Bir süpermarkette yiyecek alışverişi yaparken, nakit olarak aldığım 120 doların yeterli olmayabileceğini fark ettim ve kasiyerden 120 dolardan önce sayımı durdurmasını istedim. 119 dolara ulaştığımda tanımadığım bir kadın kasiyere yaklaştı ve yetim kalan yiyecekleri karşılamak istediğini söyledi. Tereddüt ettim ama sonunda kabul ettim. Parayı ödedikten sonra yola çıktı. Çantamdan 120 doları çıkardım, ancak kasiyer kadının 133 dolarlık banknotun tamamını ödediğini bildirdi. Ona hatayı bildirmek için mağazadan dışarı fırladım ama o, faturanın tamamını ödemek istediğinde ısrar etti. Acele etmeden önce “Mutlu Noeller” dedi. Şok oldum ve utandım.
Rastgele İyilik Eylemlerinin etiğini merak ediyorum. Bu cömert kadın, benim kasada ihtiyacım olandan daha çok ihtiyaçları ödemek için o paraya ihtiyaç duyan birine benziyordu. Onun teklifini reddetmeli miydim? Yapabileceğim başka, daha iyi bir eylem yolu var mı?— İsim Gizli
Ethist’ten:
“Şok ve utanç” hissettiğinizi hatırlıyorsunuz; bunun nedeni, fakir olmakla karıştırıldığınızı düşünmeniz ve bu durumun onursuz bir şey olduğuna inanmanız mıydı? Yoksa sizden daha kötü durumda olan birinin sizin adınıza yük oluşturmasından mı daha onurlu bir şekilde endişeleniyordunuz?
Bu kadının sizi ihtiyacı olan bir kişiyle karıştırmış olması tamamen mümkündür (çoğu alışveriş yapanın cüzdanında bir kredi kartı vardır); aynı zamanda cömert davranmak istemiş olması da mümkün. O, kendi kararlarını verme hakkına sahip bir yetişkindir. İnsanların mali durumlarını kişisel görünümlerine göre değerlendirme yeteneğinize oldukça güveniyorsunuz. Onun da aynısını yapamayacağından gerçekten bu kadar emin misin? Bazen insanlara verebileceğimiz en büyük hediye, hediyelerini nezaketle kabul etmektir.
