Almanya’nın doğu kenti Leipzig’in hemen dışındaki SRW hurda metal fabrikasının kapısına saldıranlar için zaman sadece günlerle değil (şimdiye kadar 136 gün) değil, oynanan binlerce kart oyununda, içilen litrelerce kahvede ve tüketilen kahvelerde de sayılabilir. kucak dolusu odun yakıldı.
Ya da Jonny Bohne’un sakalının uzunluğuyla ölçülebilir. Yirmi yıldır yaptığı işe dönene kadar tıraş olmayacağına yemin ediyor. Kırmızı sendika beyzbol şapkasını takan ve bir petrol varilinin içindeki yangına müdahale eden 56 yaşındaki Bay Bohne, pasaklı bir Noel Baba’ya benziyor.
SRW geri dönüşüm merkezindeki düzinelerce işçi, grevlerinin savaş sonrası Alman tarihindeki en uzun grev olduğunu söylüyor; bu, uyumlu çalışma ilişkileri geçmişine sahip bir ülkede şüpheli bir onur. (Daha önceki rekor olan 114 gün, 1950’lerde kuzeydeki Kiel kentinde grev yapan tersane işçilerine aitti.)
İşçi protestolarının ulusal bir eğlence olduğu İspanya, Belçika veya Fransa gibi diğer bazı Avrupa ülkelerinde aylarca süren grevler sıradan olsa da, Almanya uzun süredir yıkıcı olmayan toplu pazarlıkla övünüyor.
Bu yılki grev dalgasında Almanlar bu durumun değişip değişmediğini sorguluyor. Bazı ölçümlere göre 2024’ün ilk üç ayı, ülkede son 25 yılın en fazla grevinin yaşandığı ay oldu.
