Kişinin hayatını kıymetli ölçüde etkileyen bu hastalık, süreç içerisinde de ansızın de oluşabilmektedir. Hiperakuzi denen bu hastalıkta sese karşı tasa duymak, daima rahatsızlık hissetmek, uzaklaşmak, duymayı engelleyen hareketlerde bulunmak(kulakları kapamak gibi), toplumsallıktan kaçınmak üzere durumlar görülür.
Travma, felç, işitme sistemi hasarı sonucu ortaya çıkan ve çoğunlukla Down Sendromlu insanlarda bu değişik hastalık, depresyon üzere birçok ruhsal soruna yol açabilir.
Bu bireylerde baş ağrısı, istikrar meseleleri, kokuya hassaslık, ışığa hassaslık üzere durumlar gözlemlenmektedir. Olağan ses düzeleri bile hastalıktan muzdarip bireylere çok gelebilmektedir; çınlamalar görülür.
Ayrıca birçok fobiyi (örn. alan korkusu) de doğurabilir. Bu hastalık, işitme testleri üzere birkaç testle algılanabilir.
Birey, teknolojik aletlerden ve insanlardan, yani yüksek ses çıkarabilecek rastgele bir kişi ve durumdan kaçınmaktadırlar. İnsan kümeleri, şenlikler, konserler üzere fazla ses içerecek ortamlar onları korkutmaktadır.
Ayrıca hiperakuzide paranoyaklık da görülebilir. Örneğin bu hiperakuziye sahip kişi, bir spor otomobilin motoru çalışmadan evvel çalışırken çıkaracağı sesi düşünerek otomobilden kaçınabilir.
Tedavisi için ise duyarsızlaşma, bilişsel davranışsal terapi, müzik terapisi veya ilaç dayanakları kullanılmaktadır.
