On yıl önce Jamie Bynum, hayatındaki birikimlerini şu anda bir Tayland restoranı ile Güney Kaliforniya’daki bir alışveriş merkezindeki bir beslenme mağazası arasında bulunan bir barbekü restoranına harcadı.
Dickey’s Barbecue Pit’in franchise sahibi olan Bay Bynum, kuruluşunun ayrıntıları konusunda gururlu bir titizliğe sahiptir – girişin yakınında sergilenen ceviz ağacından yapılmış ahşap yığının boyutu, kağıt havlu rulolarının her masadaki konumu, masanın dikkatli kalibrasyonu. Restoranını küçük bir ekiple günde 10 saat çalışır durumda tutmak gerekiyor.
Eyaletteki asgari ücretin 2017’den bu yana düzenli olarak artması ve genellikle yılda bir dolar artması nedeniyle personel bulmanın son yıllarda zorlaştığını söyledi. Bugün saati 16 dolar.
Ancak Pazartesi günü, Kaliforniya’daki fast food çalışanlarının çoğu için bu ücret saatte 20 dolara çıkacak ve bu da onları ülkenin herhangi bir yerindeki asgari ücretlilerin kazandığı gelirin zirvesine taşıyacak. (Yalnızca Seattle dışındaki küçük bir şehir olan Tukwila, Wash., birçok çalışan için 20,29 dolarlık asgari ücretle çıtayı daha yükseğe koyuyor.)
Destekçilerin ülke çapında tekrarlanmasını umdukları iddialı yasa, karşıt taraflarca sert bir şekilde nitelendirildi. Destekçilere göre bu, pandemi sırasında ciddi riskle karşı karşıya kalan düşük ücretli işçiler için adil tazminat sağlanmasına yönelik bir adımdır. Rakiplere göre bu, gıda fiyatlarını artıracak, iş kayıplarına yol açacak ve bazı franchise sahiplerini kapatmayı düşünmeye zorlayacak felaket niteliğinde bir hamle.
Bay Bynum, “İnsanlar ücretler arttığında fiyatların da arttığını anlamıyorlar” dedi.
Bay Bynum, son yıllarda kar marjlarını korumak için fiyatları artırdı ve her seferinde müşteri sayısında bir düşüş fark ettiğini söyledi. Bu da, personel sayısının azaltılması ve çalışma saatlerinin kısaltılması konusunda acı verici kararlar alınmasını zorunlu kıldı.
