Richard Pevear ile Larissa Volokhonsky’nin ilk kez birlikte bir Rusça roman çevirdikleri sırada, sanki evliliklerine başka bir adam daha katılmış gibi hissettiler: Dostoyevski.
“Bu bir üçlü evlilik“Volokhonsky, Paris’in 15. bölgesindeki Pevear’la birlikte yaşadıkları dağınık apartman dairesinde kahve içerken, “dedi. “Dostoyevski her zaman aklımızdaydı. Onunla birlikte yaşıyorduk.”
Pevear, kendilerini Dostoyevski’nin muazzam son romanı olan “Karamazov Kardeşler”e adadıklarını hatırladı. “Eh,” dedi Volokhonsky, “en azından birbirimizi seviyoruz.”
1990’da yayınlanan “Karamazov Kardeşler”in çevirileri o kadar iyi karşılandı ki The New York Times Book Review’da tam sayfa bir incelemede, “Gerçek sonunda ortaya çıktı.” denildi. Romanın onların baskısı, devamında, “sonunda Dostoyevski’nin orijinalinin müzikal bütünlüğüne kavuştu.”
O zamandan beri, Pevear ve Volokhonsky, şimdi 81 yaşında ve Volokhonsky 78 yaşında, Rus edebiyatının hüküm süren çevirmenleri oldular ve Tolstoy ve Çehov’un klasiklerinin yanı sıra Nobel ödüllü Svetlana Aleksiyeviç gibi çağdaş yazarların daha az bilinen kitapları ve eserleri de dahil olmak üzere yılda ortalama bir cilt yayınladılar. Erişimleri açısından, çift zamanımızın Constance Garnett’idir, Rusya’nın yazılı kelimelerinin geniş bir bölümünü Batı’ya ulaştırdılar ve bunun için hem övgü hem de tam bir kınama aldılar.
En son projeleri, bu ayın başlarında Vintage tarafından yayınlanan Mikhail Saltykov-Shchedrin’in “Foolsburg: The History of a Town” adlı eserinin çevirisi. Kitabın büyük ölçüde bilinmediği Anglofon okuyucular için, 1980’den kalma tek mevcut önceki çeviriye bir düzeltme olacak ve kitabın Swiftvari nüktedanlığı ve günümüz Rusya ve Amerika Birleşik Devletleri ile ilişkisi için bir argüman olacak. Hatta içinde Trump adında bir karakter bile var.
