Bazılarının küçük bir olay olarak görebileceği şey, evliliğimizde gerçek bir fay hattı haline geldi. Geçenlerde Massachusetts Paralı Yolunda orta şeritte otoyol hızında giderken, kocam yolcu tarafı camını açtı ve yola bir muz kabuğu fırlattı. Hemen iğrendiğimi ifade ettim ve çöp atmaya karşı olduğumu, bunun arabadaki 13 yaşındaki çocuğa kötü örnek olduğunu ve sürücü olarak bileti alacak kişinin ben olacağımı söyledim. Ya herkes artıkları otoyollara atmaya başlasaydı? Kaygan, tehlikeli ve sadece kirli.
Kocamın cevabı, muz kabuğunun biyolojik olarak parçalanacağı oldu ve “Ben bir yetişkinim, bu yüzden istediğimi yaparım” dedi. Kabuğun asfaltta biyolojik olarak parçalanmayacağını söyledim. Eve vardığımızda ona bunun neden tehlikeli ve kabul edilemez bir davranış olduğunu özetleyen bir makale gönderdim. (Hayvanları yola çekip tehlikeye atabilir. Ve bu çöp atmak olarak kabul edilir ve cezası vardır.) Ona bunun yasa dışı olduğunu belirten Massachusetts yasasını da gönderdim. Tek yorumu, “Zamanında yapacak daha iyi bir işin yok mu?” Bir hata yaptığını veya davranışını değiştirdiğini kabul etmeyi reddediyor. Bu konuda bir çıkmaza girdik. Ne düşünüyorsun?— Teresa, New York Şehri
Etikçiden:
O muz kabuğunu arabanın camından dışarı atmak yanlıştı, o sırada dile getirdiğin sebepler ve başka sebepler için de. Evet, sonunda biyolojik olarak parçalanacaktır (steril bir ortam olmayan asfaltta bile), ancak yakın zamanda olması gerekmez. Kuş severler, böcek ilacıyla işlenmiş meyve kabuklarının onları yiyen yaratıklar için kötü olabileceği konusunda bizi uyarıyor. Paul Verhoeven’in “Spetters” filmindeki atılan kabukları kimse hatırlamıyor mu? Onları yüzüne vuran motosikletçi için işler çok kötü gider. Şimdi, bu makaleyi kahvaltı masasına çarpmak – veya kocanıza bunun bir bağlantısını mesaj atmak – ve “Gördünüz mü? Etikçi benimle aynı fikirde.”
Ancak bu, muz kabuklarının uygun şekilde imha edilmesiyle ilgili bir hikaye değil; bu konuda kocanız artık haklı olduğunu iddia etmiyor. İki şey oluyor gibi görünüyor. İlk olarak, eleştiriye açık bir şekilde duyarlıdır (belki özellikle sizden, eşinden ve belki de özellikle çocuğun önünde seslendirildiğinde). Gururu yaralandı; aradığınız tavizle sizi ödüllendirmek istemiyor. Bu dinamik göz önüne alındığında, tek sürpriz bir “fay hattının” daha önce açılmamış olmasıdır.
İkinci olarak, senin küçük bir kabahati çok büyüttüğünden şikayet ediyor. Burada inatçı kirleticinizin haklı olduğu bir nokta var: İlk tepkinizle ilgili değil, haklılığınıza dair tamamen araştırılmış ısrarınızla ilgili. Eşler hata yapar. Onları belirtmekte sorun yok, sahiplenmediklerinde sinirlenmekte bile sorun yok. Bununla birlikte, işleyen bir ilişkide, onu ne zaman bırakacağınızı ve devam edeceğinizi bilirsiniz; suçun tamamen kabul edilmesinde ısrar etmiyorsun. Gerçekler önemlidir, ancak etik açıdan nezaket de önemlidir. Eşinizin bu şekilde kuşatılmış hissettiği ölçüde, fiziksel veya dijital olarak bir gazeteyi yere sermek onun yargısını doğrulayacak ve gerilimi daha da artıracaktır.
Kendinizi gerçekten kocanızdan yabancılaşmış buluyorsanız, çiftler danışmanlığını düşünebilirsiniz. Hem sizin yanıtınız hem de onun yanıtı, ilişkinizde daha derin sorunlar olabileceğini gösteriyor. Sağlam zemine oturan bir evlilik muz kabuğunda kaymamalı.
Okuyucular Yanıtlıyor
Bir önceki soru, rahmetli babalarının 1950’lerde “eşcinsel eğilimleri” nedeniyle ordudan terhis edildiğini öğrenen bir okuyucudan geliyordu. Bu okuyucu, ailede bu sırrı bilen tek kişinin kendileri olduğuna inandı ve şöyle yazdı: “Annem 80’lerinde ve sağlığı kötü. Ona öğrendiklerimi söylememeye karar verdim; Hayatının bu noktasında bunun olası bir faydasını görmüyorum. Ama annem öldükten sonra bu vahyi yakın kardeşlerimle paylaşmalı mıyım? Durum tersine dönseydi, bilmek isterdim.”
Ethicist yanıtında şunları kaydetti: “Eylül 2021’de Gazi İşleri Bakanlığı, cinsel yönelim nedeniyle taburcu edilen asker üyelerinin gazi olarak kabul edileceğini ve ilgili çeşitli avantajlardan yararlanmaya hak kazanabileceklerini açıkça belirtti. … Ama babanın ayrılığının şartları sana onun hakkında pek bir şey söylemiyor. Belki de suçlama temelsizdi. Belki de biseksüeldi. … Anneni tanımadığım için, ona söylememe kararını ikinci kez tahmin etmeyeceğim. Belki de baban hakkında senin düşündüğünden çok daha fazlasını biliyordur. Ya da belki öğrendikleriniz ona sürpriz olur ve o da bundan ne anlayacağını bilemez. Genel olarak, insanlar hayatlarındaki önemli meseleler hakkında gerçeği bilme hakkına sahiptir. Ancak burada sahip olduğunuz, önemini değerlendirmesi zor olan bir bilgi kırıntısıdır. Bu arada, annenize borçlu olunabilecek gazi-hayatta kalan yardımları almaya çalışın. (Sorunun tamamını tekrar okuyun ve yanıtlayın Burada .)
⬥
mektup yazarı gerekir annelerine söyle Halihazırda biliyor olabilir ve çocuklarının bazı sorularını yanıtlayacak bilgileri açıklığa kavuşturabilir ve daha fazla bilgi ekleyebilir. Bilmiyorsa, bunu öğrenmek kendi sorularından bazılarına cevap verebilir. 80’lerinde olmak, onu bir yetişkin olarak yaşam deneyimini tam olarak anlama haklarından mahrum etmez. — Debra
⬥
Ethicist’in cevabını seviyorum mektup yazarını tahsil edilmemiş yardımlardan haberdar eder! Bulguları ateşleyici olmayan bir ışıkta kardeşlerle paylaşmak için ne müthiş bir keşif ve fırsat. — Lisa
⬥
Hayatta kalan-eş-faydaları 10 yılı aşkın bir süre önce annem adına başvurduğumda başvuru süreci uzun ve karmaşıktı ama kesinlikle tüm zahmete değdi. Altı yıldan fazla bir süredir destekli yaşam masraflarının dörtte birini karşıladı. Tahliyeye itiraz edin ve faydalar için savaşın. — Filiz
⬥
Aslında çok net bir nedeni var. bu bilgiyi ailenle paylaşmamak: Babanı dışlamış olursun. O öldüyse ve gerçek hikayeyi asla öğrenemeyecek olsanız bile, bu her zaman saygısızlıktır. Bir nedenden ötürü cinselliğinin özel olmasını istiyordu. Sırrını sakla ve emekli maaşını bozdur. — Eloise
⬥
Kıdemli bir ABD Donanması personeli olarak , Askerlik hayatına uyum sağlayamayan veya ayrılmaya hazır olan pek çok “gey” askerini kişisel olarak terhis ettim. Bu program lezbiyen, gey ve biseksüel servis üyelerimize zarar verirken ve göreve hazır olmayı etkilerken, aynı zamanda farklı bir hayat isteyenler ve onu elde etmek için onurlu olmayan bir şekilde terhis olmaya istekli olanlar için bir “boşluk” sağladı. Yazarın babası gey veya biseksüel olmayabilir. Asla bilemeyeceğiz ve bilsek bile insanları dışlamak asla doğru değil. — Kor
