İlk korkunç Covid-19 dalgası, beş ay içinde huzurevlerinde ve diğer uzun süreli bakım tesislerinde yaşayanlar arasında 60.000 kişinin ölümüne neden oldu. Pandemi ilerledikçe, tıbbi kılavuzlar, ciddi hastalık, hastaneye yatma veya ölüm riski yüksek olan enfekte hastalara yeni onaylanmış antiviral tedavilerin derhal uygulanması çağrısında bulundu.
O halde neden Mayıs 2021’den Aralık 2022’ye kadar Covid’li beş huzurevi sakininden birinden daha azı antiviral tedavi gördü?
Ülkedeki huzurevlerinin hastaları güvende tutamamasının tek yolu bu değil. Savunmasız hastaları ve çalışanları Kovid’den koruma girişimlerini değerlendiren bir dizi çalışmanın yanı sıra sektör içinden ve dışından uzmanlarla yapılan görüşmeler, çok karışık bir pandemi karnesi sunuyor.
Rochester Üniversitesi’nde bir sağlık ekonomisti olan Brian McGarry ve Harvard Tıp Okulu’nda bir sağlık politikası araştırmacısı olan David Grabowski, bakım evlerinin pandemik performansı için sağlık sistemine genel olarak D notu verdi.
Dr. Grabowski, “Süvarilerin gelmesini beklemeye devam ettim ve gerçekten gelmedi, bugün bile,” dedi. “Pandemi sırasında hiçbir zaman huzurevlerine öncelik vermedik.” Medicare’in bu ay bildirdiğine göre 167.000’den fazla bölge sakini ve en az 3.100 personel öldü.
Antiviral ilaçların verilmesindeki başarısızlığı keşfedenler Dr. McGarry, Dr. Grabowski ve ortak yazarlarıydı. Önceleri antiviraller, zor bir tedavi olan monoklonal antikorlar anlamına geliyordu. İlaçlar yetersizdi ve intravenöz olarak uygulandı; hastaların onları almak için tesisten ayrılması gerekebilir.
Ancak Aralık 2021’de Gıda ve İlaç İdaresi, beş gün boyunca alınan bir hap olan Paxlovid’e acil durum izni verdi. 65 yaş ve üstü, hasta ve zayıf olan uygun hastalar için prognozu büyük ölçüde iyileştirir.
Neredeyse her huzurevi sakini bu tanıma uyuyor. Dr. McGarry, “yüksek riskli grupların en yükseği” dedi. Yaş ve kronik hastalıklar, sakinleri savunmasız hale getiriyor ve ortak odalar, ortak alanlar ve bir hastadan diğerine hareket eden personel ile “ve havadaki virüsleri yaymak için mükemmel bir ortamda yaşıyorlar” diye ekledi.
Söylendiği gibi, bir huzurevi hiç yanaşmamış bir yolcu gemisi gibiydi.
Ancak yakın zamanda JAMA’da yayınlanan araştırma, enfekte sakinlerin yalnızca dörtte birinin, çalışmanın son altı haftasında bile antiviral aldığını buldu – bu sırada Paxlovid geniş çapta erişilebilir ve ücretsizdi.
Ülkedeki yaklaşık 15.000 huzurevinin yaklaşık yüzde 40’ı hiç antiviral kullanım olmadığını bildirdi.
Güney Kaliforniya’daki üç huzurevinde tıbbi direktör olan ve uzun süreli bakım hizmet sağlayıcılarını temsil eden tıp birliği AMDA’nın eski başkanı Dr. Karl Steinberg, “Temelde insanları tedaviden mahrum bırakıyorlar” dedi. “Şaşırtıcı ve rahatsız edici.”
Birkaç endüstri liderinin hemfikir olduğu bir parlak nokta, sağlayıcıları 2020’nin sonlarında ve 2021’in başlarında tesis sakinlerini ve personeli aşılamak için tesislere gönderen Covid aşısının federal olarak koordineli bir şekilde piyasaya sürülmesiydi.
Üç vasıflı hemşirelik tesisinde yaklaşık 500 sakinle ilgilenen Los Angeles Yahudi Sağlığı’nın baş tıbbi direktörü Dr. Noah Marco, “Olağanüstü bir başarı, bilim ve hükümet arasında bir işbirliği” dedi.
Medicare, 2022’nin başlarında ikamet edenlerin yüzde 87’sinin ve çalışanların yüzde 83’ünün aşılandığını bildirdi, ancak bu personel oranına ulaşmak için federal bir yetki gerekiyordu. Çalışmalar, yüksek personel aşılama oranlarının enfeksiyon ve ölümleri önlediğini göstermiştir.
Ancak Dr. McGarry, “Güçlendiricilerde topu tamamen düşürdük” dedi. “Her bakımevine bıraktık.” Medicare bu ay, tesis başına sakinlerin yaklaşık yüzde 62’sinin ve personelin sadece yüzde 26’sının önerilen takviyeler de dahil olmak üzere Covid aşıları konusunda güncel olduğunu bildirdi.
Dr. Steinberg, “Hayal kırıklığı yaratıyor,” dedi. Ancak işçilerin Kovid’i ölümcül bir tehdit olarak algılama olasılıklarının daha düşük olması nedeniyle, hastaneye yatış ve ölüm oranları son zamanlarda yeniden tırmanmaya başlasa da, “insanlar hayır diyor ve onları zorlayamayız” dedi.
Düşük notlar için diğer nedenler: İlk federal çabalar hastanelere öncelik vererek bakım evlerini kritik koruyucu ekipmandan yoksun bıraktı. Federal hükümet, testleri laboratuvarlara göndermek zorunda kalmamak için bakım evlerinin çoğuna hasta başı test kitleri göndermeye başladıktan sonra bile, sonuçların alınması çok uzun sürdü.
Dr. McGarry, “Covid taşıyan insanları bulup tespit edebilirsek, onları binanın dışında tutacağız ve bulaşmayı önleyeceğiz” dedi. Medicare tarafından zorunlu kılınan kilitlenmeler ziyaretçileri engellediğinden, bu büyük ölçüde personel anlamına geliyordu.
Huzurevleri görünüşe göre test kitlerinden pek faydalanmadı. 2020 sonbaharına kadar, beşte birinden azı 24 saatten daha kısa olan önerilen geri dönüş süresine sahipti. Dr. McGarry, “Testi yapmanın değerini en başta ortadan kaldırıyor,” dedi.
Aile üyelerinin çoğunu Kasım 2021’e kadar yasaklayan bu sokağa çıkma yasaklarına gelince, fikir birliği, politika başlangıçta makul görünse de çok uzun süre devam ettiği yönünde.
Dr. Steinberg, “Geçmişe bakıldığında, çok fazla zarara neden oldu” dedi. “Başarısızlık, kilo kaybeden insanlar, hezeyan, hızlı bunama başlangıcı gördük. Ve zaten Covid’i getirenler genellikle personeldi. Bu ziyaretçilerin girmeden önce test edildiğini ve koruyucu giysiler kullandıklarını varsayarsak, aile ziyaretçilerinin çok önemli olduğu büyük bir derstir.
Bir geriatrist ve uzun vadeli bakım sağlayıcıları temsil eden Amerikan Sağlık Hizmetleri Derneği’nin baş tıbbi sorumlusu Dr. David Gifford, pandemi sırasında huzurevlerinin daha iyi bir iş çıkarmasını engelleyen çeşitli sinir bozucu sorunlara işaret etti.
Her testi okumak için 15 dakika gerektiren ve bu nedenle vardiya için gelen çalışanları görüntüleyemeyen bakım noktası kitleri. Paxlovid ile olası ilaç etkileşimlerinin o kadar uzun bir listesini vurgulayan reçete bilgileri ki bazı doktorlar bunu kullanmaktan korktu. Ve şimdi bir bütün olarak ülkeyi etkileyen güçlendiricilere ve antivirallere karşı aynı şüphe ve direniş.
“Huzurevleri sahip olduklarıyla ellerinden geleni yaptı” dedi. “Sağlık sistemi bir bütün olarak onları görmezden geldi.”
Covid öncesi birçok tesiste zaten yetersiz olan personel alımı, henüz toparlanamadığı bir darbe aldı. Dr. Gifford, “Bu bizim 1 numaralı sorunumuz,” dedi. Derneği, huzurevlerinin pandemi sırasında yaklaşık 245.000 çalışanını kaybettiğini ve yaklaşık 55.000 çalışanı geri kazandığını bildirdi.
Dr. Steinberg, “Huzurevlerinde çalışan insanlar, tehlikeli işlerinde sebat ettikleri için kesinlikle çabalarından A alıyorlar” dedi. Ancak o kadar çok kişi ayrıldı ki huzurevleri artık yeni kabulleri sıklıkla kısıtlıyor.
Uzun süredir önerilen bazı değişiklikler, bölge sakinlerini ve personeli gelecekteki salgınlardan korumaya yardımcı olabilir.
Tesisler havalandırma sistemlerini geliştirebilir. Özel odalar için “yarı özel” odaları terk edebilirler. Sera Projesi’nin öncülüğünü yaptığı bir yaklaşım olan, sürekli olarak atanan personel ile binaları daha küçük birimlere bölmek, hem ilişkileri güçlendirecek hem de bina sakinlerinin gelip giden işçilerden kaynaklanan enfeksiyonlara maruz kalmasını azaltacaktır.
Bununla birlikte, tüm bu değişiklikler, özellikle huzurevinde bakımın çoğunu üstlenen Medicaid’den daha fazla yatırım gerektirecektir. Ve daha fazla parayla birlikte, endüstrinin nadiren hoş karşıladığı artan federal gözetim gelirdi.
Dr. Marco, “En yüksek kalitede bakım sunabilmemiz için sektörümüze yatırım kesinlikle gereklidir” dedi. Ama bunu yapacak hükümet ve kamu iradesi nerede? Şahsen şu anda çok fazla cesaret görmüyorum.”
