“Ben fakir, bakımsız, çok bakımsız bir mahallede doğdum. Erkeklerin öfkesi, şiddeti her gün yaşanıyordu.”
Elena Greco (Alba Rohrwacher), bizim Lenù olarak bildiğimiz yazarın konuşmasında, kendisini “Benim Harika Arkadaşım”ın ilk sezonunda karşılaştığımız şekilde tanımlıyor. 1950’lerin Napoli’sinin çetelerin kol gezdiği, boğucu bir bölgesinde, hayatı boyunca birlikte olacağı Raffaella Cerullo’yu Lila olarak adlandırdığı bir müttefik ve bazen de rakip bulur.
Pazartesi günü HBO’da başlayacak olan dördüncü ve son sezonda Lenù, beğeni toplayan denemeler ve romanlarla kendi hikayesinin yazarı oldu. Ama aynı zamanda hala çok fazla yaşıyor — eski mahallesine, tutkularına ve tehlikelerine geri dönüyor, TV’nin en iyi dizilerinden biri güçlü, incelikle gözlemlenmiş bir sonuca ulaşıyor.
Lenù ve Lila, dizinin başında sınıf arkadaşı olarak tanışmışlardı; kadınlara pek fırsat tanınmayan, yoksulluk ve sokak dayağı dolu bir yerde yaşayan iki zeki kız. (Küçük Lenù’yü Elisa Del Genio ve Margherita Mazzucco, Lila’yı ise Ludovica Nasti ve Gaia Girace canlandırmıştı; 4. sezonda Lenù’yi Rohrwacher, Lila’yı ise Irene Maiorino canlandırmıştı.)
Lenù’nin zekası kontrollü ve doğası çalışkandır; akademik ortamlarda başarılı olan çalışkan bir kişidir. Lenù’nin dehası vahşi ve kontrol edilemezdir — içinden yanar ve fışkırır. Lenù ihtiyatlıdır ve insanları memnun etmeye çalışır; Lila gizemli ve cesurdur, şiddetli bir adalet duygusuna sahiptir. Her birinin diğerinde eksik olan bir şeyi vardır. Lenù, Lila’nın asiliğinden bir şeyler benimser. Lila, bazen Lenù’nin fildişi kule uğraşlarını küçümsese de, aynı zamanda onun başarısına hayranlık duyuyor ve belki de kıskanıyor gibi görünür.
