Alevler evini sararken, Frederick Shaw beş kedisinden biri olan Munchkin’i yakaladı ve nefes nefese kalın bir duman bulutunun içinden fırladı. 73 yaşındaki Donanma gazisi, avuçlarını ciddi şekilde yakan kavurucu kaldırıma tökezledi.
Bilincimi kaybettim, dedi. “Ben de kediyi bıraktım.”
Birkaç blok ötede, Batı Maui’deki tarihi sahil topluluğu olan Lahaina’nın bir başka uzun süredir sakini olan Rafael Ochoa, alevler içindeki evine fırladı. İki çocuğunu ve partnerini arabalarına bindirdikten sonra, çok sevdikleri çukur boğaları Bella’yı kapmayı başardı. Zar zor canlı çıktılar.
35 yaşındaki Bay Ochoa, “Onu bırakamazdım,” dedi. “O bir aile.”
Şiddetli rüzgarların körüklediği bir cehennem Lahaina’yı yutarken, hayatta kalanlar 8 Ağustos gecesi yürek burkan seçimler yaptı. Güvenlik için çabalayan çoğu, sevgili evcil hayvanlarını kurtarmak için büyük riskler aldı. Diğerleri, geride bırakılan hayvanların kaderi yüzünden ıstırap çekerek alevlerden kaçtı.
Çarşamba günü itibariyle Maui Humane Society, yangının ardından 1.014 kayıp evcil hayvan raporu aldı ve toplamda yaklaşık 3.000 hayvanın kayıp olduğunu tahmin etti. Geçen hafta, arama ekipleri enkaz ve kül yığınlarını insan kalıntılarını ararken, kedileri ve köpekleri bulmak için yapılan paralel bir arayışa yüzlerce gönüllü katıldı.
Yerde, barınaklarda ve internette, Maui ve ötesindeki hayvan severler, bir keder ve kayıp selinin ortasında insanları ve evcil hayvanlarını yeniden bir araya getirme çabasında umut ışığı görerek güçlerini birleştirdi.
Son günlerde batı Maui’de hayvanları arayan ekibin bir parçası olan Sınır Tanımayan Veterinerler’in afet uzmanı John Peaveler, “Hayatta kalan tek kişi hayvanlardan kurtulanlar olacak” dedi. “Bu hayvanları kurtarmak için bir şeyler yapabiliriz.”
Bay Peaveler, boyutları ve çeviklikleri nedeniyle, küçük hayvanların felaketlerde hayatta kalmak için bazen insanlardan daha donanımlı olduklarını söyledi. Son günlerde, o ve arama arkadaşları, fırtına kanalizasyonlarına sığınan kediler ve yanıklar ve sıyrıklarla kaçmayı başaran köpekler buldular.
Hayır kurumunun pazarlama ve iletişim müdürü Katie Shannon, Maui Humane Society’deki veteriner hekimlerin Perşembe günü Lahaina’daki ana kliniğinde iyileşen 60 hayvana baktıklarını ve sekiz hayvanı aileleriyle yeniden bir araya getirmeyi başardıklarını söyledi.
Bu hikayeler, 35 yaşındaki Chris Carter’ı umutsuzluğa kapılmaktan alıkoydu. Yangının olduğu gün, evine sızan dumanı bulmak için şekerlemeden uyandı. Annesinin Chihuahua’sı Olalani’yi bir sırt çantasına sığdırmak için yeterli zaman olduğunu söyledi. Ancak sıcaklık dayanılmaz hale geldiğinde, uysal benekli renkli pitbul Rhazo ortalıkta yoktu.
Aşçı olarak çalışan Bay Carter, Rhazo’nun ölmüş olabileceğini anladığını söyledi. Ancak kasırgalar sırasında kaybolan köpeklerin birkaç ay sonra evlerinin yolunu bulduğu geçmiş vakaları düşünmeden edemiyor.
Bay Carter, “O gerçekten güçlü,” dedi. “Onun bu kadar sevecen olmasının, onunla ilgilenen biriyle birlikte olduğu anlamına gelmesini umuyorum.”
70 yaşındaki Barrie Matthews, yangından kaçmadan önce 15 kuş, dört köpek ve üç kedi de dahil olmak üzere birkaç hayvanını arabasına bindirmek için hızlı çalıştı. Ama yer olmayanlar – beş kedi ve 100 kiloluk bir kaplumbağa – hakkında yıkılmadan konuşamıyor.
“Zaman yoktu. Ve onlar için yeterli taşıyıcım yoktu,” 70 yaşındaki Bayan Matthews, gözyaşları içinde hatırladı. “O zavallı, tatlı hayvanlar.”
Evcil hayvanlarıyla kaçmayı başaran bazılarının yeni zorlukları var. Bay Ochoa ve ailesi, köpekleri Bella’ya bakmanın zor olduğu kalabalık bir evde arkadaşlarıyla kalıyor.
Salı sabahı, alternatifler hakkında bilgi almak için onu Salı günü Humane Society’ye götürdü. Bir personel, ona binebileceği geçici bir yer bulmasında yardım etmeyi veya onu koruyucu bir ailenin yanına yerleştirmeyi teklif etti.
Bay Ochoa, geçici olarak da olsa Bella ile yollarını ayırmayı düşünürken gözyaşlarına boğuldu. Ama çok geçmeden yapabileceği en sevgi dolu şeyin onu istikrarlı bir yuva sağlayabilecek birine teslim etmek olduğu sonucuna vardı.
“Ben sadece onun iyi olmasını istiyorum, onun mutlu olmasını istiyorum,” dedi, Bella yavaşça nefes nefese yanında dururken. “O benim bebeğim.”
Claire Kent, yangından sonraki gün önemli ölçüde hasar gören evini ve güvende olan teyzesini kontrol etmek için Lahaina’ya döndüğünde, gözüne çarpan tüyler ürpertici manzaralar arasında ölü kediler vardı.
West Maui’de bir katamaranla turist götürerek geçimini sağlayan 26 yaşındaki Bayan Kent, manzaranın kıyamet gibi olduğunu söyledi. Harap olmuş manzarayı özümsediğinde, yüksek bir miyavlama onu çığlık çığlığa durdu.
Kısa süre sonra, birkaç metre ötede, darmadağınık bir binanın yanında, bir moloz yığınının arasına gizlenmiş tüylü bir figür gördü.
“Onu kaldırdım ve kollarıma düştüğü anda bunun birinin evcil hayvanı olduğunu anladım” dedi. “Sırf kucağına alınmayı seven bir kediyi alıp, hayatında hiç kucağına almamış bir kediyi alıp almadığını anlayabilirsin.”
Bayan Kent, kediye kolayca içtiği suyu verdi ve bir arkadaşıyla kaldığı Maui merkezine götürdü. Yaralı, susuz kalmış, travma geçirmiş bir evcil hayvana bakmak için korkunç bir zamandı. Ne de olsa Bayan Kent evini yeni kaybetmişti. Ne kadar sürede tekrar iş olacağı belli değil. Ve iki yıl önce Maui’ye taşındığında onu kucaklayan sıcak toplulukta çevresinde gördüğü ölüm ve yıkım onu derinden sarsmıştı.
Ancak kediyi kurtarmak ve muhtemelen sahibini bulmak, karanlık bir zamanda ulaşabileceği küçük bir lütuf gibi geldi.
“Bu topluluğa bakmanın pek çok yolu var” dedi. “Bir kişi için bir mucize gerçekleştirmek çok önemli hissettiriyor.”
Bayan Kent’in bir arkadaşı, kedinin fotoğraflarını Missing Pets of Maui adlı bir Facebook grubunda yayınladıktan sonra, bir komşu araya girdi ve sahibini tanıdığından oldukça emin olduğunu söyledi. Bayan Kent, ellerinde, kollarında ve bacaklarında yanık yaraları bulunan bir barınakta sahibini buldu ve ona kedinin bir fotoğrafını mesaj attı.
Düşen ve kurtarmaya çalıştığı kedilerden birini kaybeden Donanma gazisi Bay Shaw’dı.
Bir röportajda “Kedime baktığım için beynim neredeyse patlayacaktı” dedi. “Geride ölüme terk ettiğimi sandığım kedi.”
O gece Lahaina’da tökezledikten sonra Bay Shaw, kıyıya çıkmayı başardığını ve birkaç kişiyle birlikte okyanusa atladığını söyledi. Yerdeki kurtarma görevlileri onları bulup güvenli bir yere götürene kadar kayalık bir yama üzerinde bir araya geldiler.
Salı günü Bayan Kent, Munchkin’i bir karton kutu içinde taşıyarak Bay Shaw’ın kaldığı sığınağa gitti. Bay Shaw dışarı çıktığında kaldırıma oturdu, sargılı eliyle nazikçe kutuya uzandı ve kedisinin sırtını ovuşturdu.
“O gece mucizeler oldu,” dedi Bay Shaw, sesi kırılmıştı. “Kedimi bulmak muhtemelen en büyük mucizedir.”
Serge F. Kovaleski raporlamaya katkıda bulundu.
