“Bay Smith Washington’a Gidiyor”, Frank Capra’nın 1939 Ode Demokrasiye, Serbest Konuşmaya ve Filibuster’a, bir CBS Newsman Senato Odası yakınındaki mikrofonuna düşüyor. O Ağustos odasının içinde, dinleyicilerine, “Amerikan Özgür Konuşma ayrıcalığına en dramatik haliyle” katılan bir adam olduğunu söylüyor.
“Rrrright,” diyor, “Başını konuşmak için!”
Bütün gece Senato katında düzenlenen ve hala devam eden isimsiz batı eyaletinden ve siyasi partiden gelen sudan oluşan genç senatör olan Jefferson Smith (30-ish Jimmy Stewart, All Big Gözler ve Gee-Willikers Wonder tarafından oynandı). Greft ve adaletsizliği protesto etmek için bir ödenek tasarısı, özellikle kendisine ve daha genel olarak devletine, ülkesine ve neden, neden tüm dünyaya karşı adaletsizliği protesto ediyor.
Trump yönetiminin eylemlerini protesto etmek için 24 saat Salı günü Senatör Cory Booker’ı izlerken Smith ve idealizmini düşündüm. (Teknik olarak bir muhalif değildi, çünkü belirli bir fatura veya aday konusundaki bir tartışma sırasında gelmedi.) Stewart’ın performansı, emin olmak için, Hollywood standartlarına yükseltilmiş, ancak filmin gün boyu filibuster’in sonuna kadar, sanki grip var gibi görünüyor: terli, haggard, etrafında, sesli bir rastane ile azaltılmış. Buna karşılık, bu karakterden yaklaşık 25 yaş büyük olan Booker, 25 saatlik işarette sonuçlandığında bile tutarlı ve bestelenmiş ve aynı zamanda duyulabilir kaldı.
Gerçekte, bu tür bir konuşma geldiğinde her zaman “Bay Smith Washington’a Gidiyor” (Apple TV+’da kiralık) düşünüyorum. Ailemin ait olduğu ev okul topluluğunda favori olduğu için düzinelerce kez genç olarak gördüm. Hem çok komik hem de derin idealist, bu atletik ve yorucu bir feat deneyen herkesin – CBS Newsman’ın kalabalığa hatırlattığı, oturmak filibuster’ı sonlandırdığı – sağda olması gerektiğine dair inancı ile. Ya haklıyım ya da deliyim! Smith bir noktada Hollers.
“Bunu oylamayı umursamıyor musun, değil mi Senatör?” Tahriş olmuş meslektaşlarından biri cevap veriyor. Filmin cevabını biliyoruz.
