1916’da besteci Gustav Holst, genç şef Adrian Boult’u Londra’daki Kew Bahçeleri ve Richmond Park’ta uzun bir yürüyüşe çıkardı. Birkaç yıl önce Boult, Holst’a küçük bir orkestra için icra edebileceği herhangi bir müzik besteleyip bestelemediğini sormuştu. Ancak o gün çok daha büyük bir projeyi tartıştılar: Büyük orkestra için “Gezegenler” adını alacak bir süit.
Holst, Boult’un parçanın iki meslektaşı Vally Lasker ve Nora Day tarafından çalınan bir versiyonunu piyanoda dinlemesini sağladı. Boult’u skora dahil etmek için çok az kişi onlardan daha iyi donanıma sahipti; Prova piyanistleri, sekreterleri, kopyacıları ve icracıları olarak ikili, 20. yüzyılın en popüler orkestra parçalarından biri olan “Gezegenler”in yaratımına yakından dahil olacaklardı.
Lasker’in Londra’daki Royal College of Music’teki arşivindeki belgeler, “Gezegenler”i diğer sanatçılara bu şekilde tanıtmanın, doğuş itibarıyla o kadar da sıra dışı olmadığını gösteriyor. Lasker’in 1951’de BBC radyosunda verdiği eserin girişinde şunları söyledi: “Bu eseri bu ülkedeki tüm büyük şeflere ve savaştan sonra kıtanın birçok büyük şefine tanıtmaktan büyük mutluluk duyduk. .”
Karl Straube, Paul von Klenau ve Wilhelm Furtwängler, Lasker ve Day’in canlandırdığı “Gezegenler”in ilk versiyonlarını duyan uluslararası isimler arasındaydı. İkili aynı zamanda Boult’un hız kazanmasına da yardımcı oldu ve 1918’de eserin prömiyerini kısa sürede seçilmiş konuklara yapmayı kabul etti. (Altmış yıl sonra Boult, “The Planets”in beşinci ve son kaydını yapacaktı.)
Ocak 1920’de Lasker ve Day, Holst’un arkadaşı ve yakın müzik ortağı Ralph Vaughan Williams için “The Planets”i çaldılar ve aynı yıl içinde eser Albert Coates ve Londra Senfoni Orkestrası tarafından ilk kez sahneye çıktığında, müzik zaten birçok önemli hayranı vardı.
