Kronos dörtlüsü, caz, psychedelic rock ve İskandinav halk müziği üzerine çizim yapan yeni eserler içeren tipik bir eklektik programla Cuma günü Zankel Salonu’ndaydı. Canlı performans sadece topluluğun sadık hayranlarla güvenilir bir şekilde doldurduğu bir alana dönüşü değildi; Quartet’in safları üç parlak yeni oyuncu tarafından yenilenirken, bir geri dönüş gibi hissetti.
Son yıllarda, 1973 yılında ilk keman olarak liderlik etmeye devam eden David Harrington tarafından kurulan yaşlanma topluluğu bazen bir kimlik krizine girmiş gibi görünüyordu. Kronos markası hala güçlüydü: hırslı komisyonlar, dörtlü müziğin sınırlarını zorlamaya devam etti ve bu da akla gelebilecek her stil üzerinde çizilen 1.000’den fazla yeni eser ve düzenlemeye yol açtı. Golden Jubilee’nin yükselişinde, topluluk, gelecek için 50, 50, 50 parçanın hepsini çevrimiçi olarak kullanılabilir hale getirdi.
Ancak oyunun kalitesi tutarsız hale geldi. Ve konserlerde sunulan oyuncuların konuşulan tanıtımlar mükemmel ve yorgun hissetti. 1978’den beri dizilişte olan kemancılar John Sherba ve Hank Dutt geçen yıl emekli olduklarında, dörtlü dağılmış olabilir. Bunun yerine, Harrington yeni yetenekler getirdi ve-Cuma günü müzik yapımına bakarak-güçlü kişilikler. Quartet’in orta sesleri şimdi 2022’de gelen besteci ve çellist Paul Wiancko’ya katılan kemancı Gabriela Díaz ve viyolayıcı Aye Kozasa’ya ait.
Konserin kaleydoskopik ilk yarısı sırasında iki kadın kendilerini dörtlüün duygusal yoğunluk motorları ve yeni parlak, zengin bir ses olarak iddia ettiler. Bu, en güçlü bir şekilde Aleksandra Vrebalov’un teşvik edici “Altın Uzaydan Geldi” nde, sonik yoğunlukta ve muazzam fısıltıların etkileyici niyetinde büyüyen uzaydan geldi. Kozasa’nın viyolası, emici lirizm ve boğaz samimi karışımı ile spot ışığı çaldı. Nina Simone’un Jacob Garchik’in “Bildiğimiz Herkes İçin” (J. Fred Coots tarafından bestelenen) düzenlemesinde sert burunlu hassasiyeti kanalize etti ve Wiancko’nun Neil Young’ın protesto şarkısı “Ohio” düzenlemesinin tonunu belirledi.
Terry Riley ve Sara Miyamoto’nun deneysel glee ile parıldadığı Psychedelic bir düzenlemede Sun Ra, “Dış Baskı Yolları Incorporated” (Garchik tarafından Wittily Düzenlenmiştir) ve “Kiss Yo ‘Ass Goodbye”. Bu keşif lezzeti her zaman Kronos’un ayırt edici özelliği olmuştu. Ancak, grubun Viet Cuong’un dörtlü “önümüzdeki haftaki ağaçlarına” getirdiği koltuklu kalp direnci, dörtlüün bazen dev bir arp gibi geldiği yeni hissetti.
İkinci yarı, Benedicte Maurseth ve Kristine Tjogersen tarafından tek bir çalışma olan “Elja” tarafından ele geçirildi. Performans için Kronos oyuncularına katılan Maurseth, Norveç Harger Fiddle’da bir usta, dört ekstra yankılanan tel ve eski bir geminin yayını uyandıran kavisli bir boyun ve oyulmuş kaydırma ile keman benzeri bir enstrüman. Kayıtlı doğa sesleri de içeren 45 dakikalık parça için Kronos oyuncuları kendi enstrümanlarının sertleştirme versiyonlarına geçti. (Viyola ve çello kemanları, Norveç luthier Osttar Kasa tarafından Kronos için özel olarak inşa edildi.)
