Nike, kazançlı spor ayakkabı anlaşmasını ilerletmeyeceğini açıkladıktan sonra, sanatçı Tom Sachs, The New York Times’a yaptığı açıklamada, stüdyosundaki eski personele yaptığı muameleden dolayı özür diledi.
Sachs, “Geçtiğimiz birkaç ay, gecikmiş bir düşünme zamanı oldu,” dedi. “Acı verici ama hayati oldu. Stüdyomda hiç kimsenin desteklenmediğini, güvende olmadığını ve tatmin olmadığını hissettiği için çok üzgünüm – ama bazılarının hissettiği açık.
Sanatçının stüdyosundaki sorunları kamuya açık bir şekilde ele alma kararı, talepkarlığıyla nam salmış heykeltıraş için çalışmakla ilgili deneyimlerini isimsiz olarak paylaşan eski çalışanlardan alıntı yapan birkaç haberden üç ay sonra geldi.
Raporlar, sanat spor ayakkabısı üretmek için Nike ile yaptığı işbirliğinin paramparça göründüğü bu hafta ticaret imparatorluğu bölünen 56 yaşındaki Sachs için bir halkla ilişkiler krizine dönüştü.
Şirket, The Times’a yaptığı tek cümlelik açıklamada, “Şu anda Tom’un stüdyosuyla çalışmıyoruz ve planlanmış bir çıkış tarihimiz yok” dedi.
Sachs, Şubat ayında kar amacı gütmeyen New York Sanat Vakfı’nda tam zamanlı bir “Yönetici/Kişisel Asistan” arayan sınıflandırılmış bir reklamın yayınlanmasının ardından bir itibar darbesi yaşadı. Eleştirmenler tarafından hemen, kazanan adayın kreşten köpek kakasına, bahçecilikten seyahat rezervasyonlarına ve isimsiz yüksek profilli sanatçı ve eşi için tıbbi ihtiyaçlara kadar her şeyi yöneteceği “şimdiye kadar oluşturulmuş en kötü sanat işi listesi” olarak etiketlendi. Liste bir isim verilmeden yayınlanmış olsa da, eski çalışanlar iş tanımındaki bazı Sachsism’leri çabucak fark ettiler, örneğin düzenli işleri tanımlamak için “sistemler” kelimesinin sık sık kullanılması gibi.
Curbed ve Artnet News’deki soruşturmalar daha sonra, sanatçının insanları sözlü olarak taciz ettiği, öfke nöbetleri geçirdiği, bazı çalışanları “otistik” olarak tanımladığı ve Nike çalışanlarıyla bir Zoom toplantısında göründüğü düşmanca bir ofis kültürünü tanımlayan stüdyonun birkaç eski çalışanından alıntı yaptı. iç çamaşırı içindeyken. Sachs’ın stüdyosu, diğer hesapların – bodrum katındaki bir depo alanını “tecavüz odası” olarak tanımladığı iddiası gibi – şaka amaçlı olduğunu söylerken, şikayetlerin çoğunu reddetti.
Sachs’ın sözcüsü Carly Holden’ın Mart ayında The Times’a gönderdiği çalışanlara yazdığı mektupta sanatçı, yorumlarından duyduğu üzüntüyü dile getirerek, insan kaynakları politikalarını oluştururken kendisini “geliştirmek” için çalıştığını söyledi.
Salı günü Holden, The Times’a Sachs stüdyosunun o zamandan beri daha net iş tanımları koyduğunu ve daha iyi profesyonellik sağlamak için çalışan el kitabını elden geçirdiğini söyledi. Değişiklikler, sanatçı dahil herkes için zorunlu taciz önleme eğitimini içeriyor.
Sachs yaptığı açıklamada, “İşimiz hızla büyürken ve kültürel normlar ilerlerken, operasyonlarımızı profesyonelleştirmek için gerekli zamanı ayırmadık” dedi. “Keşke buna on yıl önce öncelik vermiş olsaydım.”
Sanatçı yaptığı açıklamada kimseyi taciz ettiğini reddetti.
“30 yıllık kariyerim boyunca hiç kimseyi taciz etmedim veya kimseyi rahatsız etmeye çalışmadım” diye yazdı. “Bir sanatçı olarak sürdürmeye ve keşfetmeye çalıştığım değerlerle daha iyi uyum sağlayan bir stüdyo kültürü oluşturmaya kararlıyım.”
Sachs, 1990’larda lüks markaları günlük çöplerle karıştıran maçoluk stiliyle ünlenen bir sanatçı kuşağına ait (turuncu Hermès kutularından klozet pistonları ve Balthazar restoran ambalajlarından fare heykelleri yaptı). Kurum kültürüne olan ilgisi, stüdyosunu kült benzeri bir şekilde yönetme şeklini etkiledi.
Sachs geçen yıl The Times’a “Bir tarikat sadece – baktığınızda – kendine özgü ve ortak değerlere sahip bir grup insan anlamına gelir” dedi. “Herkes istediği zaman gidebilir.”
Mart ayında Nike, “çok ciddi iddialardan derin endişe duyduğunu” söyleyerek tartışmaya yanıt verdi. Şirket, Sachs ile olan işbirliğinden General Purpose adlı spor ayakkabılarının Nisan ayında piyasaya sürülmesini planladı.
“Sneaker Law: All You Need to Know About the Sneaker Business” kitabının ortak yazarı ve avukat Kenneth Anand, “Nike, sponsorluk anlaşması yaptığı kişilerle ilgili hiçbir tür müstehcen iddiaya dokunmayacak” dedi.
Sachs, 2012’den beri şirketle birkaç spor ayakkabı modeli piyasaya sürdü ve ayakkabılar, bazen orijinal değerlerinin birkaç katına yeniden satılan pahalı koleksiyoncu ürünleri haline geldi. Mars Yard adlı orijinal, NASA’nın 1960’larda Mars Exploration Rover hava yastıkları için önerdiğine benzer Vectran kumaşına sahipti.
Sachs, yaptığı açıklamada daha iyi bir patron olmaya kararlı olduğunu söyledi. “Sanatımın yanı sıra,” diye yazdı, “bu kişisel ve profesyonel gelişim benim ana odak noktam.”
