Orijinal Resident Evil 4 ile Resident Evil 4 Remake ortasında irili ufaklı çok sayıda fark var aslında. İki oyunu da oynamamış olanlar için sürpriz bozan birtakım bilgilerle karşılaşabileceğiniz ikazını yapıp çabucak listemize geçelim.
> Köy meydanında çanı şahsen kendimiz, ona ateş ederek çalabiliyoruz, meydandaki köylü akınını erken sonlandırabiliyoruz. Ayrıyeten burada ve öteki yerlerde, Ashley’i(veya Louis’i) omzumuza alıp pencereden girmesini sağlayarak kilidini geriden açtığımız kapılar da bulunuyor.
> Bitores Mendez’in Leon’u gafil avlayıp bayıltarak esir aldığı ve sonra bedenine parazit yerleştirdiği kısım var ya hani? Leon bağlarından kurtulduktan sonra bütün silahı, alet edevatı envanterinde yerli yerinde duruyor oluyordu ve bu çok saçmaydı? Bu sefer ekipmanımızın elimizden alındığını fark ediyor ve köylülerin canına ot tıkamaya devam etmeden evvel bunları geri temin ediyoruz.
> Ashley ile oynadığımız kısımda plaka kaydırarak çözdüğümüz ve insanı çok uğraştıran, oyunun temposunun da içine eden bela bir bulmaca vardı ya? Artık yok. En az onun kadar hudut bozucu bir öteki bulmaca Regenerador’lar ile karşılaştığımız laboratuvarda var lakin. Bak bu olmadı CAPCOM.
> Su canavarı ile kapıştığımız göl sekansı, artık bir kısım sonu dövüşünden ibaret değil, başlı başına bir kısım. Çünkü botu şahsen denetim ederek göl kıyısındaki yerlere uğrayarak keşif yapıyoruz.
> Bitores Mendez ile dövüşmeden evvel teleferiğe binip tüfekle karşıdan gelenleri avladığımız kısım artık oyunda yok. Gözlerim burayı biraz aramadı desem palavra olur.
> Konak vücudu olmadan, örümcek misali ortalıkta dolaşan parazitler artık öteki düşmanların sırtına yapışıp onları kudurtabiliyorlar. Flaş bombası da hala en büyük ilaçları.
> Kale surlarında üzerimize kaya fırlatan ve zırhlı olduğu için silahla hasar veremediğimiz bir El Gigante ile uğraşmak durumunda kalıyoruz. Bir yandan yolumuzu bulmaya çalışıp bir yandan düşman pataklıyor, nihayetinde surların sonunda bir top bulup kendisini o biçim indiriyoruz.
> Artık şatoda devasa bir Salazar heykelinden kaçmıyoruz. Bunun yerine saat kulesinin içinde bir Salazar heykeli var ve merdivenleri tırmanırken bize ağzından alev üflemekle meşgul.
> Oyunda uçuruma biz ilerledikçe uçuma düşen kafeslerde köşe kapmaca oynayıp ardından sert yere çıkınca kurşunu vere vere öldürdüğümüz U-3 isimli hilkat garibesi, ana senaryodan kesilen tek kısım sonu canavarı. Lakin etraftaki notları okuduğunuzda devamlılıktan silinmediğini ve Salazar’ın Verdugo’nun yanındaki başka hizmetkarı olarak kurgulandığını görüyorsunuz. Bir yerden sonra sessiz sedasız ortadan kayboluyor. Ada’nın başından geçenleri husus alan Seperate Ways eklentisinin oyunda olmadığı ve muhtemelen sonradan geleceği düşünüldüğünde, Remake devamlılığında biletini Ada rolünde keseceğimizi düşünmemek elde değil.
> Oyundan kesilen tek kısım sonu canavarı U-3 ise, sıfırdan tasarlanan tek kısım sonu canavarı da Salazar. Orjinal hali ziyadesiyle kolaydı, olduğu yerde sabit durup üzerimize bir yandan tükürüp bir yandan ufak parazitlerden yolluyordu, çok da süratli ölüyordu. Artık ziyadesiyle hareketli ve çok daha dişli bir rakip, inanmıyorsanız Leon’u tek atılımda kapıp o dişlerin ortasında ikiye ayırdığı hareketini bir görün hele. Salazar’ın yeni hali aşmış animasyonlara sahip ayrıyeten.
> Bu ortada üstte yanlış okumadınız, Louis artık kulübede Ganado akınına karşı Ashley’i savunduğumuz sekansın dışında diğer kısımlarda de bize eşlik ediyor. Buna maden kısmı de dahil! Raylardaki çılgın seyahatimizde hem çatışıyoruz, hem de yalnız değiliz! Duble El Gigante savaşında da en büyük yardımcımız Louis. Ayrıyeten artık daha terbiyeli, Ashley’ye ayıp ayıp şeyler söylemiyor.
> İki El Gigante ile birden savaştığımız kısımda kapağı açarak bir adedini aşağıdaki lavlara düşürebiliyorduk ya hani? Artık bu iş eskisi kadar kolay değil, çünkü yabanî devlerimiz akıllanmışlar, kapağı açmaya kalktığımız anda kenara kaçıyorlar, kendilerini sersemletip sonra kapağı açmamız gerekiyor. Dahası devlerden bir tanesi zırhlı ve hızındaki ufak bir açıklıktan vurmadığınız sürece hasar almıyor. Âlâ haber ise artık ikisini birden aşağı düşürebilmemiz.
> Regenerador’lar ile birinci karşılaştığımız laboratuvar kısımlarında işin tansiyonunu katlayan bir durum da, kapıları açmak için bir giriş kartına muhtaçlığımız olması. Lakin bu kartın bir yetki düzeyi var, kimi yerlerde düzeyini yükseltecek bir bilgisayar bulup o olanca yavaşlığı ile işi hallederken olağan düşmanlar yahut daha da berbatı Regenerador’lar ile baş başa kalıyoruz. Regenerador’lar da eskisi kadar yavaş ve kaçması kolay değil, hem artık elleri kolları uzuyor, hem de uzuvlarını kopardığınızda çok daha agresif bir halde göbek üstü hoplayıp zıplıyorlar. Aman ki ne aman…
> Adaya taze ayak basıp asker parazitliler ile birinci karşılaştığımız kısımda ve sonrasındaki aşikâr bölgelerde otomatik taretler var artık. Baktıkları taraftan itimatla geçebilmek için kendilerini farklı tarafa çevirmemiz gerekiyor.
> Ashley’nin iri ve yavaş bir inşaat makinesi kullandığı, bizim de aracın üzerinden arttan kovalayanları vurduğumuz garip gurup takip sahnesi, kızımızın yıkım güllesi ile ardına geçmek istediğimiz bir duvarı kırmaya uğraştığı ve bizim onu koruduğumuz bir savunma sekansı ile değiştirilmiş. Âlâ de olmuş açıkçası.
> Bıçakla savunma yapmak, havada parende atarak yahut son anda eğilerek kaçınmak üzere birtakım hareketler oyun içine yedirilmiş. Bu durum orjinal oyundaki “doğru vakitte gerçek tuşa bas” sekanslarından kurtulurken oyunu eksiltmemek tarafında atılmış bir adım. Buna bağlı olarak Krauser ile yaptığımız bıçak düellosu artık büsbütün oyun içi. Üzerimize yuvarlanan kayadan kaçtığımız yahut lazerlerden akrobasi ile kurtulduğumuz kısımlar ise artık yok.
