Şaştım, 1996 yılında askerlik misyonunu yaptığı Irak’ın kuzeyinde terörle uğraş sırasında sağ ayağını kaybederek gazi oldu.
Çocukluk yıllarından itibaren yeşil alanları çok seven Şaştım, Ankara’da tedavi gördüğü Rehabilitasyon Merkez Komutanlığında öbür gazi arkadaşlarının oynadığı ampute futbolla birinci defa tanıştı.
Şaştım, AA muhabirine, hiçbir vakit hayata küsmediğini ve çok sevdiği futboldan asla vazgeçmediğini söyledi.
Yaklaşık 28 yıldır sağ ayağının olmadığını ve koltuk değneği kullandığını belirten Şaştım, şunları kaydetti:
“Ayağımı kaybetmeden evvel futbol oynuyordum. Okul kadrolarında ve Tomarza Esnaf Spor grubunda oynadım. Futbolu sevdiğim için daima ekiplerde oynadım. 1996 yılında Kuzey Irak’ta terörle gayret sırasında sağ ayağımı kaybederek gazi oldum. Hayata hiç küsmedim. Kendimi hiçbir vakit özürlü olarak da görmedim. Ankara’da Rehabilitasyon Merkez Komutanlığında tedavi görürken oradaki gazi arkadaşlar futbol oynamaya gidiyorlardı. Biz o vakit ampute futbolun ne olduğunu bilmiyorduk. Ampute futbolla 2007 yılında Ankara’da tanıştım.”
Şaştım, tedavisi tamamlandıktan sonra döndüğü memleketi Kayseri’de çocukluk aşkı olan futbol için yine ter dökmeye karar verdiğini lisana getirdi.
– “Sahaya çıktığım vakit kendimi daha genç ve canlı hissediyorum”
Kayseri’ye geldiğinde arkadaşlarıyla ampute futbol kulübü kurduklarını anlatan Şaştım, şöyle devam etti:
“2008 yılında Kayseri’de Melikgazi Bedensel Engelliler Futbol Grubu’nda yer aldım. Daha sonra Anadolu Erciyes Engelliler Spor Kulübü’nde oynamaya başladım. Yaralandım, geldim lakin futbol oynamayı sevdiğim için devam ettirdim. Yaklaşık 17 yıldan beri severek, isteyerek oynuyorum. Zati sevmezseniz bu halde oynayamazsınız. 49 yaşımda olmama karşın hala isteyerek şevkle, istekle futbol oynamayı devam ettiriyorum. İnşallah bir kaç sene daha oynarım diye iddia ediyorum. Alana çıktığım vakit kendimi daha genç ve canlı hissediyorum. Sahiden yaşım ilerlememiş üzere çok genç hissediyorum.”
Şaştım, ilerleyen yaşına ve pürüzüne karşın spordan asla vazgeçmediğini vurgulayarak, engelli gençlere hayata müspet bakmalarını önerdi.
