Birkaç yayıncının, Roald Dahl, RL Stine ve Agatha Christie dahil olmak üzere popüler 20. yüzyıl yazarlarının eserlerinden rahatsız edici olabilecek materyalleri kaldırmasıyla ilgili son tartışmalar arasında, revizyonların yöntemi hakkında daha az tartışılan ancak daha az çetrefilli bir soru yok. Bazı e-kitap sahipleri için, değişiklikler bir kitap hırsızı tarafından gece yapılmış gibi göründü: sessizce ve herhangi bir rahatsızlık belirtisi olmadan.
Britanya’da, Dahl’ın “Matilda” kitabının Kindle okuyucusu olan Clarissa Aykroyd, Joseph Conrad’a yapılan bir göndermenin ortadan kaybolmasını izledi. (Dahl’ın kitaplarının ABD baskıları etkilenmedi.) Stine’ın “Goosebumps” kitaplarının sahipleri, kız öğrencilerin bir müdüre “aşık oldukları” ve “en az çenesi” olan aşırı kilolu bir karakterin tanımını kaybetti. Irksal ve etnik hakaretler, Christie’nin gizemlerinden koparıldı.
Her durumda, tek bir biçimde yayınlanan ve satılan e-kitaplar geriye dönük olarak (ve geri alınamaz şekilde) değiştirildi ve tüketici hakları uzmanlarının, müşterilerin kaydolduklarını asla fark etmeyebilecekleri veya anlayamayabilecekleri bir dijital yayıncılık geleneği olduğunu söylediği şeyin altı çizildi. Bir e-kitap satın almak, mutlaka sizin olduğu anlamına gelmez.
New York Üniversitesi Teknoloji Hukuku ve Politika Kliniği direktörü ve “The End of Ownership” kitabının ortak yazarı Jason Schultz, “Kimse hizmet şartlarını okumuyor, ancak bu şirketler oraya girip bazı şeyleri değiştirme hakkını saklı tutuyor” dedi. ”
“Fiziksel bir kitap satın alıyormuş gibi hissettiriyorlar ama gerçekte 180 derece farklı” diye ekledi.
Otomatik e-kitap güncellemeleri, Amazon’un Kindle ve Google Play’i de dahil olmak üzere birçok popüler e-kitap platformunun ortak bir özelliğidir. Tipik bir güncelleme, bir kitabın kapak resmini yeni bir film veya televizyon uyarlamasına uyacak şekilde değiştirebilir veya bir hikayedeki yeni gelişmelere yanıt olarak materyal ekleyebilir. Ancak yayıncılar herhangi bir nedenle güncelleme yayınlayabilir ve genellikle revizyonları tanımlamaz veya açıklamaz. Stine’s ve Christie’nin romanlarındaki düzenlemeler, okuyuculara dağıtıldıktan yıllar sonra The Times of London ve The Telegraph tarafından bu ay haber yapıldığında geniş ilgi gördü.
Geçen yıl Stine’ın “Welcome to Dead House” adlı e-kitabının basılı baskıdan değiştirildiğini fark eden Washington’daki Kindle kullanıcısı Derek Wheeler, Amazon’un açtığı güncellemelerin tüm sonuçlarını fark etmediğini söyledi. varsayılan olarak. Stine’ın yayıncısı Scholastic’in, diğer değişikliklerin yanı sıra hikayenin zaman çizelgesini birkaç yıl ilerleten revizyonları ne zaman yaptığı belli değil.
“Dilbilgisi hatalarını düzeltebilirlerse güzel ama hikayeyi temelden değiştirebilecek ayrıntıları değiştirmek beni rahatsız ediyor” dedi.
Kullanıcılar, Amazon tercihlerinde otomatik güncellemeleri kapatabilir. Şirket sözcüsü yaptığı açıklamada, “Yayıncılar yayınladıkları kitapların telif hakkını kontrol eder ve bu nedenle Kindle kitaplarının içeriğini ve güncellemesini kontrol eder.”
Google Play, devre dışı bırakma seçeneği olmaksızın e-kitapları otomatik olarak günceller. Google temsilcisi yorum yapmaktan kaçındı.
Stine ve Scholastic’in temsilcileri, yorum taleplerine yanıt vermedi, ancak yazar, kitaplarında yapılan son değişikliklerden haberi olmadığını kamuoyuna açıkladı.
Yazarları arasında James Patterson, Evelyn Waugh ve Donna Tartt’ın da bulunduğu Little, Brown and Company’de ciltsiz kitap ve dijital yayıncılıktan sorumlu başkan yardımcısı Terry Adams, şirketin editörlerin ve yazarların takdirine bağlı olarak e-kitaplarda düzenli olarak “düzeltmeler” yaptığını söyledi. , diğer değişikliklerin yanı sıra olgusal hataları ve yazım hatalarını düzeltme, ifadeleri yeniden yazma ve yeni pasajlar ekleme. Adams, endüstri standartlarına uygun olarak, bu düzenlemelerin genellikle herkese açık olarak kaydedilmediğini söyledi.
Diğer büyük kitap yayıncılarının temsilcileri ya e-kitap politikaları hakkında yorum yapmayı reddettiler ya da birden fazla yorum talebine yanıt vermediler. Penguin Random House, HarperCollins ve Simon ve Schuster yorum yapmaktan kaçındı. Macmillan, birden fazla yorum talebine yanıt vermedi.
Küçük yazı okuyucuları, yayıncılara en popüler dijital kitaplıklardaki içerik üzerinde geniş kontrol sağlayan yasal boşluğu uzun zamandır fark ettiler: Müşteriler, bu platformlarda satın aldıkları içeriğin teknik olarak sahibi değil, telif hakkı sahibinden lisanslıyorlar. Hak sahiplerinin fikri mülkiyetlerinin kullanım şartlarını belirlemelerine olanak tanıyan lisanslama, yalnızca e-kitapların değil, filmlerin, televizyon programlarının, video oyunlarının ve diğer sanatsal içerik türlerinin satışında da standarttır.
Basılı ve disk formatları da dahil olmak üzere birçok türde fiziksel ortamın satışı da lisanslara tabidir. Ancak dijital platformlar, yayıncıların içeriği eskisinden daha kolay ve hassas bir şekilde yönetmesine olanak tanır.
Dijital gelecek profesörü Colin Gavaghan, “Geçmişte medyayla yapabileceklerinize ilişkin kısıtlamalar vardı – örneğin yalnızca belirli sayıda kopya oluşturabiliyordunuz – ancak bunu denetlemenin gerçekten etkili bir yolu yoktu” dedi. Bristol Üniversitesi Hukuk Fakültesi. “Artık sahibi, bu şeylerle ne yaptığınızı doğrudan kontrol edebilir.”
Netflix ve Spotify gibi abonelik tabanlı akış hizmetleri, içeriği değişebilen kitaplıklara koşullu erişim anlamına gelir. (Geçen yıl şarkıcılar Beyoncé ve Lizzo, bazı dinleyicilerin rahatsız edici bulduğu bir kelimeyi kaldırmak için yayınlandıktan sonra şarkıları düzenlediler.) Ancak uzmanlar, birçok popüler dijital medya mağazasının kullandığı dilin sahiplik konusunda yanıltıcı olabileceğini söyledi. Amazon’un Kindle mağazasını ziyaret edenler, şirketin tanıdık “şimdi satın al” düğmesine tıklayarak kitap satın alıyor; otomatik kitap güncellemelerinin açıklaması da dahil olmak üzere mağaza genelinde metin, kullanıcıların kitaplarının “sahibi” olduğunu bile beyan eder. Ancak Kindle’ın kullanım koşulları, platformdaki içeriğin aslında “içerik sağlayıcı tarafından size satılmadığını, lisanslandığını” açıkça belirtir.
Kitaplar, filmler, TV şovları, müzik ve video oyunları dahil olmak üzere Apple’ın benzer sahiplik dili kullanan portalları aracılığıyla satın alınan ortamlar, herhangi bir zamanda ve belirsiz nedenlerle “kaldırılabilir” veya “daha fazla indirme veya erişim için kullanılamayabilir”. şirketin hüküm ve koşulları. Ve Google Play’in hizmet şartları, şirketin “satın aldığınız belirli içeriğe erişiminizi cihazınızdan kaldırabileceği veya size erişim sağlamayı durdurabileceği” “belirli durumlara” atıfta bulunur.
Apple temsilcileri, yorum taleplerine yanıt vermedi.
Schultz, “Kimsenin yayınladıkları filmlere veya müziğe sahip olduklarını mantıklı bir şekilde düşünmediği akış hizmetleri var, ancak bu diğer şeylerin çoğu, sanki onlara sahiplermiş gibi insanlara satılıyor” dedi. “Bu şirketler, herhangi bir anda bir şeyleri kaldırmak veya değiştirmek için tüm bu hakları saklı tutacaksa, bu size en baştan büyük harflerle söylemeleri gerekir, ince punto değil.”
Uzmanlar, e-kitap yayıncılığında en yaygın olmasına rağmen, satın alma sonrası düzenlemelerin içerik sahipleriyle çalışan bir platformda depolanan diğer dijital medya türleri için uygulanabileceğini söylüyor. Son yıllarda, bazı müşteriler video içeriğine erişimi kaybettiklerini bildirdiler: telif hakkı sahipliğindeki bir değişiklikten sonra ortadan kaybolan veya 2020’de “30 Rock”ın öne çıkan birkaç bölümünde olduğu gibi, mağazalardan eski materyal için çekilen filmler veya televizyon şovları. siyah baskı. (2021’de federal bir yargıç, Amazon’un video mağazasının “tüketicileri aldatmak, yanıltmak ve dolandırmak” için tasarlandığını iddia eden bir davayı teknik nedenlerle reddetti.) Ancak bugüne kadar filmlerde veya televizyon programlarında geriye dönük düzenlemeye ilişkin çok az örnek var gibi görünüyor.
Dijital vadeli işlemler profesörü Gavaghan, böyle bir davanın kaderinin bir gün mahkemede kararlaştırılacağını beklediğini söyledi.
“Bir süredir bunu izliyorum,” dedi. “Kapasite sağlandığında, bu sadece an meselesi.”
