Bir komedi kulübündesiniz ve sahnede adam sessizleşti. Ayaklarına bakar, mikrofonla kıpır kıpır, tuhaf, sıkı dudaklı bir gülümsemeyle gülümser ve yaklaşık bir dakika sonra sanki ağlamak üzereymiş gibi görünüyor.
Bu makaleyi dinle, Eric Jason Martin tarafından okuyun
Adı Andy Kaufman ve 1977. Belki de ona aşina değilsiniz, ya da belki de Prankish anti-bitler için bir hediye ile gelecek bir komedyen olduğunu duydunuz. “Johnny Carson’un oynadığı The Tonight Show” ve “Saturday Night Live” da sahne aldı ve bu şovlarda öldürüldü. Ama bu gece, bir HBO “Genç Komedyenler Özel” de rolünü bantlamak, bir kokuya birbiri ardına söyledi ve gülen insanlar yanlış yerlere güldüler: onunla değil. Diğer insanlar inilti ve boo yapmaya başladı ve Kaufman yıkılıyor gibi görünüyor. “Bir şeyi anlamıyorum,” diyor sonunda. İnsanlar tekrar gülüyorlar, emin olun ya da umuyoruz, çünkü alternatif çok utanç verici olurdu. Devam ediyor: “Hayır, cidden, neden herkes gidiyor boooo, bazı şakaları anlattığımda ve sonra gülmenizi istemediğimde gülüyor musun? Şu anda olduğu gibi. “
Kokmaya devam ediyor ve sonra açıkça hıçkırıyor, kalabalığı gözyaşlarıyla azarlıyor. “Bana bu gece nerede olduğumu gerçekten gösterdin,” diyor, hasta bir kazın honk gibi çiğ, çirkin bir ses yayar: Heegh-heegh.“Sadece elimden geleni yapmaya çalışıyordum Heegh-heegh.“Azarmaya ve honking yapmaya devam ediyor, ama on gibi, honks bir ritim oluşturuyor. Bir yandan, her iki elle de, zamanında bongos oynamaya başlar, gülünç bir şarkıya doğru şekillendirir. Kalabalık bütün gece güldüğünden daha fazla gülüyor ve lezzetleri, bu kaygıyla karışık görünmediğinden, bu güvencenin gerçekten geri dönmediği için, bu güvencenin, tuhaf olduğu için, bu güvencenin, korkutucu olduğu için, bu güvencenin ortaya çıkmadığı için.
Komedi tarihinde hiç kimse, Andy Kaufman’dan daha fazla sessizlik, gariplik, endişe, şaşkınlık ve vitriol yetiştirme konusunda daha kapsamlı bir taahhüt göstermedi. Herhangi bir komedyen, bir yumruk çizgisinin sürprizine giderken yanlış yönlendiriyor. Ancak Kaufman, bir stand-up olduğu kadar bir performans sanatçısı, ana etkinlik olarak yanlış yönlendirdi. “Hayatımda hiç şaka söylemedim,” dedi. Kahkaha, mühendislik yapmak istediği birçok yanıttan biriydi. 70’lerde Kaufman ile aynı kulüpleri çalışan Jay Leno, “Her türlü tepki almak için garip davrandı,” diye hatırladı Jay Leno. “Hatta düşmanca.”
Çocuksu tatlılık havasına karşı ticaret yapan Kaufman, eğlence, tedium, kendini şımartma ve savaşçılığın arasındaki çizgiyi karıştırdı. Yıllarca, hırıltılı bir kadın düşmanı ve kulüplerde ve televizyonda güreşti. Bazı kadınlar bitki, bazıları gönüllüdü. Kaufman hepsini yendi. Bu rutin, savaşan salon eylemi alter egosu Tony Clifton ile birlikte, Kaufman’ın yöneticisi kariyerini mahvedtiğinden korkuyordu. Ancak Kaufman, provokasyona göre daha fazla ilgilendi, sadece daha fazla kazıldı.
