Demokrat Parti Ulusal Kongresi için on binlerce delege ve misafir geldiğinde, Chicagolulara tanıdık gelen ancak şehir dışından gelen çoğu kişiyi şaşırtan bir manzarayla karşılaşacaklar: Orta ve Güney Amerika’dan gelen göçmen grupları, parklarda, otoyol üst geçitlerinin yakınlarında ve kaldırımlarda kadınların ve küçük çocukların şeker sattığı veya karton tabelalarla para dilendiği Loop bölgesinde toplanıyor.
Göçmen akını ülkenin güney sınırına gelmeye başladıktan iki yıl sonra, kriz Chicago sokaklarında yaşanmaya devam ediyor. Venezuela ve diğer ülkelerdeki siyasi yolsuzluk, şiddet ve yoksulluktan kaçan aileler, Chicago’nun birçok mahallesinde, özellikle de kongrenin ana mekanı olan United Center’a yakın olan şehir merkezinde her yerde bulunan bir varlık haline geldi.
Chicago Belediye Başkanı Brandon Johnson’ın yönetimi, kongre sırasında göçmenleri görüş alanından uzaklaştırmaya zorlamayacağını söyledi. Bu, ülkenin en zor politika sorunlarından birini bu haftaki ziyaretçiler için çarpıcı insani terimlerle sergiliyor ve kongre konuklarına Kasım ayındaki başkanlık seçimlerine giderken olası bir yükümlülük olan Biden yönetimi sırasında göçmen geçişlerini hatırlatıyor.
Şehir merkezinde, göçmenlerin kaldırımlarda gecelemediğini ve bazılarının barınağa dönüştürülmüş otellerde kaldığını söylüyorlar. Çok sayıda göçmenin, hükümet konut yardımlarıyla edindikleri apartmanlarda yaşadığı, her gün şeker satmak ve para kazanmak için şehir merkezine gidip geldiği görülüyor.
Çok az sayıda kişinin İngilizce bilgisi veya resmi çalışma izni var ve bu da onları, polis memurları tarafından sıklıkla görmezden gelinen yasadışı sokak satıcılığı belirsizliğinin ortasında bırakıyor.
Bazı mahalle sakinleri tarafından sıklıkla şüpheyle karşılanan bu durum, Chicago’da ırk ve sınıf çatışmalarıyla dolu daha geniş çaplı gerginlikleri daha da derinleştiriyor; göçmenlere şehir kaynaklarının ne kadarının ayrılması gerektiği sorusuna dair tartışmalar yaşanıyor.
