MILAN – Taraftarlar golün hemen ardından gözlerini kapatıp gürültünün üzerlerine çökmesine izin verselerdi, tüm çığlıklar, şarkılar ve tezahüratlar aniden San Siro’nun içindeki her yeri dolduran ses duvarında eriyip giderdi. hemen tanıdılar. Eski güzel günlerde kulağa böyle geliyordu.
Ev sahibi takımın en kıdemli üyeleri, kakofoniyi eski bir dost, İtalyan futbolunun dünyaya hükmettiği ve AC Milan’ın İtalyan futboluna hükmettiği dönemin bir yankısı olarak memnuniyetle karşılardı. Gençler, Avrupa şampiyonluğu için mücadelenin İtalyan kulüpleri için yıllık bir olay olduğu ve içlerinden birinin en son 2010’da kupayı ele geçirmesinden bu yana ender hale geldiği o günlerin hikayeleriyle büyümüş olmalıydı. .
İtalyan futbolu artık böyle geceler yaşamıyor: Şampiyonlar Ligi çeyrek finalinde karşı karşıya gelen iki dev Milan ve Napoli, üçüncü bir gün olan Internazionale’den bir gün sonra, kazananla karşılaşmak için büyük bir adım attı. İtalya yarı finali. Sesi harekete geçiren, Milan’ı önümüzdeki Salı günü Napoli’de oynanacak rövanşa taşıyacağı 1-0 galibiyete iten şey buydu.
Üç takımın da ileride daha büyük gecelerin olabileceğini düşünmesine neden olan şey buydu.
Geçtiğimiz birkaç yıl, uzun süredir bu tür bir iyimserlik görmemiş olan İtalya’nın en iyi ligi Serie A için çok önemliydi. Yeni takım sahipleri ve fikirleriyle harekete geçen İtalya’nın, tüm yıldızların ülkede oynamak istediği ve 1990’larda zirve yaptığı 1980’ler ve 90’lardaki yavaş ve istikrarlı düşüşünü sonunda tersine çevirmeye başlamış olabileceğine dair bir his var. Oradan düzenli olarak Avrupa şampiyonları geliyordu.
Modern futbol İtalya’yı birçok yönden geride bıraktı. En büyük kulüplerinin düşüşü, kötü kararların ve büyük borçların, modern medya çağında geleneğe sıkı sıkıya bağlı bir ligin, ileriye dönük bir yol üzerinde anlaşamayan ve bunun yerine geri kalanlar dururken eskiyen stadyumlarına çekilen sahiplerin hikayesidir. of Europe yeni inşa etti, büyük bahis yaptı ve para kazandı.
Elbette Serie A’da hala satılacak çok şey var: Milan ve Juventus gibi klasik markalar; Napoli gibi maceracı, atak yapan kulüpler; Napoli’nin Gürcü sansasyonu Kvicha Kvaratskhelia ve Nijeryalı gol makinesi Victor Osimhen gibi yıldızların yanı sıra Milan’ın genç kanatları Rafael Leão ve Brahim Díaz.
Ancak İtalyan futbolunun hala çözmesi gereken sorunları var. İtalya, elit oyuncuların nasıl üretileceğini unutmuş gibi görünüyor – Çarşamba günkü maça sadece dört İtalyan başladı – ve kulüpleri artık Premier Lig’in TV sözleşmeleri tarafından acımasızca İngiltere’ye ve daha yakın zamanda daha iyi bir teklif sunan liglere çekilen yeteneklerle rekabet edemiyor. ve daha tutarlı, Şampiyonlar Ligi kupasında vuruldu.
Bu nedenle, Milan ve Napoli gibi kulüplerin son dönemdeki canlanmalarının İngiltere Premier Ligi’nin zenginliklerine, Almanya Bundesliga’nın amansızlığına ve Avrupa’nın ihtişamına ayak uydurmak için gereken yapısal değişiklik yerine iki kuyruklu yıldızı temsil ettiğine dair rahatsız edici bir korku var. İspanya’nın La Liga’sı.
San Siro’nun kendisi bu gerilimin bir simgesidir. Avrupa futbolunun ikonik katedrallerinden biri olarak korumacılar ve gelenekçiler tarafından sevilen, aynı zamanda eski bir stadyum mozolesi olarak alay ediliyor, o kadar eski bir yer ki “3G” adlı bir Wi-Fi ağına dayanıyor.
Ancak büyük gecelerde yine de canlanabilir. Çarşamba günü, Napoli ilk 40 dakikayı kontrol etti, harekete geçti ve gerektiğinde aynı anda iki fazladan savunma oyuncusu ve iki fazladan hücum oyuncusu varmış gibi görünme ender başarısını gösterdi. Napoli, bu yılki lig şampiyonluğuna giden takıma çok benziyordu.
Ancak Napoli erken şanslardan daha iyiyken, Milan Díaz liderliğindeki yıldırım kontra atağı sayesinde skor tablosunda daha iyiydi ve 40. dakikada Ismaël Bennacer tarafından bitirdi.
Böyle anlar hikayeyi değiştirecek mi? Kimse emin olamaz. Juventus, rakiplerine modern bir stadyumun nasıl görünebileceğini gösterdi. Napoli onlara iyi bir takımın bütçeyle kurulabileceğini gösterdi. Geçen yıl RedBird Capital Partners tarafından satın alınan Milan, on yıldan uzun bir süre sonra ilk kez Serie A şampiyonluğunu hemen kazandı. Ancak momentum geçici bir şey olabilir.
Premier Lig ve diğerleri, İtalya’nın en iyi yeteneklerini avlamak ve takımlarının sahadaki ilerlemelerini geri püskürtmek için yeterince yakında gelecek. Şimdilik İtalya böyle büyük gecelerde mest olacak.
Inter’in Benfica’yı 2-0 yenerek Milano-Napoli’den kurtulan oyuncuya karşı tüm İtalya’nın katılacağı yarı finale doğru dev bir adım attığı Salı gibi büyük geceler. Bu gerçekleşirse, 2010’da Inter’den bu yana hiçbir İtalyan kulübünün kazanamadığı bir yarışmada bir İtalyan finalisti garantilenecek.
Napoli, Diego Maradona günlerinden bu yana ilk şampiyonluğunu tamamlamaya çalışırken ve rakipleri gelecek sezonun Şampiyonlar Ligi’ndeki yerlerini kapatmaya çalışırken, Serie A’da büyük geceler var.
Ve çarşamba gibi büyük geceler, büyük eski stadyum sallandığında, eski gürültü her yeri doldurduğunda ve İtalyan futbolu şanlı geçmişinin yankılarını duyabildiğinde ve en azından bir hafta daha geleceği için birkaç tane daha hayal ettiğinde.
