiz faydalanıyoruz.”

Ressam ve matbaacı olarak aldığı eğitime rağmen, Bakke başkalarının çalışmalarını aramayı tercih ediyor. Sonuç olarak, evi – siyah alçı cepheli ve temiz bir avluya bakan büyük arka pencereleri olan sade ama davetkar bir dikdörtgen kutu – eski mağazalardan ve yıllar boyunca, genellikle diğer küçük galerilerden toplanan sanat eserlerinden elde edilen alışılmadık kreasyonlarla doludur. Evin 700 metrekarelik açık plan yaşam alanının hemen yanındaki küçük salonda, genellikle üst kattaki müşterilerle buluştuğu, kabarık pembe kadife döşemeli Mario Bellini kanepede otururken, “Eşyaları seviyorum,” diyor. çay. “Bir bakıma galeri benim koleksiyon sevgimin bir uzantısı, çünkü istifçi olmak istemiyorum,” diye ekliyor gülerek. Sırasıyla evi bazen taşan envanteri barındırıyor: Arkasındaki gömme bir rafta, birkaç antika dükkanı vazosunun arasına yerleştirilmiş, New Yorklu sanatçı Francesca DiMattio’nun müşterilere gönderilmeyi bekleyen bir çift narin şeker renkli seramik pasta standı var. Bakke, “İnsanlar burada çocukların yaşadığına inanamıyor” diyor.

Ancak çift, evi kendileri için olduğu kadar 1, 3 ve 6 yaşındaki çocukları için tasarladı. Bu sadece bir hikaye ve bu nedenle yürümeye başlayan çocuk dostu. Oturma odası ile üç yatak odası arasında dökülmeyi önleyen desenli Fas kilimleriyle dolu bir oyun odası yer alır. Bakke’nin eBay’den 500 dolara satın aldığı ana odadaki tropikal desenli kanepe, şimdiden hafif lekeli olarak geldi. Ve koleksiyonu değerli parçalar içeriyor olsa da – Bakke’nin Columbia matbaasında birlikte çalıştığı Taylandlı sanatçı Rirkrit Tiravanija’nın büyük bir aynası, toz mavi reçine Sabine Marceli’nin yemek masasının arkasındaki duvara güvenli bir şekilde sabitlenmiş – olmamaya çalışıyor. onlar hakkında aşırı değerli. Brutalist kireçtaşından bir şömine rafıyla çerçevelenmiş oturma odası şöminesinin önünde, Brooklyn’li tasarımcı Misha Kahn’ın sekiz ayaklı sehpası var. yemek tabağı büyüklüğündeki cam diskler – çocuklarının bazen yaptıkları gibi üzerinde dans edebilecekleri kadar güçlü, odayı dönüştüren bir sanat eseri.

Pratik düzeyde, Bakke’nin iş ve ev arasındaki sınırı bulanıklaştırma pratiği, Friends Artspace’i yönetmesine izin veriyor; gerektiğinde çocukları randevularda yanında olabilir. Ancak bu çaba, aynı zamanda, kurumların yaratıcılığın aile ve topluluk bağlarıyla güçlendirilmiş kolektif bir çaba olabileceğini kabul ettiği daha insancıl bir sanat dünyasına yönelik daha geniş vizyonunun bir parçasıdır – daha da önemlisi, büyük bir şehirde gerçekleşmesi gerekmeyen bir çaba. . Bakke sonunda galerinin üzerinde bir stüdyo ve sanatçıların kalacakları bir yer olmasını istiyor. Şimdilik, yine de, bu rüya en çok onun açılışlarında gerçekleşiyor. Artan bir şekilde, komşular sanatçılar ve koleksiyoncularla birlikte uğrarlar. Ve asfalt araba yolunu kendi işleriyle kaplayan çocuklar için her zaman kaldırım tebeşirleri vardır.

Fotoğraf asistanı: Justin Gellerson