Anissa Lahmari’nin Fas’ı öne geçiren ve takımına ilk Kadınlar Dünya Kupası’nda bir başka tarihi galibiyet kazandırmaya hazır olan golü atmasının üzerinden bir saatten fazla zaman geçmişti.
Ama daha bitmedi. Ve bu yüzden Faslı oyuncular beklemek zorunda kaldı.
Almanya, cimri bir Güney Kore savunmasının içinden geçmeye çalışırken ve umutlu olanları onun üzerine atarken, bir personelin cep telefonunun etrafında toplanmışlardı. Bir Almanya golü, herhangi bir gol, Dünya Kupası’nı kurtarabilir ve Fas’ın eleme turlarına yükselme konusundaki inanılmaz hayalini alt üst edebilir. Dakikalar geçiyor, geçiyor ve sonra aniden bitiyordu.
Fas, Kolombiya’yı 1-0 yenmişti. Almanya, Güney Kore’yi 1-1 yenmemişti. Ve onca dakikadan ve onca bekleyişten sonra, hepsi bu kadardı: Fas, ilk Dünya Kupası’na çıkan bir takım, bir hafta önce turnuvada hiç maç kazanmamış ama şimdi arka arkaya iki galibiyet almış bir takım, geçti. Ve ne yapacağını bilmiyor gibiydi.
Almanya maçında hakemin düdüğü çalınca Faslı futbolcular ortalığı bozarak koştu. Sarılmak için koştular. Takım arkadaşları bulmak için koştular. Birkaçı sadece koşmak için koştu.
Elbette Fas çoktan kazanmıştı. Kadınlar Dünya Kupası’na katılmaya hak kazanan ilk Kuzey Afrika takımı ve sahaya ilk başörtülü bir oyuncuyla çıkan ilk takım, turnuvadaki varlığı bile bir başarı ve ilham kaynağı olmuştu. Yine de Fas, salt katılımdan daha fazlasıyla ilgilendi.
Bu yılki genişletilmiş turnuvaya ilk kez katılan sekiz kişiden biri olarak, geçen Temmuz ayında kendi topraklarında kalifiye olmadan önce çoğu Faslı tarafından bile çok az bilinen bir kadroyla gelmişti. Kalifikasyon yolculuğunda hayranlar ve saygı kazanmıştı ama koçu bile bir sonraki adımın büyük olacağını biliyordu.
Takımın Fransız teknik direktörü Reynald Pedros, turnuvadan önce “Bize stadyumları doldurabileceklerini ve Faslıları mutlu edebileceklerini gösterdiler” demişti. “Afrika sahnesinde yaptılar. Şimdi aynısını uluslararası alanda da yapmayı umuyoruz.”
Artık sahip olduklarına göre, Pedros ne yapacağını bilmiyor gibiydi. Takımı ve ekibi başarılarını kutlarken sahada gözyaşlarına boğuldu. Oyuncular dizlerinin üzerine çökerek teşekkür ettiler. Diğerleri kucakladı. Her şeyin merkezinde, görünüşte kaybolmuş ve nereye gideceğini ya da bir sonraki kime sarılacağını bilemeyen Pedros vardı.
Eve döndüğümüzde, sadece yedi ay önce taraftarların Dünya Kupası yarı finallerine koşan erkek takımını tezahürat etmek için sokakları doldurduğu Fas’ı neşe kapladı. Şimdi, ulus yakında kadın takımı için tezahürat yapabilir.
Perşembe sabahı Kazablanka’da insanlar (çoğunlukla erkekler) maçı izlemek için sessizce kafeleri doldurmuştu. Kolombiya grubun lideri olduğu ve Almanya’nın nakavtlarda gruba katılması beklendiği için Fas’ın güne girmesi için çok az umut vardı. Ancak Güney Kore erken gol attığında ve Lahmari açılış golü için kaçırılan bir penaltı vuruşunun ribaundunu attığında ilk yarıdan hemen önce Fas Kolombiya’ya karşı öne geçtiğinde taraftarlar umutlanmaya başladı.
Bir kafede, içerideki adamlar defalarca telefonlarını kontrol ederek Almanya maçındaki skoru güncellediler. Birkaçı sessizce dua etti.
Çarpıcı bir zafer ve daha da şok edici bir olasılık – takımın ilk Dünya Kupası’nda grup aşamasından çıkma – yaklaştıkça stres arttı. Akdeniz’in diğer tarafında, Fransa’da 34 yaşındaki Kenza Haloui, Fas’taki kuzenleriyle mesajlaşırken maçı tek başına izlemek için Nice’teki işinden ayrılmıştı. Fez’de büyümüş ve Avrupa’ya taşınmadan önce hayatı boyunca futbol oynamıştı. Fas nihayet kazandığında, “Çok fazla duygu hissettim” dedi.
Ancak son düdükle birlikte kutlamaların sesi kısıldı: kısa sevinç çığlıkları, bazı araba kornaları. Ve sonra insanlar günlerine devam ederler.
39 yaşındaki Soumia Idba maçı Kazablanka’daki ofiste izledi, ancak izlemenin ne kadar zor olduğunu fark etmekten kendini alamadı. Idba, “Maç izlemenin bir yolunu bulmak çok zordu” dedi. “Katar’daki gibi değildi. Çoğu Faslı çevrimiçi izliyor.”
Yine de kutlamalar bastırılırsa, takımın bir sonraki maçı daha fazla duygu uyandırabilir: Fas ilerleyerek Salı günü son 16 turunda Fransa ile bir randevu kazandı. Aralık ayında erkekler Dünya Kupası’nda taraftarları Kazablanka ve Marakeş sokaklarına ve Kuzey Afrika ve Avrupa’daki düzinelerce şehre getiren aynı eşleşme. Fransa o gün kazandı ve Fas’ın erkek takımının rüyasını bitirdi.
Ülkenin artık ikinci bir şansı var. Kadın takımında kimsenin beklemediği bir şey var: ilk.
