Columbia kampüsünde yeni çadırlar (bir, iki, üç) ortaya çıktı. Bu, Perşembe günü öğleden sonra, üniversitenin İsrail-Hamas savaşını protesto etmek için kullanılan bir kampı temizlemek için polisi çağırma kararına öfkeli olan öğrenci aktivistlerin meydan okuyan bir hareketiydi.
Eğer üniversite yetkilileri kamptan kurtulmanın ya da 100’den fazla protestocunun tutuklanmasının öğrencileri vazgeçmeye ikna edeceğini düşünüyorlarsa çok yanılıyor olabilirler.
Perşembe gecesi çadırlar ortadan kaybolmuştu. Ancak çok sayıda öğrenci kampüsün çimenliğini ele geçirdi. Bütün gece kalmayı planladıkları için oldukça neşeli bir ruh halindeydiler, bağışlanan pizza ve atıştırmalıkları yiyorlardı. Hatta doğaçlama bir dans partisi bile patlak vermişti.
Öğrenci gruplarından oluşan bir koalisyon olan Apartheid Divest tarafından düzenlenen bir basın toplantısında, Sosyal Hizmet Okulu’nda Filistinli Amerikalı bir öğrenci olan 24 yaşındaki Layla Saliba, “Polis varlığı ve tutuklamalar bizi hiçbir şekilde caydırmıyor” dedi.
“Aslında,” diye ekledi, “bize yönelik tüm baskıları bizi harekete geçirdi. Bu bizi etkiledi.”
Bazı kampüslerin Filistin davasına yönelik öğrenci eylemleriyle alevlendiği bir dönemde (ödül törenlerini, öğrenci yemeklerini ve dersleri sekteye uğratan türden) üniversite yöneticileri Columbia’nın bu hafta ele aldığı sorularla uğraşıyor: Daha katı taktikler protestoları bastıracak mı? Yoksa onları beslemek mi?
Columbia başkanı Nemat Shafik’in emniyet teşkilatını devreye sokma kararı, üniversite liderlerinin artık “nehirden denize” gibi bazı tartışmalı ifadelerin disiplini gerektirebileceği konusunda hemfikir olduğunu söylediği dikkate değer bir kongre duruşmasından bir gün sonra geldi. .
