Her zaman aynı şekilde başlıyor gibi görünüyor.
Seni döveceğim!
Metroda yabancılar arasındaki ateşli çatışma, daha kimse kimin kime veya neden bağırdığından bile emin olmadan, yüksek sesle düşmanlığa doğru fırlıyor.
Hadi dostum! Bu konuda bir şeyler yapın!
O kadar tanıdık bir an ki, diğer yolcular telefonlarından başlarını kaldırmaya ya da konuşmalarını duraklatmaya zahmet etmiyor.
Seni döveceğim; sadece seni. Sadece sen.
Ancak Perşembe günü Brooklyn’de hızlı giden A treninde bu sataşmalarla başlayan kavga bununla bitmedi. İş çıkışı saatindeki kalabalığın önünde sözlerden yumruklara, bıçağa ve en sonunda silaha kadar şiddet artmaya devam etti.
Bu karşılaşma, New York valisinin, trenlerin daha güvenli olması için Ulusal Muhafızların yer altına inmesini emrederek olağanüstü bir adım atmasından bir haftadan biraz daha uzun bir süre sonra gerçekleşti. Çatışma, şehrin metroya binmenin istatistiksel açıdan oldukça güvenli olduğu yönündeki mesajını baltaladı.
Bu bölüm, şehrin tüm sorunlarını (akıl sağlığı krizleri, yasadışı silahlar) yakalayan ve onları kalabalık çelik tüplere sıkıştıran bir sistem hakkında bir beyhudelik duygusunu körükledi.
Perşembe günü A trenine binenler ve yanlarında küçük çocukları olanlar için hiçbir şehir istatistiğinin rahatlık getirmesi muhtemel değil. Polisi gönderin, güvenlik görevlilerini gönderin; çoğu kişi ne olursa olsun metronun metro olacağına inanmaya başladı.
