Geçen sonbaharda, San Francisco’daki Ormanda Boyun adı verilen sıkışık bir tavernanın ikinci kat aşamasında, Kat Moss dirsek atıyor, erkekleri iki katına paketlenmiş bir daire çukuruna itiyor ve bir mikrofona çığlık atıyordu.
Bay Area hardcore bandının önündeki Moss, kendi başına tuttu. Kuzey Kaliforniya punklarının sıkı sıkıya bağlı çemberinde, bu terleme, nabız, dövme kaplı beden kümesi onun halkıydı. Gece yarısından hemen önce, kalabalık bataklık barından soğuk havaya aktı, çürük ve gülümsedi. Bu kalabalıkta, sahne dalışı, müsrahı ve ara sıra yüzün hepsi bir aşk yerinden geliyor.
Ancak Scowl’un yıldızı, Batı Kıyısı’ndaki bir grup underdog çalma ev şovlarından daha geniş bir ulusal izleyiciye yükseldikçe, Moss ve dört grup arkadaşı farklı bir kavgaya katıldı – grubun sert olmadığına inanan bekçilerle birlikte yeterli.
Grup, 2023’te, kurumsal bir sponsorla bir marka anlaşması yaparken “satış yapmak” ile suçlanan mesaj panolarında ve sosyal medyada patlatıldı. (Birçok hardcore çağdaş benzer olanlar yaptı.) Grup daha sonra, bazılarının Punk gibi Pop duyarlılığı gibi gördüğü şeyleri ortaya koymak için ısı aldı. Post Malone ve Paramore’den Hayley Williams gibi megastarlar, grubun hayranı olduklarını söyledi. Ve en agresif puristlerden bazıları, Moss’un kişisel sosyal medya kanallarına güzellik öğreticileri yayınlama eğilimini takdir etmedi. (Neon kireç saçları bir kalabalıkta kaçırmak zor.)
Kaşıntı çatışmadan uzaklaşmıyor. Bunun yerine, üyeleri seslerinin sınırlarını ve sert müziğin ne olabileceğini düşündüklerini zorlamak istiyorlar. Scowl’un ikinci albümü 4 Nisan’da “We We We We We Angels” ile grup, Phoebe Bridgers ve Mitski’ye ev sahipliği yapan Deadspot Records’a devam ediyor. Punk bantlarının sesini genişlettiği bilinen bir yapımcı olan Will Yip’i seçti. Ve daha çok grungy riffleri ve daha ağır korolarla daha yavaş, daha ağır bir sese eğildi.
