Mike Trout veya Shohei Ohtani home run yaptığında, Angels’ın sığınağına dönerken başlarına bir Samuray miğferi takılır. San Diego Padres, fetheden homer kahramanlarıyla sevimsiz bir poz veriyor ve sığınakta bir Polaroid çekiyor.
Milwaukee’de kutlamalar, slugger’ın Brewers’ın sığınağı boyunca peynir kafalı bir şapka giyerek seyahat etmesini gerektirirken, Chicago White Sox anı bir gangster ceketi ve şapkasıyla anıyor.
Ancak Cleveland Guardians’ın bir oyuncusu derinlere indiğinde, ortaya çıkan tek şey yedek kulübesinden gelen eski moda güzel bir tezahürat oluyor.
Atanmış vurucu Josh Bell, Major League Baseball takımlarının üçte birinden fazlasının uyguladığı ayrıntılı ve koreografisi yapılmış ritüellere atıfta bulunarak, “Hayır, kutlamıyoruz,” dedi. “Henüz değil. Ceket yok. Bir çeşit taç yok.”
Tabii ki, sahne eksikliğini fark etmek bir dakika sürüyor çünkü ev koşuları arasında çok fazla dakika – veya saatler, bazen günler – var. Bu sezon sadece 48 ile Cleveland, MLB’de en azını tokatladı Geçen yıl, Guardians’ın bir lig şampiyonluğuna giden beklenmedik koşusu sırasında ve sezon sonrasında, 30 takım arasında 29. sırada yer aldılar.
Guardians Müdürü Terry Francona, “Onlara vurmazsan, belki daha çok kutlasan iyi olur,” diye şaka yaptı.
Diğer uçta ise, bu sezon beklenmedik bir güç dalgalanmasıyla patlak veren Tampa Bay Rays var. Beyzbolun 50 galibiyet alan ilk takımı olan Tampa Bay, 2022’de 25. sırada yer aldıktan sonra Perşembe gününe kadar 120 home run yaparak ana liglerde en çok ikinci olan takım oldu.
Cleveland ve Tampa Bay, kendi iyi uygulanmış kadro oluşturma formüllerini izleyen, analitik düşünen ekiplerdir. Her biri son derece başarılı oldu: Cleveland, son yedi American League Central şampiyonluğunun dördünü kazandı ve bu sezon bir maç birincilik dışında (beyzbolun en zayıf bölümünde olmasına ve rekorunu kaybetmesine rağmen); Tampa Bay, 2008’den bu yana ana liglerde normal sezon galibiyetlerinde üçüncü sırada.
Garip bir şekilde, Tampa Bay’in 2023’teki güç artışı doğrudan Cleveland ve geçen Ekim’de takımlar arasındaki AL joker turu ile ilgilidir. Üç serinin en iyisi serisinin her iki maçını da Muhafızlara kaptıran Rays, 24 istekada yalnızca bir tur topladı. En dayanılmaz olanı, Tampa Bay’in 1-0, 15 sayılık bir mağlubiyetle elendiği ikinci oyundu. Rays o maçta 49’da 6 yaptı ve 20 kez dışarı çıktı.
Tampa Bay’in vuruş koçu Chad Mottola, “Orada dört saat oturduk ve gerçekten herhangi bir rekabetçi vuruş yapmadık,” dedi. “Yakın bile değildik. Alçakgönüllü oldular. Alçakgönüllü oldum.
“Aynı grup geri dönüyordu, yani bu, bir ayarlama yapmamız gerektiği gibi şeylerden sadece biriydi. Aynı şeyi yapamayız.”
Bu enkazdan bu bahar benzersiz bir tatbikat geldi ve Mottola, vurucularından her biri vuruş kafesinde, sallanmadan birkaç seansta koşmalarını istedi ve bu sırada çeşitli sahalar fırlatan bir atış makinesiyle karşılaştılar. Fikir, basitçe sahaları ve konumları belirlemeye odaklanmaktı.
Her atış teslim edildiğinde, sabit Tampa Bay vurucu saha tipini ve yerini seslendi. “Hızlı top, yüksek.” “Curveball, dışarıda.” “Kaydırıcı, tabağın üzerinde.”
Her birinin yaptığı gibi, dijital izleme cihazları saha bilgilerini stadyum puan tablosuna aktardı. Bu, vurucuların doğru mu yanlış mı olduklarını onaylamalarına izin verdi.
Rays, ev koşularından hiç bahsetmedi. Konu bu değildi.
Mottola, “Sadece vuruş kalitesinin daha iyi olmasını istedik,” dedi. “Ev sayılarının artacağını tahmin etmiyorduk. Sahalarda daha iyi kararlar vermek, adam size sürülebilir sahalar vermiyorsa sayımı daha derine inmek istedik. Ve yine de, bu noktada, home runlardan hiç bahsetmiyoruz.”
Mottola, en zorlu kısmın, vurucuların saha izleme seanslarından sonra kafeslere geri döndüğü zaman olduğunu söyledi. Vurucu, zamanlamasının yanlış olduğunu ve vuruşlarının biraz da olsa yeniden ayarlanması gerektiğini fark etti. Altı veya yedi Rays vurucusu programa sezon boyunca devam etti.
Tampa Bay’in 28 yaşındaki vurucusu Luke Raley de onlardan biri. 2023’e 144 maçta sadece üç kariyer sahibi ile giren Raley, Çarşamba gününe kadar 188 maçta 12 maça çıktı ve Yandy Díaz ve Jose Siri ile takımda üçüncü oldu. Isaac Paredes 13’e sahipti. 2020’de sezon sonrası çıkış yapan Randy Arozarena, 14 sayı ile takımın başında yer aldı.
Ailesi kuzeydoğu Ohio’da bir Noel ağacı çiftliğine sahip olan kaslı Raley, “Salıncaktan kalktığınızda sahaları tanımanıza kesinlikle yardımcı oluyor,” dedi. Tipik olarak, sahada maç öncesi vuruş antrenmanı yapmadan önce işinin bir parçası olarak yarım düzine kadar saha izler.
Genel olarak, bu yılın Çarşamba gününe kadar maç başına 1,15’lik MLB home run oranı, şimdiye kadarki en yüksek yedinci oran için berabere kaldı. Işınlar o kadar şiddetli bir şekilde ağır ağır ağır ağır ağır ağır ağır ağır ağır savuruyorlardı ki, geçen ay bir noktada, sıralarındaki son üç vurucu birleşerek tüm Muhafızlar ekibinden daha fazla sayıda homer vurmuştu.
Ne Ray’ler ne de Muhafızlar, bırakın sümüklü böcekleri, serbest ajanlara fazla para harcamıyor. Cleveland’ın maaş bordrosu (91 milyon doların biraz altında) bu sezon ana liglerde 26. sırada ve Tampa Bay (80 milyon doların biraz altında) 27. sırada.
Tampa Bay geçen Ekim ayında yeni bir yaklaşım arayışıyla Cleveland’dan ayrılırken, normal sezonda 92 maç kazanan ve sonunda bir lig serisinde Yankees’e düşen Guardians, taban yüzdesi, gençlik ve gençliği vurgulayarak istikrarlı bir yolda devam etti. hız.
26,4 yaş ortalamasıyla üst üste ikinci sezonda ligin en genç takımı konumundalar. Ayrıca, üç düzenli oyuncu (Amed Rosario, Andrés Gímenez ve Myles Straw) ile sprint hızında ana dallarda ilk 35’te yer alan beyzboldaki en hızlı takımlardan biridir.
Cleveland’ın vurucu koçu Chris Valaika, “Bence güç büyümüştür,” dedi. “Ve bence birçok adamımızla temasa geçtiler ve şu anda bu yaklaşımı tercih ederim. İletişim kurun ve olgunlaşmaya devam edebiliriz. Ve bu adamlar büyük liglerde ikinci ve üçüncü yıllarına yerleşirken, sülük aramak için bu şansları ne zaman kullanacaklarını bildikleri atıcılara biraz aşina olabilirler.
“Şu anda ayaklarının altına basıyorlarmış gibi hissediyorum. Nasıl büyük lig olacaklarını öğreniyorlar. Zamanla, birçok adamımızın güç rakamlarının yükseldiğini göreceğimizi düşünüyorum.”
Cleveland’ın Will Brennan (4), Steven Kwan (2) ve Straw’dan (0) oluşan normal başlangıç sahası, sadece altı dingers için bir araya geldi ve Straw, bu sezon derine inmemiş tek nitelikli MLB vurucusu oldu. All-Star’ın köklü üçüncü kalecisi José Ramírez, bu ayın başlarında Boston’a karşı bir maçta üç gol attığında, bu bir göz açıcıydı.
Straw, “Hastaydı,” dedi. “Onun da dördüncü olacağını hissettin.”
Bir zamanlar Cleveland taraftarları güce alışmıştı. Albert Belle sığınakta pazılarını sergiledi. Manny Ramirez, Jim Thome, David Justice ve Roberto Alomar, 1990’ların sonunda ve 2000’lerin başında gök gürültüsü getirdi. Ancak bu günlerde Muhafızlar kim olduklarını ve kim olmaları gerektiğini anlıyorlar.
“Kwan vuruş antrenmanında home run yapacak, konuştuğumuz şeyler, topa vurma fırsatları üzerinde çalışacak ve José kafesin arkasında ona cıvıl cıvıl olacak – ‘Hey, oyununu oyna. Ortadan kalın’, dedi Valaika gülümseyerek.
“Açıkçası hepimiz sümüklü böcek istiyoruz. Ama adamlarımız da kimliğimizi benimsedi.”
Ancak güç olmadan, hata payı zayıftır.
Francona, 22 Nisan’da .500’ün altına düşen ve o zamandan beri geri adım atan takımı hakkında, “Daha önce top sahasının dışında topa vurmamakla kalmadık, ortalamada da vurmuyorduk,” dedi. “Bu iyi bir kombinasyon değil. Vuruşlarımızı almalıyız çünkü üsleri yönetmekten ve agresif olmaktan büyük gurur duyuyoruz.”
“Adamlarımızın nasıl oynadığına saygı duyuyorum. Ama inan bana, üç turlu homer’lar hoş karşılanır.”
Belki geldiklerinde Muhafızlar daha fazla kutlama için sebep görürler. Home run oyununda henüz yeni olan Rays, bu konuda özellikle yaratıcı değiller ve bopper içinden geçerken ellerini başlarının üzerine kaldırdıkları bir “Home Run Tüneli” oluşturuyorlar.
Díaz, tercümanı Manny Navarro aracılığıyla takımın abartısız kutlamaları hakkında İspanyolca olarak, “Bence bizi farklı kılan şey bu,” dedi. “İhtiyacımız yok.”
