Columbia Üniversitesi rektörü Nemat Shafik, bu son birkaç felaket günde dünyayı herhangi bir şeye ikna ettiyse, o da neredeyse kesindir ki, Amerikan yönetici hayatında büyük bir akademik kurumu yönetmek kadar nankör, tüketen veya daha az imrenilecek bir pozisyon yoktur. kronik, refleksif ajitasyon çağında.
Geçen hafta antisemitizmle ilgili bir duruşmada kongredeki Cumhuriyetçilere teslim olduğu için eleştirilen kadın, kısa sürede yeterince sevecen davranmadığını fark etti. Pazartesi günü, önemli sayıda Demokrat’ın da onaylamadığı Cumhuriyetçilerden bazıları, Filistin davası lehine yapılan öğrenci gösterilerinden kaynaklanan “anarşi”nin ortasında Dr. Şefik’in istifa etmesi çağrısında bulundu. Aynı zamanda, Columbia ve Barnard fakültelerinin savaşla ilgili çeşitli görüşleri temsil eden yaklaşık 100 üyesi, şiddet içermeyen protestolara katılan öğrencileri tutuklamak için New York Polis Departmanını kampüse çağırma kararını kınamak için bir araya geldi.
Mitingde konuşan tarih profesörü Christopher Brown bana, “Polisi görevlendirmenin aceleci ve verimsiz olduğu konusunda oldukça geniş bir fikir birliği var” dedi. “Neyi başarmak için tasarlandıysa, başaramadı.” Sanki üniversite yöneticileri “19 ya da 20 yaşında biriyle hiç tanışmamış gibi” dedi.
Her zamanki gibi geçmişi anlamak, şu anda tanık olduğumuz kargaşayı anlamlandırmak açısından çok önemli. 1968 baharında, nadiren piposuz tasvir edilen Columbia’nın başkanı Grayson Kirk, tarihi yeniden yönlendiren kampüs aktivizmi dalgasında bir dönüm noktası haline gelen huzursuzluğa yanıt olarak nispeten yavaş çekimde hareket etti. Nisan ayı sonuna gelindiğinde, Columbia’nın savunma endüstrisiyle olan bağlarına ve dolayısıyla Amerika’nın Vietnam’a bulaşmasına ve ayrıca Harlem’deki kamu arazisine özel bir spor salonu inşa etme yönündeki kötü düşünülmüş planına yönelik öfke ifadeleri ilahilerin çok ötesine geçmişti. ve elle boyanmış tabelalar. Birkaç gün içinde öğrenciler beş binayı işgal etti, başkanın ofisini ele geçirdi ve Dean Henry Coleman’ı rehin alarak 26 saat boyunca ofisinde tuttu.
Ayaklanmayı bastırmak için kolluk kuvvetlerinin görevlendirilmesinden önce bir hafta süren artan kesinti, yüzlerce öğrencinin tutuklanmasına, yaralanmasına, sonraki düzeyde kargaşaya, greve ve Bay Kirk’ün o yaz istifasına yol açtı. Columbia’nın Demokratik Toplum İçin Öğrenciler bölümünün lideri Mark Rudd yakın zamanda New Mexico’daki evinden bana “En çılgın hayallerimizin bile ötesine geçti” dedi.
Yarım yüzyıldan fazla bir süre sonra, Gazze ile dayanışma amacıyla South Lawn’da bir kamp kuran çok daha küçük bir protestocu grubunun (toplamda yaklaşık 108 kişi) tutuklandığını görmek Dr. Şefik’in yaklaşık 24 saatini aldı. Polisin bile kafası karışık görünüyordu. Bakanlığın devriye şefi John Chell, hedef alınan öğrencileri “barışçıl” olarak tanımladı ve taramadan sonra bir grup muhabire onların baskına “hiçbir direniş göstermeden” tepki gösterdiklerini ve söylemek istediklerini barışçıl bir şekilde söylediklerini söyledi. .”
