Will ve Rose 10 yıl önce internette tanıştılar. Ekran adı Professorparsley’di ve Rosé’nin çekici bulduğu uzun boylu, zayıf, gözlüklü yüz hatlarına sahipti. Rose, ilk randevularında Will’in annesiyle birlikte yaşayan bir üniversite öğrencisi olduğunu ve takma adının, çalıştığı sanat kampındaki bir çocuğun kendisine verdiği takma addan geldiğini öğrendi. Artık çoğu şeye olduğu gibi buna da gülüyorlar. Will, Rose’un heyecan verici ve doğrudan olduğunu düşünüyordu. Ontario’nun banliyösünde büyüdü ve kendisi Güney Kaliforniya’lıydı; bu onun için başka bir dünya gibiydi. Birbirlerinde sevdikleri şey hemen farklılıklarıydı.
Julia Whelan’ın okuduğu bu makaleyi dinleyin
Rose, Will’in ne kadar istikrarlı göründüğünden etkilenmişti; çıktığı diğer erkeklerden çok farklıydı ve bağlılıktan korkuyordu. İlişkileri birçok taşınmadan, yaklaşık bir yıl süren uzak mesafe flörtlerinden ve ebeveynleri ve oda arkadaşlarıyla yaşarken birlikte olmak için zaman bulmanın zorluklarından kurtuldu. Artık evliliklerinin üzerinden yedi yıl geçmişken kendilerine ait bir yerleri var: Rose’un Pilates müşterileriyle görüştüğü Los Angeles’ta tek yatak odalı bir daire. Will gündüzleri evde yok, ders veriyor ve geceleri yatakta sarılıp televizyon izliyorlar. Rose, “Günün en sevdiğim kısmı bu” diyor. (Rose ve Will ikinci adlardır. Tüm deneklerin mahremiyetleri endişesi nedeniyle adlarıyla, göbek adlarıyla veya takma adlarıyla anılmaları istenmiştir.)
Will onu ne kadar temellendirse de Rose, ilişkilerinin tanıdık sakinliğinin onu cinsel açıdan da kapattığını hissediyor. Aylarca seks yapmadan geçiyorlar ama samimiyetten yoksun değiller. Sarılmayı asla reddetmeme gibi bir politikaları var; bu, herhangi bir ilişkide kaçınılmaz olarak ortaya çıkan küçük anlaşmazlıkları çözmek için uyguladıkları bir şey. Ayrıca, evliliklerinin güvenli bir şekilde öngörülebilirliğinin (birlikte yaşamlarında sevdiği kalitenin) onun cinsel dürtüsünü nasıl körelttiğini de samimi bir şekilde anlattılar. Bunun Will için kafa karıştırıcı, hatta sinir bozucu olabileceğini biliyor ama kendini seks yapmaya zorlama fikrinden hoşlanmıyor. Rose’un artık boşanmış olan annesi, Rose’un babasıyla haftada bir kez seks yapmak zorunda hissediyordu. Rose’un istediği türden bir ilişki bu değil.
Rose, cinsel bir ruh haline girmek için beklenti oluşturmaya yardımcı olacak bir dizi ritüele güveniyor; saçını ve makyajını yapmak, bacaklarını tıraş etmek, akşam yemeğinde bir kadeh şarap içmek ya da programları izin verdiğinde bu stresten kurtulmak için tatile çıkmak. onların rutinleri. Will’in sekse hazır hissetmek için hiçbir şey yapmasına gerek yok ve Rose bunu, kendilerini farklı kılan başka bir yön olarak görüyor. Yıllar geçtikçe, seks hayatlarının böyle göründüğünü ve birlikte olmak isterlerse böyle görüneceğini kabul ettiler ve bunu yapıyorlar.
Pandemi sırasında çift, bir yıldan fazla süre seks yapmadan yaşadı ancak birlikte geçirdikleri ekstra zamanın tadını çıkardılar. Rose saatlerce trafikte farklı antrenman stüdyolarına gidiyor, eve geç geliyor ve kocasını pek göremiyordu. Evde sıkışıp kaldıkları mahallelerde yürüyüşe çıktılar. Sürekli konuşuyorlardı. Birlikte çevrimiçi yoga dersleri almaya başladılar, bu da bir hobiydi. Will, bağlantı kurmak için bu küçük fırsatları takdir ediyor. Rose kendisinin şefkatli bir tip olmadığını düşünse de Will aynı fikirde değildir. “Ruhu ya da zamanı açısından cimri değil” diyor.
