Gündüzleri Ryan Quinlan, filmlerde ve televizyon programlarında görünen masa lambaları, aplikler ve avizelerle ilgileniyor. Geceleri, Brooklyn’deki deposundan Mısır lahiti ve hayvan postu leoparı gibi aksesuarlar kiralıyor. Öte yandan oyunculuk yapıyor ve dublörlük yapıyor.
Tüm bu çalışmalar geçen hafta, New York bölgesinde 36.000 üyesi bulunan Hollywood aktörler sendikası SAG-AFTRA’nın daha iyi ücret ve yapay zekaya karşı koruma arayışıyla 43 yıl sonra ilk kez grev ilan etmesiyle aniden durdu. Mayıs ayından bu yana grevde olan Amerika Yazarlar Birliği senaristler sendikasına katıldı.
44 yaşındaki Bay Quinlan, “Bu, tüm gelir akışlarımı kapattı” dedi. “Dokunulmayan kimse yok.”
Los Angeles, Amerika Birleşik Devletleri’nde film ve TV’nin merkez üssü olsa da, New York uzun süredir Doğu Hollywood olarak iddiasını sürdürüyor ve bu soğukluk şimdiden şehrin en hızlı büyüyen endüstrilerinden birinde çalışan on binlerce işçiye zarar veriyor.
Ancak işsiz kalanlar sadece aktörler ve yazarlar değil. Hem stüdyolar hem de sendikalar uzun bir mücadele beklerken, makyaj sanatçılarından kostüm tasarımcılarına, halı tüccarlarından köpük heykeltıraşlarına kadar herkes, birçoğunun hala pandemiden kurtulduğu bir dönemde, belki de aylarca çalışmamaya hazırlanıyor.
Büyük bir ticaret grubu olan Amerika Set Dekoratörleri Derneği’nin Doğu Kıyısı bölümünün başkanı Cathy Marshall, “Her gün teknik çalışanlarınız olan insanlar için yıkıcı olacak” dedi.
Öyle olsa bile, o ve sektördeki çoğu işçi, oyuncuların, kısmen sendika üyelerinin stüdyoların yayın gelirlerinden adil bir pay almadığı yönündeki iddialarına odaklanan taleplerini destekliyor. 168.000’den fazla sahne arkası işçisini temsil eden bir sendika olan Uluslararası Tiyatro Sahnesi Çalışanları Birliği, geçen hafta aktörlerin ve yazarların grevlerine “sağlam desteğini” ilan etti.
Oyuncular, son aylarda daha yüksek ücret ve sosyal haklar talep eden otel işçileri, yazarlar ve teslimat işçileri de dahil olmak üzere büyüyen ulusal işçi grupları dalgasına katılıyor.
Belediye Başkanı’nın Medya ve Eğlence Ofisi’ne göre grevler, 2019’da film ve TV yapımlarının yasal hizmetler, kamyon kiralama ve yemek ikramı gibi yan sektörlerdeki işler de dahil olmak üzere 185.000’den fazla işi desteklediği New York City’de çok büyük bir ekonomik etkiye sahip olabilir.
2004’ten 2019’a kadar, kısmen New York Eyaleti’nin üretim şirketlerine yönelik vergi teşvikleri sayesinde, sektör doğrudan 35.000 iş ekleyerek şehir genelindeki istihdam artış oranını geride bıraktı.
New School’daki New York Şehri İşleri Merkezi ekonomi ve maliye politikası direktörü James Parrott, 2022’de, en son yıl verilerinin mevcut olduğunu, New York City’deki sektördeki işler için ortalama maaşın 173.500 $ veya ortalama özel iş gücü işinden yüzde 49 daha yüksek olduğunu söyledi. Birçok aktör ve teknisyene ortalamanın çok altında ücret ödendiğini ve daha düşük ücret alan bağımsız müteahhitlerin ortalamaya dahil edilmediğini söyledi.
Ancak bir avuç film ve TV projesi dışında hepsi süresiz olarak duraklatıldığından endişe artıyor.
Jessica Heyman, Brooklyn Navy Yard’da devasa resimlerden çocukların buzdolabı karalamalarına kadar film ve TV yapımlarında sanatın kullanım haklarına aracılık eden özel bir prop evi olan Art for Film’in sahibidir.
Şovun set dekoratörü George DeTitta Jr.’a göre şirketi, hit drama “Succession”ın kurumsal zemini olan Waystar Royco’nun genel merkezinde sergilenen sanatın neredeyse tamamını sağladı.
Grevlerden önce talepte yaşanan yavaşlamanın ardından Bayan Heyman, Nisan ayında daha büyük bir depo için imzaladığı kira kontratından endişe duyduğunu söyledi.
“Mümkün olan en kötü zamanlama,” dedi. “Fazla uyumadım.”
“Arkadaşlık”ın süper hayranlarından biraz yardım geldi – Oslo’dan Shiv ve Matsson karakterleri arasındaki bir yüzleşme sırasında soyut bir geometrik baskı sipariş eden bir müşteri gibi – ama bu yeterli değil.
Bunun yerine, 3.500 metrekarelik alanının bir kısmını kiraya vermek veya oteller için sanat danışmanlığı yapmak istiyor.
Yakın zamana kadar, endüstri aynı zamanda daha fazla iş günü işletmesi için bir nimet olmuştur. Queens, Woodside’daki bir döşeme mağazası olan Carpet Time’ın sahipleri Christina Constantinou ve annesi Eleanor Kazas, film endüstrisindeki müşteriler sayesinde 2.000 metrekarelik bir dükkandan 20.000 metrekarelik bir teşhir salonuna kademeli olarak taşındı.
Bayan Constantinou, “Mükemmel mizansen arayan set dekoratörleri dışında kimse bir mağazaya gelip artık satın almak istemiyor,” dedi. “İşimizin çoğunluğu bu.”
Müşterileri, “güzel çirkin” dediği şeyin uzmanlarıdır: “The Marvelous Mrs. Maisel”de kullanılan oyun kartı motifli, kumarhane temalı kitschy bir halı; haftanın sürüngen polis şovlarında kullanılan sıkıcı linolyum karolar; kan sıçramasını vurgulamak için beyaz halı.
Sendikalara sempati duyan Bayan Constantinou, Mayıs ayında yazarların grevinin başlamasının ardından üç aylık daha yavaş çalışma için bütçe ayırdı, ancak açmazın çok daha uzun süreceğinden korkuyor.
“En azından Covid aracılığıyla PPP kredilerimiz vardı, ancak bir birlik içinde değiliz ve bu küçük işletmelerin çoğunun gerçekten acı çektiğini biliyorum” dedi.
Film endüstrisinin en saygınlarından biri olan 50.000 parçalık vintage giyim koleksiyonunun sahibi Helen Uffner, 1978’de açıldığından beri yalnızca ikinci kez mağazasını süresiz olarak kapatmaya karar verdi; ilk kez pandeminin zirvesindeydi.
“Orada oturduğumuzda ve telefon yalnızca bir kez çaldığında ve numara yanlışsa, o zaman yazı duvarlarda olur” dedi.
Queens, Long Island City’deki 5.000 metrekarelik dükkanının kirasını karşılamaya yardımcı olmak için kişisel koleksiyonundan bazı vintage aksesuarlar ve kostüm takıları satmaya başladı, ancak ayakta kalabilmek için birikimlerini kullanmak zorunda kalacağını düşünüyor.
Bazı sektör esnafı için grev başka riskler de içeriyor. New York bölgesinde film ve TV sektöründe yaklaşık 15.000 üyesi bulunan kamera arkası eğlence işçileri sendikası IATSE’nin bir sözcüsüne göre, uzun süreli bir iş durdurma, faydaları çalışılan saatlere bağlı olan bazı işçiler için sağlık hizmeti planlarının askıya alınmasına yol açabilir.
Endüstri çalışanları için kar amacı gütmeyen bir yardım grubu olan Entertainment Community Fund, yazarların Mayıs ayında başlayan grevinden bu yana 1.000’den fazla film ve TV çalışanına yaklaşık 1.7 milyon dolarlık acil durum hibesi verdiğini söyledi.
Yine de, elektrikçi ve dublör Bay Quinlan için stüdyolarla kabul edilebilir bir sözleşmeye varmak, çekilen acıya değer.
Uzun bir tiyatro birliği üyesi soyundan geliyor: Amcası bir görüntü yönetmeniydi; kuzenleri kulp ve film seti elektrikçileridir; ve babası Ray Quinlan, “Godfather of Harlem” dizisinin yapımcısıdır.
“Bütün ailem işsiz” dedi ve uzun mesafe için çalıştıklarını da sözlerine ekledi. “Umarım herkes bu yağmurlu gün için para biriktirmiştir, çünkü yağmur yağıyor.”
