Teknik güçlendiriciler ve kıyametçiler AI’nın ne zaman gerçekten canlı olacağını, düşünebileceğini veya hissedebileceğini merak ediyorlar. Pierre Huyghe daha az öngörülebilir bir soru soruyor: İnsanlar hakkında makinike nedir? Refleksler, Dürtüler, Rutinler: Aşağı Manhattan’daki Marian Goodman Galerisi’ndeki şovu, “Imaginal” başlıklı, yabancı yapay zekanın gerçekte ne kadar gerçek olduğunu ima ediyor-ve yansıtma üzerine kendimize ne kadar gizemli olduğumuzu ima ediyor.
Huyghe’nin Goodman’a kurulan 2024 Görükü “Camata” nda kamera, pitoresk bir çölde kemikleri çatlatan kemikler boyunca tavalar. Bu iskelet sahnenin en insan varlığıdır. Yakında, robotik bir kol çerçeveye girer, turkuaz bir taş kavga eder; Otonom bir kamera pürüzlü ve odaklanır; Motorlu bir reflektör ışığı ayarlar. “Camata”, Şili’nin Atacama Çölünde bulunan bilinmeyen bir genç adamın-muhtemelen 19. yüzyıl savaşından bir asker-kalıntılarının etrafında yer alan AI güdümlü ve insan tarafından işletilen robotların hibrit bir mürettebatı tarafından çekildi. Cenaze ritüeli olması gereken şeyde, robotik kameralar, adamın çürüyen ayakkabılarını veya kıvrılmış elini incelerken birbirlerini filme almak için zaman harcıyorlar.
“Camata”, izinsiz ve duygusal bir sanat eseri ve insan-ai etkileşiminin acımasızca gevrek bir resmidir. Bir algoritma sinemayı gerçek zamanlı olarak düzenler. Yazılımın motivasyonu gizlidir. İş, başlangıç veya sonu olmadan sürekli değişiyor.
Övünen bir Fransız sanatçı olan Huyghe (telaffuz edilen Weeg), Arka, doğa ve teknolojinin sınırlarını bulanıklaştıran çarpıcı ortamlarıyla bilinir. 1990’lardan beri insan olmayanlarla “işbirliği” yaparak kendisi için bir isim yaptı. Yengeç bir kabuk için bir altın maskesi verildi, insan pembesi adlı bir köpeğin bacağını boyadı ve çıplak bir heykelin başına canlı bir arı kovanı bağladı. Goodman’daki şu anki şovu, geçen yıl Venedik Bienali sırasında prömiyeri yapan “Camata” da dahil olmak üzere ABD’nin ilk çıkışını, bir deniz gümrük kompleksi içindeki çağdaş bir Arka müzesi olan Punta della Delana’da yer alıyor. Huyghe’nin AI modellerini insanlık dışı olma keşiflerine dahil ettiğini göstermektedir.
Pierre Huyghe’nin “Deyim”, 2024. Rastgele aralıklarla, maske makine öğrenimi tarafından üretilen saçmalık konuşmayı bulanıklaştırır. Kredi… Sanatçı Hakları Topluluğu (ARS), New York/ADAGP, Paris; Pierre Huyghe ve Marian Goodman Galerisi aracılığıyla; Fotoğraf: Alex Yudzon
Goodman galeri karanlık ve kavernöz. İki video, dört heykel ve üç maske içeren sadece yedi parça iki kata yayılmıştır. Üst kattaki bir odada, loş kırmızı renkte, tek iş, yüzlerini kaplayan parlayan plastik bir kabukla köşede çömelmiş bir kişinin şaşırtıcı manzarasıdır. Görünüşte rastgele aralıklarla, “Deyim” başlıklı bir çalışmanın parçası olan maske, makine öğrenimi, bir dizi tril, yeow ve slurps tarafından oluşturulan saçma konuşmayı bulanıklaştırıyor.
