Şimdilerde bu gelenek yavaş yavaş körelse de bizim vaktimizde kapı kapı dolaşılır şeker toplanır sonra da bir hoş yenirdi. Uyunmazdı heyecandan sabaha kadar, tüm mesken ahalisinden evvel kalkılıp hazırlanılırdı.. Hey gidi heyy nerede o eski bayramlar.. Kısacası kelam Şeker Bayramı olarak da bildiğimiz bu isim aslında şeker mi yoksa şükür mü gelin birlikte bakalım.
Osmanlı devrinde şükür ve şeker eski harflerle şın-kef-rı yazıldığı bilinir. Asırlar boyunca Şükür olarak okunan ve bilinen bu bayram sonralarında bir yanlışa kurban giderek şeker olarak değişmiş ve günümüze kadar bu halde gelmiş. Bugünde olduğu üzere evvelden beri Ramazan nihayete erdiğinde beşerler ibadetlerini yerine getirebilmenin verdiği memnunlukla ‘Allah’a şükürler olsun, oruç ve öbür ibadetlerimizi yerine getirdik ve mübarek bir Ramazan ayını daha güzeli ile idrak ettik.’ derlerdi. Burada geçen şükür sözüyle birlikte vakit içinde Şükür Bayramından Şeker Bayramı olarak kaldığı biliniyor.
Bir öbür teori ise Osmanlı devrinde sarayın askerlere tepsi tepsi baklava göndermesi ve Ramazan sonunda gelen konuklara tatlı ikram edilmesi ve çocukların bayram harçlıklarını alır almaz şekercilere koşmasıyla bu bayramın isminin Şeker Bayramı olarak kaldığı bilinir.
Şeker ya da şükür. Şükürler olsun Bayrama kavuşturana, ibadetlerimizi yerine getirmemizi sağlayana, şükürler olsun şeker tadında bayramlar yaşatana. Sevdiklerinizle geçireceğiniz, kalabalık hissedeceğiniz kaç bayramlarla.. Âlâ bayramlar.
