Seçimden önce Julisa Rojas, Demokratların hiçbir şekilde mükemmel olmadığına inanıyordu, ancak ülkeyi daha iyi bir yöne yönlendirebileceklerini düşündü. Böylece, insanları oylamaya yardımcı olduğu Gürcistan’daki mahalleleri canlandırdığını söyledi.
Şimdi, umudu sadece Başkan Donald J. Trump ile değil, kendi partisiyle de hayal kırıklığına uğradı. Demokratların acımasız bir Cumhuriyetçi yönetimine tepkisinin, çok dağılım ve beceriksiz göründüğünü söyledi. Bay Trump’ın Mart ayında Pembe giyen ve eşleşen işaretler tutan Kongre’ye adresine geldiğini görünce kaşlarını çattı. “Bence biraz acıklı,” dedi.
24 yaşındaki okuryazarlık eğitmeni Bayan Rojas, “Hiçbir şey yapmadıklarını sanmıyorum” dedi. “Ama aynı zamanda, bir şey yapmışlarsa, her gün bir şeyler yaptığından beri Trump ile ilgili tüm haberlerden yıkanabilirdi.”
Endişesi, Cumhuriyetçilerin net, agresif ve rahatsız edici bir gündemle iktidara döndüğüne inanan birçok rütbe ve dosya Demokrat tarafından paylaşılırken, kendi partileri henüz temelini bulamadı, çok daha az müthiş bir muhalefete dönüşüyor.
Geçen hafta ülke çapında yaklaşık iki düzine röportajda, sadık Demokratik seçmenler partinin Trump yönetiminin cumhurbaşkanlığı gücüne ilişkin geniş görüşüyle mücadele etmeleri için bir açlık dile getirdiler, ancak partinin etkili bir şekilde yapıp yapmadığı konusundaki belirsizliklerini de tartıştılar. Birçoğu Alexandria Ocasio-Cortez, Jasmine Crockett ve Bernie Sanders’a kadar bazı politikacıları sevmiş olsa da, Chuck Schumer’a kadar, siyasi bir vahşi doğada mahsur kalmış hissi ve liderlik ve onları yönlendirmek için stratejiler için özlem duyduklarını anlattılar.
“Hepimizin üzerinde anlaşabileceğimiz tek şey: ülkenin dört bir yanındaki Demokratlar öfkeli ve kızgınlar çünkü birleşik bir kavga gibi görünmüyor,” dedi 70 yaşındaki Piskopos Reginald T. Jackson, Afrika Metodist Piskoposluk Kilisesi’nin Orta Atlantik bölgesinin bir yutması için başkanlık ediyor. “Asıl soru, asıl sorun: Demokratların savaşmaya istekli olduğu şey nedir?”
