Ünlü İngiliz şair Shakespeare’ın 116. sonesinin az bir el yazması keşfedildi. Devrinde ilgi görmediği düşünülen eser, İngiliz İç Savaşı devrinde siyasi gayeyle yine uyarlanmış.
Oxford Üniversitesi’nde İngiliz Lisanı ve Edebiyatı Fakültesi’nde misyon yapan Dr. Leah Veronese, edebiyat severleri heyecanlandıran bir keşif yaptı.
Shakespeare’nin 116. sonesinin az bir el yazması, 17.yy’a ilişkin bir şiir derlemesinin içinde bulundu.
Nadir eser, Ashmolean Müzesi’nin kurucusu ve kral yanlısı bir isim olan Elias Ashmole’nin ferdî arşivinde ortaya çıktı.
AŞK ŞİİRİNDE SİYASİ GÖNDERME
Bu eser, şimdiye kadar tespit edilen ikinci el yazması. Ünlü şairin en bilinen şiirlerinden biri olmasına karşın kendi devrinde pek dikkat çekmediği düşünülüyor.
Keşfedilen el yazmasındaki en dikkat alımlı nokta, şiirin İngiliz İç savaşı döneminde siyasi maksatla yine uyarlanmış olması.
Sone, o periyotta yasaklanan Noel ilahileri ve siyasi hicivlerle birlikte yer alıyor. Tıpkı vakitte müziğe de uyarlanmış. Bestesi Henry Lawes tarafından yapılan müzik formundaki bu uyarlamanın sözleri, New York Halk Kütüphanesi’nde yer alan bir müzik kitabında mevcut.
El yazmasında sadece kelamlar bulunuyor. Uyarlamada Shakespeare’in orijinal dizeleri değiştirilmiş ve yedi yeni dize eklenmiş.
Şiirin orjinal açılışı:
Let me not to the marriage of true minds
Admit impediments; love is not love
Which alters when it alteration finds
Türkçesi:
Gerçek zihinlerin birleşmesine pürüz tanımayayım,
Aşk değildir aşk, değiştiğinde değişen.
Ancak dizeler şu halde değiştirilmiş:
Self-blinding error seize all those minds
Who with false appellations call that love
Which alters when it alterations finds
Türkçesi:
Kendi kendini kör eden yanılgı sarsın o zihinleri,
Değiştikçe değişen şeye aşk diyenleri,
Yanlış isimlerle o sevdayı adlandıranları.
Kraliyet yanlısı şairlerin bulunduğu bir koleksiyonda yer alması, bu dizelerin romantik aşktan çok, dini ve siyasi sadakati yücelten bir ileti taşıdığına işaret ediyor.
Cumhuriyet rejimi devrinde halk önünde müzik söylemek yasaklandığı için, birçok müzisyen üzere Henry Lawes da özel meskenlerde bâtın performanslarla sanatını sürdürmek zorunda kaldı.
Bu el yazması, sırf Shakespeare’in yapıtlarının nasıl okunduğuna değil, birebir vakitte nasıl periyodun koşullarına nazaran uyarlandığına da ışık tutuyor.
