Bunaltıcı bir Temmuz gecesi, Kentucky banliyösündeki bir amfitiyatroda, orkestra şefi ve besteci Teddy Abrams – spor siyah kot pantolon, kamuflaj spor ayakkabılar ve altın buklelerden oluşan kabarık bir paspasla – podyuma çıktı ve müjdeyi duyurmaya başladı.
Bu, Louisville Orkestrası’nın Kentucky’deki yaz turunun son durağıydı ve topluluğun 36 yaşındaki müzik direktörü Abrams, Louisville’in 65 km kadar güneyindeki Bardstown’da yaklaşık 900 kişilik kalabalığa görevi hakkında konuşmak için durakladı. .
Batik giyen gençler, nachos yiyen emekliler ve yakınlardaki Bourbon içki imalathanelerinde çalışan işçilerden oluşan izleyicilere müziği “farklı kökenlerden insanları bir araya getirmek” için kullanmak istediğini söyledi. İdolü ünlü şef Leonard Bernstein’a atıfta bulunarak müziğin evrensel bir dil olduğunu söyledi: “Bu konuda bir şeyler yapmalıyız.” Kentucky’nin zengin kültürel geleneklerini tanıtma ihtiyacından bahsetti.
“Bu senin Louisville Orkestrası, millet” dedi. “Kentuck’lular iyi müziği biliyor. Dünyanın sevdiği pek çok müziği yaptık, eyaletimizde bütün türleri icat ettik. Bütün mesele bu; Kentucky’de gerçekleştirilen inanılmaz müzik yapımını paylaşmak.”
Louisville Orkestrası’nın başında kaldığı dokuz yıl boyunca Abrams, 86 yaşındaki orkestranın bir çalkantı döneminden çıkıp Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en yenilikçi orkestralardan biri olarak itibarını geri kazanmasına yardımcı oldu.
Ve başka bir nedenden dolayı öne çıkıyor. Birçok modern maestro jet sosyete hayatı sürerken, tek bir yerde yalnızca sözleşmenin gerektirdiği kadar zaman harcarken, Kaliforniya yerlisi Abrams kalıpları kırdı, Kentucky’ye kök saldı ve orkestrayı bir parçası haline getirmek için iddialı bir projeye girişti. Kentuckyalılar için günlük yaşamın
Louisville şehir merkezinin yakınında bir evde yaşıyor; burada düzenli olarak müzisyenleri, aktivistleri, şehir yetkililerini ve girişimcileri ağırlıyor ve şehirde bisiklet sürüyor. (Sonunda Ekim ayında ehliyet aldı.) Aralarında Muhammed Ali hakkında bir “rap operası”nın da bulunduğu yerel isimleri onurlandıran müzikler yazıyor (Abrams ile aktör ve yönetmen Clint Dyer’ın yazdığı “Ali” adlı müzikalin prömiyeri 2011’de yapılacak) Gelecek yıl Louisville’de ve 2025’te Broadway’de sahnelenmesi hedefleniyor. Gençlere yönelik bir rap programı başlatarak orkestranın kamusal çabalarını genişletti; ülkenin dört bir yanından sanatçıları Kentucky’ye yerleşmeye davet eden bir yaratıcılar birliği kurmak; ve Bardstown’daki durak da dahil olmak üzere Mayıs ayında başlayan iki yıllık eyalet çapında bir tura liderlik etmek.
Onun yaklaşımı, genellikle aynı anda birkaç orkestrada tam zamanlı görev alan ve topluluklarından binlerce kilometre uzakta yaşayabilen birçok müzik yönetmeninin yaklaşımıyla tam bir tezat oluşturuyor.
Abrams, orkestra şeflerinin sıklıkla topluluklarından uzakta çalıştıklarını ve bağlantı kurma fırsatını kaçırdıklarını söylüyor.
Belediye başkanlarının, üniversite rektörlerinin, emniyet müdürlerinin kentte olmasını bekliyoruz” dedi. “Orkestra şefinin de aynı sivil lider kategorisinde olması gerektiğini düşünüyorum. Çünkü eğer değilseler, bu kasabanın halkına ne ifade ediyor?”
Abrams’ın vizyonu, birçok sanat kuruluşunun bölge sakinleri ve topluluklarla daha yakın bağlar kurmaya çalıştığı bir dönemde dikkat çekti. Onun yaklaşımı, New York Filarmoni Orkestrası’nın müzik direktörü olarak gençler için bir dizi konseri popüler hale getiren ve klasik müziğin halk için erişilebilir hale getirilmesine yardımcı olduğu düşünülen Bernstein’ın yaklaşımını hatırlatıyor.
Abrams ayrıca, Bernstein’la çalışmış ve aynı zamanda popüler “Keeping Score” televizyon dizisi de dahil olmak üzere müzik eğitimi çalışmalarını başlatan, San Francisco Senfoni Orkestrası’nın eski müzik direktörü olan akıl hocası Michael Tilson Thomas’tan da ilham alıyor.
Abrams’ı çocukluğundan beri tanıyan Thomas, himaye ettiği kişinin “insanların müzik içinde kendilerini rahat hissetmeleri için çok doğal bir alan” yarattığını söyledi.
Thomas, “İnsanların müziğin neyle ilgili olduğunu ve neyle ilgili olduğunu daha iyi anlamalarına yardımcı olmaya olağanüstü derecede kendini adamıştır” dedi. “Hiç buna benzer bir şey görmemiştim ve bu beni muazzam bir umut duygusuyla dolduruyor .”
Abrams’ın Louisville’deki başarısı, onun belki Los Angeles’ta ya da başka bir yerde daha önemli bir göreve seçilebileceği yönündeki spekülasyonları alevlendirdi. Böyle bir hamleyi göz ardı etmediğini ancak aynı zamanda merdiveni tırmanma konusunda da baskı hissetmediğini söyledi.
“Daha büyük bir orkestra gelene kadar, ‘daha iyi’ bir konser alana kadar burada kalacağımı hiç düşünmemiştim” dedi. “Bu çağrı değil. Buraya burası için bir şeyler yapmak için getirildim.”
Avukat bir ailenin çocuğu olarak Berkeley, Kaliforniya’da doğan Abrams, çocukluğunda piyano ve klarnet çalıyordu. Thomas’ın 9 yaşındayken San Francisco Senfoni Orkestrası’nda tamamı Gershwin’lerden oluşan bir program yönettiğini gördükten sonra şeflik yapmaya yöneldi. Ünlü şefe tavsiye ve ders isteyen bir mektup yazdı.
Thomas onu Beethoven ve Mozart’ın yanı sıra Stravinsky, Prokofiev ve Bartok’un da aralarında bulunduğu 20. yüzyıl bestecilerini bulmaya teşvik etti ve ona “kulaklarını açık tutmasını” söyledi. (Thomas’ın çerçeveli yanıtı şimdi Abrams’ın Louisville’deki yatak odasında asılı.)
Kısa süre sonra Abrams, müziğin yanı sıra hayata da rehberlik eden Thomas’la çalışmaya başladı. O zamanlar bir genç olan Abrams’ı her kulağının arkasında birer kalemle gördüğünde ona şu öğüdü verdi: “Bir kalem sevimlidir; ikisi eksantrik.”
Thomas, Abrams’ın başından beri istekli olduğunu söyledi: “Müziğin farklı biçimlerine karşı her zaman muazzam ve derin bir coşkuya sahipti.”
11 yaşındayken devlet üniversitesine kaydoldu çünkü ailesi bunun geleneksel okullardan daha uygun olacağını düşünüyordu (“Yetişkinlerle ilişkisi olan küçücük bir çocuktum” dedi). 18 yaşında San Francisco Müzik Konservatuarı’ndan mezun oldu ve Philadelphia’daki Curtis Müzik Enstitüsü’ne giderek oraya kaydolan en genç şef öğrencilerden biri oldu.
Abrams’ın kaderinde geleneksel bir kariyer var gibi görünüyordu; Thomas’ın kurucularından olduğu Miami’deki New World Symphony’de bursiyer olarak ve o zamanki müzik direktörü Leonard Slatkin’in yönetimindeki Detroit Symphony’de şef yardımcısı olarak önemli görevler kazandı.
Daha sonra, yıllardır usta şefi Jorge Mester’ın yerine geçecek kişiyi arayan Louisville Orkestrası, onu bir seçmelere davet etti. Abrams, orkestrayla hemen bir bağ hissettiğini ve 2014 yılında, yani 27 yaşındayken Louisville tarihindeki en genç müzik yönetmeni olduğunu söyledi.
Şehirde tam zamanlı ikamet etmeye başladı, popüler NuLu mahallesinde iki katlı geniş bir ev satın aldı ve onu iki piyano, bir Hammond org, bir klavye ve diğer enstrümanlarla donattı. Caz, swing ve blues gibi türlere de hakim olan Abrams, bazen yoldan geçenleri eğlendirmek için klavyesini sokağa taşıyordu.
O geldiğinde orkestra hâlâ 2010 yılında küresel mali krizin ardından iflas ilan etmiş olmanın acısını yaşıyordu. O dönemde orkestra, müzisyenlerin ücretlerinde kesinti yaptı ve orkestranın sayısını 71’den 55’e düşürdü.
Baş flütçü Kathleen Karr, “Küllerimiz kaldı” dedi. “Bütün fikirlerine kendimizi bu kadar değerli hissettirme yeteneği bize yeni bir umut verdi.”
Abrams morali yükseltmek ve orkestranın toplumdaki yerini yeniden düşünmek için yola çıktı.
“Orkestra öyle bir sorgulama ve kimlik bunalımı içindeydi ki buraya geldiğimde açık bir kitaptı” dedi. “Hikayeyi yeni bir şekilde yazabiliriz.”
Louisville topluluğu, Stravinsky ve Villa-Lobos gibi bestecilerin hayranı olan şehrin belediye başkanı Charles Farnsley’nin, yaşayan bestecilerin eserlerini sipariş ederek orkestrayı kurtarmak için bir plan yaptığı 1940’lara kadar uzanan deneysel bir üne sahipti. Bunu takip eden yıllarda, orkestra yüzlerce yeni parçanın prömiyerini yapıp kaydederken, çok az topluluk Louisville’in tutkusunu karşılayabildi.
Abrams, bestecileri ve sanatçıları rezidans için Louisville’e davet ederek ve rapçiler ile R&B yıldızlarının eserleri de dahil olmak üzere 70’ten fazla eseri sipariş ederek bu mirası yeniden canlandırmaya çalıştı. Ayrıca, Kentucky’nin merkezindeki Mamut Mağarası hakkında bir eser de dahil olmak üzere, kendi eserlerinin birçoğunu da sundu; bu eserin ilk gösterimi bu baharda ünlü çellist Yo-Yo Ma ile birlikte mağarada yapıldı.
Curtis’in sınıf arkadaşı olan ve konçerto provaları sırasında sık sık Abrams’ı kendisine eşlik etmesi için görevlendiren yıldız piyanist Yuja Wang, Abrams’ın kendisi için yazdığı caz, funk, big band ve televizyonu birleştiren bir piyano konçertosunun galası için geçen yıl Louisville’e gitti. film müziği. “Her düşünceyi genişletme ve onu daha da yaratıcı hale getirme yöntemi var” dedi. “Her zaman ne istediğine dair net bir vizyonu var.”
Louisville’de 10. sezonuna girerken Abrams, topluluğa odaklanmayı sürdürüyor ve dostane bir şekilde müzik elçisi rolünü oynuyor (şefliğini yaptığı bir fotoğraf, Louisville havaalanında ziyaretçileri selamlıyor).
Bu yaz bir gün, orkestra ve Hip-Hop N2 Learning eğitim grubunun ortak projesi olan hip-hop programında bir grup öğrenciyle vakit geçirdi. Gençler onu TikTok’ta yayınlayacakları bir dans videosunda yer almaya davet ettiğinde, o da biraz tereddüt ederek kabul etti ve ona rutini öğrettiklerini dikkatle izledi.
“Bunu daha önce hiç yapmamıştım” dedi. “Bunun beyaz adamın dans edememesi durumu olmasından endişeleniyorum.”
“Teddy, bu çok kolay!” diye bağırdı öğrenciler ve o da kalçalarını sallayıp kollarını çaprazlamaya başladı.
Bitirdiklerinde Abrams öğrencilere döndü. “Bir milyon izlenmeye ulaştığımızda bana haber verin” dedi.
Louisville Belediye Başkanı Craig Greenberg, Abrams’ın orkestrayı tanıtmak için sıklıkla beklenmedik yerlerde ortaya çıktığını söyledi. Birkaç yıl önce Abrams’ın bir güreş maçına konser vermek üzere orkestra oyuncularından oluşan küçük bir grup getirdiğini söyledi.
Greenberg, “Daha fazla insanın sanata erişebilmesi ve sanattan daha fazla keyif almaya başlamak için bir giriş noktasına sahip olması için her zaman engelleri yıkmaya çalışıyor” dedi.
Yüz yüze konserlerin iptalini zorunlu kılan salgın, yeni zorlukları da beraberinde getirdi. Ancak Abrams ve orkestranın genel müdürü Graham Parker, organizasyonun mali durumunu nispeten istikrarlı tuttu. Yıllık bütçe son on yılda iki katından fazla artarak yaklaşık 12 milyon dolara ulaştı ve bağışlar ve hibeler hızla arttı.
Yine de yapılması gereken işler var: Louisville sakinlerinin yaklaşık yüzde 24’ünün Siyah ve yüzde 7’sinin Hispanik olmasına rağmen, orkestranın izleyicileri ve oyuncuları ağırlıklı olarak beyazlardan oluşuyor.
Louisville’de siyahi bir sağlık çalışanı olan Breonna Taylor’ın polis memurları tarafından vurularak öldürülmesinden bir yıl sonra, Abrams ve orkestra, Ravel piyano konçertosunu içeren sanal bir program için rapçi ve Belediye Meclisi üyesi Jecorey Arthur ile güçlerini birleştirdi. Siyah ruhaniler ve bir hip-hop parçasının yanı sıra.
Arthur, “O her zaman çok kasıtlıdır” dedi, “sadece müzikal olarak değil, aynı zamanda sosyal ve politik olarak da ve birey olarak kendisinden daha büyük bir şeyin parçası olduğunu biliyor.”
En azından 2024-25 sezonu boyunca Louisville’le sözleşme imzalayan Abrams, büyük idealleri olduğunu ve bir noktada topluluk odaklı yaklaşımını başka yerlerde denemek isteyebileceğini kabul ediyor.
Ancak şimdilik bulunduğu yerden memnun olduğunu söylüyor.
“Louisville besteciler için bir hedef şehir haline gelirse ve hepsi Williamsburg’u, Los Angeles’ı, Nashville’i ve her nerede olurlarsa olsunlar ayrılmaya başlarsa, o zaman soru tersine döner” dedi. “Neden ayrılayım ki? Bir şeyin yapımına gerçekten yardım ettiysen neden bırakasın ki?”
