Neue Galerie’de sergilenen “Klimt Manzaraları” sergisini sabırsızlıkla beklemek heyecan vericiydi. Klimt elbette Gustav Klimt’tir (1862-1918), Viyana’nın yüksek burjuvazisinin en güzel kadınlarını resmettiği tablolarıyla çok sevilen Avusturyalı modernist.
En iyi portrelerde, ruhani yaratıklar, Ravenna mozaiklerinden ilham alan, genellikle altın, gümüş ve bakır varaklarla vurgulanan dengesiz geometrilerin arka planlarıyla neredeyse birleşen cömert desenli elbiseler giyerler. Bunların doruk noktası, Klimt’in en büyük koleksiyoncularından birini narin ama muhteşem olarak tasvir eden, müzenin kurucusu Ronald S. Lauder’ın satın alınmasından bu yana Neue Galerie’nin ikinci katında kalıcı olarak sergilenen, 1907 tarihli ışıltılı “Adele Bloch-Bauer I Portresi”dir. 2006’da 135 milyon dolara.
Ancak üçüncü kattaki “Klimt Manzaraları” planlandığı gibi değil. Başlık, Klimt’in hayatının son yirmi yılında, genellikle Avusturya’nın tatil bölgesinin en büyük gölü olan Attersee’de geçirdiği yazları sırasında çizdiği yemyeşil parklar, meyve bahçeleri ve çeşitli ağaçların büyük bir incelemesini ima ediyor. Bu eserler Amerika Birleşik Devletleri’nde pek bilinmiyor ve Amerikan müzelerinde de pek fazla bulunmuyor. Yine de, 2002 yılında Massachusetts, Williamstown’daki Clark Sanat Enstitüsü’nde 10 manzaradan oluşan sergi, yalnızca bunlara odaklanan ilk sergi oldu.
Buna karşılık, Neue’nin sergisi yalnızca altı geç dönem manzarası içeriyor ve bunların yarısı asmalarla kaplı orman evleri ve göl kenarındaki villaların merkezinde olduğundan her zaman en iyisi olmayabilir ve mide bulandırıcı olabilir. Ayrıca, 1880’li ve 90’lı yıllardan kalma, kamuya açık duvar resimlerinde açıkça görülen romantik akademiklikten geç dönem manzaralarına kadar Klimt’in gelişimine değinen beş küçük tablo da sergileniyor.
Bu manzaralarda, natüralizm ve soyutlama, mozaik benzeri nokta, çizgi ve virgül dizisiyle Seurat’ı hatırlatan büyütülmüş veya kabalaştırılmış bir noktacılık aracılığıyla sıklıkla titreşen bir çizime karşı mücadele ediyor. Klimt, çok sayıda çalışma gerektiren portrelerin aksine doğrudan tuval üzerine resim yaptı. Ortaya çıkan dokulu yeşillik kütleleri ağırlığa sahiptir ve ileri doğru bastırılır, bazen neredeyse tüm yüzeyi doldurur.
