Neredeyse otuz yıl boyunca Avustralya, dot-com çöküşünü ve küresel mali krizi durgunluk yaşamadan atlatmasına olanak tanıyan bir tür hapisten çıkış kartına sahip gibi görünürken, vatandaşları çoğunlukla yüksek ücretlerden ve uygun fiyatlı konutlardan yararlanıyordu. ve altın umutlar.
2020’de ekonomik durgunluk geldiğinde bunun nedeni Kovid-19 salgınıydı.
Ancak dört yıl sonra Avustralya, yüksek yaşam maliyeti (ekmeğin fiyatı 2021’den bu yana yüzde 24 arttı), dalgalı bir işgücü piyasası ve artan eşitsizlik de dahil olmak üzere bazı olumsuzluklardan kurtulamadı. Bu ve benzeri sorunlar İngiltere ve ABD gibi ülkeleri de rahatsız ederken, kendisini uzun süredir “şanslı ülke” olarak gören Avustralya’daki pek çok kişiyi özellikle rahatsız ediyor.
Avustralya dünyanın en zengin, kaynak bakımından en zengin ve istikrarlı ülkeleri arasındadır. Ancak milyonlarca bölge sakini onlarca yıldır görülmeyen düzeyde zorluklarla karşılaşıyor. Sofraya yiyecek koymakta, barınma ve sağlık masraflarını karşılamakta ve elektrik faturalarını karşılamakta zorlandıklarını söylüyorlar. Ve pek çok genç Avustralyalı, atalarının asla yüzleşmek zorunda olmadığı bir gerçekle yüzleşiyor: ebeveynlerinden veya büyükanne ve büyükbabalarından daha kötü durumda olacakları gerçeğiyle.
28 yaşındaki Robyn Northam bir zamanlar kuaför olmayı hayal ediyordu. Ancak artan kiralar ve iki çocuğunun fahiş çocuk bakımı masrafları, eğitimi ulaşılmaz hale getirdi. Sadece iki nesil önce, büyükannesinin yarı zamanlı hemşire olarak çalışırken, kendi evinde bekar bir ebeveyn olarak bir aile büyüttüğünü söyledi.
Cairns’te bir içerik yaratıcısı olan ve ortağıyla birlikte haftada 600 Avustralya doları veya yaklaşık 400 dolar kira ödeyen Bayan Northam, “Eğer ortalama bir Avustralyalıysanız bu neredeyse imkansızdır” dedi. “Artık tamamen farklı bir dünya.”
