Kekemelik, ekseriyetle çocukların lisan gelişiminin erken devirlerinde, 2 ile 6 yaş aralığında kendini gösterir. Bu devir, çocukların kanılarını sözlere aktarma marifetleri ile lisan gelişimi ortasında bir istikrar kurdukları hassas bir vakittir.
Bu yaşlarda çocukların lisan hünerleri şimdi tam manasıyla gelişmediği için kekemelik gözlemlenebilir. Bilhassa 5 yaş civarında kekemelik daha bariz hale gelebilir ve erkek çocuklarda kız çocuklarına oranla daha sık görülmektedir.
Kekemeliğin nedenleri çok çeşitli olabilir. Ruhsal faktörler, fizyolojik bozukluklar ve kalıtımsal eğilimler, bu durumu tetikleyebilir.
Örneğin, beyin dalgalarındaki iletim bozuklukları, teneffüs sorunları ve nefes alışverişindeki düzensizlikler kekemeliğe yol açabilir. Ayrıyeten, çocukların yaşadığı etraf ve ailevi durumlar da kıymetli rol oynar.
Aile içindeki tansiyonlar, travmalar, gerilim ve baskılar, kekemeliğin gelişimini etkileyebilir. Ailede kekemelik hikayesi olan bireylerin bulunması da riski artırabilir.
Aileler, kekemeliğin erken tespiti ve idaresinde kritik bir rol oynar. Çocuklar konuşmaya başladıklarında ailelerin, çocuklarının konuşma suratını ve akıcılığını dikkatle gözlemlemesi kıymetlidir.
Kekemelik çoklukla süreksiz olabilir ve erken yaşlarda zaten düzelebilir. Lakin, çocuğun konuşma bozukluklarının kalıcı olup olmadığını anlamak için bir uzmana başvurmak yararlı olacaktır. Sağlıklı bir aile ortamı ve destekleyici bir yaklaşım, kekemeliğin güzelleşmesine yardımcı olabilir.
Kekemelik, çocuğun toplumsal ve akademik ömrünü da etkileyebilir. Konuşma akıcılığındaki bozukluklar, çocukların okul muvaffakiyetini ve toplumsal bağlantısını olumsuz istikamette etkileyebilir.
Kekeme çocuklar, toplumsal ortamlarda alay edilme yahut dikkat çekme tasası yaşayabilirler ve bu durum, irtibat kurmaktan kaçınmalarına neden olabilir. Lakin, gerçek takviye ve tedavi ile kekemelik büyük ölçüde güzelleşebilir.
Ebeveynler, çocuklarının kekemeliğini sabırla dinleyerek ve onları cesaretlendirerek dayanak olmalıdır. Kekemelik, çoklukla bir hastalık değil, lisan gelişiminin bir kademesidir ve yanlışsız yaklaşım ile yönetilmesi gerekir. Aileler, çocuklarının konuşma bozukluklarını abartılı bir biçimde ele almak yerine, onları anlayışla dinlemeli ve sakin bir ortam sunmalıdır.
Kekemeliğin tedavisi ne kadar erken başlanırsa, muvaffakiyet talihi o kadar artar. Çocukların konuşma akıcılığını zorlamadan ve düzeltme yapmadan dinlemek, tedavi sürecinin kıymetli bir modülüdür. Ayrıyeten, kekemeliğin uzun vadede kronik hale gelme riski de vardır, bu nedenle erken müdahale büyük değer taşır.
Profesörler, kekemeliğin ekseriyetle lisan gelişimi sırasında ortaya çıktığını ve birçok vakit 3 ila 6 ay içinde düzelebileceğini belirtiyor.
Ancak, ilerleyen yaşlarda kalıcı hale gelen kekemelikler, profesyonel yardım gerektirebilir. Kekemeliğin idaresi, kişinin kendisini nasıl hissettiği ve etrafının şuurlu dayanağı ile mümkündür.
