Edificio Mascota’da alanları olan bazı kişiler, Carlos Amorales(arka sıra, sağdan üçüncü), fotoğrafta özel6 Mayıs 2024’te Mexico City’deki Calle Mascota. Arka sıra, soldan sağa: Hristiyan Vivanco, tasarım markası Balsa’nın kurucu ortağı ve yaratıcı yönetmeni; Ernesto Azcarate, mobilya tasarımcısı; Luigi Lupone, belgesel film yapımcısı; Mekik Reuss; Ve Ana Paula Ruiz GalindoOrta sıra, soldan sağa: Giovanna Cavasola, oyuncu, kuklacı ve hikaye anlatıcısı; John R. Thompson, ressam ve küratör; Rómulo Escudero, ressam; Benedikt Fahlbusch; Ana Armenta, mimar; Soygun Pardo, müzisyen; Fer Millan, tasarımcı ve içerik yaratıcısı; Domingo Delaroiere, mimar ve sanatçı; Marta Marginet Miguel, gümüşçü ve mücevher üreticisi; ve Santiago De La Puente, sanatçı ve fotoğrafçı. Ön sıra, soldan sağa: Carlos Şimal, romancı ve bilim yazarı; Leticia del R. Bucio Velázquez, kitap restoratörü ve zanaatkar; Maria Natalia Reus Anda, yazar ve profesör; Solange Lebourges; Ve Maris Bustamante, sanatçı ve emekli üniversite profesörü. Kredi… Mariano Fernandez
“Edificio Mascota’ya ilk kez 1999’da buradaki yerini satın alan annem sayesinde geldim. O zamanlar çok farklıydı. Kapılar özel[Dairelerin çoğunun bulunduğu üç iç şerit] ana yollara her zaman açıktı. Çeşmenin başında takılıp ot içen bir grup çocuk ve köpek toplayan yaşlı bir adam vardı. 2017’de, depremden sonra Colonia Roma Sur’da kiraladığım daireyi kaybettim ve burası benim ev stüdyom oldu. (Bu günlerde stüdyomu başka bir yerde tutuyorum.) Önceki kiracım dairemin önemli bir aktör ve şarkıcı olan Pedro Vargas için bir stüdyo olduğunu ve şarkılarından bazılarını burada bestelediğini ve belki de sevgililerini buraya getirdiğini söyledi. Sanat dünyasıyla her zaman bir şekilde karıştığını düşünüyorum.
“Buralar her zaman orta sınıf, öğrenciler, sanatçılar için evlerdi ve gerçekten sevdiğim şey bu farklı toplulukların dengesi: sonsuza dek burada yaşamış insanlar, annemin neslinden insanlar, benim yaşımda ve daha genç insanlar. Mascota’da gerçekten sizden farklı olan insanlarla birlikte yaşıyorsunuz. Bazen çatışmaya neden olabilir ve bazen de harika işler. Bu yerin gerçeklerinden biri de anonim olamamanızdır – bir şekilde insanlarla karşılaşırsınız. Bunun devam edip etmeyeceğini göreceğiz ama en azından şimdilik bu gerçekten her şeyi zenginleştiriyor.
“2017’de INBAL’ı [Ulusal Güzel Sanatlar ve Edebiyat Enstitüsü] gelip binayı incelemeye çağırdık, bu yüzden hepimiz çatıya çıktık ve oradan her şeyin bütününü, ne kadar büyük ve ne kadar çeşitli olduğunu fark etmeye başlıyorsunuz. Güzelce onarılmış daireler var, kelimenin tam anlamıyla çürüyenler var, çok mütevazı olanlar var. Ancak yerin güzelliğine dair ortak bir bilinç var ve onu korumamız gerekiyor.” — Carlos Amorales, 54, disiplinlerarası sanatçı
Adres:Mexico City’deki Colonia Juárez’de bulunan 174 dairelik apartman kompleksi, tüm bir şehir bloğuna yayılmıştı. İlk olarak 1912’de Miguel Ángel de Quevedo tarafından tasarlanmıştı ve Buen Tono sigara fabrikasının çalışanlarına ev sahipliği yapıyordu.
Geçmiş ve Günümüz Sakinleri:Onlarca sanatçı ve diğer yaratıcı alanlarda çalışanlar, Benedikt Fahlbusch, mimar ve fotoğrafçı; Mekik ReussVe Ana Paula Ruiz GalindoPedro y Juana mimarlık, sanat ve tasarım stüdyosunun kurucu ortakları; Carlos Amorales, disiplinlerarası sanatçı; Solange Lebourges, dansçı; Jenny Mügel, radyo yapımcısı; ve Ernesto Azcarate, mobilya tasarımcısı.
Bu röportaj düzenlenmiş ve özetlenmiştir.
Yapımcı: Gobe Studio’dan Alan Gómez. Fotoğraf asistanı: Rodrigo Alvarez
