Çağdaş çağda ikili bağların büyük bir kısmı, adeta bağ kurulamadan başlıyor ve tıpkı süratle son buluyor. Tahammülsüzlük ve şahsî önceliklerin bağlantıdan öne geçirilmesi, dijital çağın getirdiği daima irtibata karşın gerçek irtibatın kurulamaması yani irtibat çağında derin iletişimsizlik, empati eksikliği ve sabırsızlık alakaları yıpratan en önemli ögeler ortasında yer alıyor. Acıbadem Kartal Hastanesi’nden Uzman Klinik Psikolog Aycan Koç “Günümüzde ne yazık ki ikili münasebetlerde her iki taraf da çoğunlukla yalnız hissediyor. Bağlarda artık samimiyet değil, strateji belirleyici oluyor. Beşerler birine yaklaşırken dahi “nasıl görünüyorum, gereğince ilgi çekiyor muyum, kaybedersem nasıl toparlarım?” üzere hesaplarla hareket ediyor. Öte yandan toplumsal medyanın ikili münasebetlerdeki yıkıcı tesiri de göz arkası edilemez. Zira ilgiler günümüzde artık yalnızca iki kişi ortasında yaşanmıyor; görünürlük, beğeni ve onay arayışı da sürecin içine dahil olmuş durumda. Bir öyküde etiketlenmemek, birlikte çekilen fotoğrafın paylaşılmaması ya da geç gelen bir ileti bile, bağın çarçabuk derinden sarsılmasına neden olabiliyor” diyor. Bilhassa Z jenerasyonunda bu durumun daha da besbelli olduğunu belirten Uzman Klinik Psikolog Aycan Koç, günümüzde ikili bağları tüketen 6 yaygın yanılgıyı anlattı, kıymetli ikazlar ve tekliflerde bulundu.
- Eleştiriyi irtibat sanmak
Birçok kişi rahatsızlığını lisana getirirken, aslında karşısındakini yargılıyor. “Bu davranışın beni etkiledi” demek yerine “Sen aslında daima böylesin” cümleleriyle konuşmak, bağlantısı tahlil değil, hücum haline getiriyor. Uzman Klinik Psikolog Aycan Koç “Eleştiri, his temelli bir farkındalık içermediğinde savunmaya neden olur. Partnerini daima yetersiz gören bir yaklaşım, bir müddet sonra ilgiyi de değersizleştirir. Bağlantı; suçlamak değil, paylaşmaktır” diyor.
- Susarak aralık koymak
Susmak her vakit sakinlik değil, birden fazla vakit uzaklaşmadır. “Konuşacak bir şeyim yok”, “Zaten anlamıyorsun”, “Ne fark edecek ki?” Bu çeşit cümlelerin arkasında çoklukla tahlilden değil, kopuştan beslenen bir hal yatar. Konuşulmayan her sorun, vakitle birikerek bağlantıyı sessizce tüketir. Münasebetler, hislerin dolanıma girebildiği kadar yaşar.
- Partnerini toplum içinde küçük düşürmek
Partnerini diğerlerinin yanında alaya almak, ima yollu eleştirmek ya da küçümsemek bağdaki itimat tabanını zedeler. Daha da yıpratıcı olan ise bu davranış sonrası gelen şu cümledir: “Çok alıngansın, latife yaptım.” Bağlantıda yaşanan kırgınlık değil, o kırgınlığı lisana getirince suçlanmak asıl yarayı oluşturur. Hürmet, münasebette sevgi kadar onarıcıdır.
- “Ben Böyleyim” cümlesiyle değişime direnç göstermek
“Beni bu türlü kabul et” cümlesi, birden fazla vakit değişime dirençtir. Halbuki bağ, iki tarafın da birlikte gelişmesiyle güçlenir. Sabit kalan bir kimlik yapısı, vakitle bağlantıyı esnetilemeyen bir alana dönüştürür. Ve esnemeyen her yapı, birinci sarsıntıda kırılır.
- Duyguların ismini koymadan anlaşılmayı beklemek
“Ben söylemeden anlamalı”, “Seviyorsa hisseder” Bu çeşit fikirler, duygusal beklentiyi romantize ederken bağlantısı yok sayar. Meğer söz edilmeyen her his, vakitle kırgınlığa dönüşür. Münasebetler, sezgilerle değil, açıklıkla güçlenir.
- Dijital tuzağa düşmek!
Uzman Klinik Psikolog Aycan Koç “Sosyal medya, sırf tanışmaları kolaylaştırmadı; bağ kurmanın pahasını de azalttı. Artık biriyle sorun yaşandığında tahlil aramak yerine, “yerine koyulabilecek öteki biri” fikri devreye giriyor. İlgiler derinleşmeden tüketiliyor, bir ‘tıkanıklık’ anında vazgeçmek, beklemekten daha kolay geliyor. Zira dijital çağda herkes ulaşılabilir fakat kimse vazgeçilmez değilmiş üzere bir algı hakim. Öte yandan, görünürlük ve beğenilme isteğinin bağlantıların önüne geçmesiyle; bir öyküde etiketlenmemek, birlikte çekilen fotoğrafın paylaşılmaması ya da geç gelen bir bildiri bile, bağın çarçabuk derinden sarsılmasına neden olabiliyor. Halbuki bağ, dışarıdan nasıl göründüğünden çok, içeride nasıl hissedildiğiyle yaşanır. Bağ, beğeniyle değil, inançla kurulur” diyor.
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
