Sabah dört ayaklı, öğlen iki ayaklı ve akşam üç ayaklı olmak dışında tek sesi olan şey nedir? Sfenks’in bilmecesi böyle gider ve Oedipus’un fark ettiği gibi cevap insandır: Bebekken emekler, yetişkinken iki ayak üzerinde yürür, yaşlılıkta bastonla yürür.
Koreografi ikilisi Baye & Asa’nın Perşembe günü Baryshnikov Sanat Merkezi’nde prömiyerini yapan çalışması “4|2|3”, temasını ve yapısını bu bilmeceden alıyor. Üç bölümden oluşuyor; ilki çocuklar tarafından, ikincisi genç yetişkinler tarafından ve sonuncusu da (bastona ihtiyacı olmayan) usta dansçı Janet Charleston tarafından icra ediliyor.
Ortam endüstriyel ve belirsiz bir şekilde kıyamet sonrası. Sahnenin arkasında betondan yapılmış gibi görünen bir binanın bir kısmı duruyor (sahne tasarımı Soren Kodak’a ait). İçinde bir kapısı ve camsız bir pencere gibi dikdörtgen bir açıklığı vardır. Silindirik bir oluk, destekler üzerinde yatay olarak duvardan dışarı çıkar.
Çello sanatçısı ve besteci Mizu’nun ortamdaki ses ortamı da saldırgan gürleme, uğultu, tıslama ve çığlık dalgalarıyla endüstriyel niteliktedir. Ancak şekli organiktir ve elektronik ve işleme katmanları içinde kazıma ve şarkı söyleme çello, vahşi doğada bir sestir.
Çocuklar (Leora Champagne, Kristen Lieng ve Sasha Lecoq, hepsi mükemmel) bebek değiller ama dört ayak üzerinde maymun yürüyüşü yaparak takas yapıyorlar. Koreografilerinin çoğu, Ring Etrafında Rosie gibi çocuk oyunları biçimindedir ve kasvetli ortamı bir oyun alanı gibi ele alırlar. Bazen kapıya, pencereye temkinli bakarlar, oyunları agresifleştikçe birbirlerini yere atarlar, yerde yatan çocuğu ayaklarından sürüklerler. Işıklar söndüğünde daha kötü bir şey olmak üzere olabilir.
Orta bölümün başlangıcında, oluk duman körüklüdür. Beş yetişkin dansçı çocukların bazı hareketlerini tekrarlıyor ama artık her şey daha şiddetli ve daha hızlı, çünkü onlar örgü desenleri halinde birbirlerini çekiyorlar. Pencereye ve kapıya uğursuz bir şekilde bakarlar, ancak kapı nihayet açıldığında, tuhaf bir şekilde önemsizdir: Dansçılar içeri girer ve dışarı çıkarlar.
