Bazen en bariz kombinasyonlar bile tariflere ihtiyaç duyar. Çünkü bir tarif, talimattan daha fazlasıdır: Bir alışkanlığı, bir hesabı, bir yemek pişirmenin belirli bir yolunu belgeler. Ve yine de, en çok tartışmaya neden olabilecek en basit yemekler.
Tarif: Furikake Domatesli Sandviç
Beş yıl önce, Mary – bir Greensboro, NC, SouthernASMR Sounds olarak bilinen YouTuber – klasik bir Güney domatesli sandviç yapıp yediğini gösteren yeterince masum bir video yayınladı. Nazikçe konuşarak, yumuşak beyaz ekmekten ince dilimlenmiş, tuzlanmış ve biberli domateslere, mayonez markasına (tabii ki “twangy” Duke’s) kadar ideal sandviçinin her bir öğesinin üzerinden geçti. “Denemeden vurma,” diyor.
Ama çoğu çaldı. Birçoğu Güneyli olmayan pek çok yorumcu, topluluğu “iğrenç” olarak nitelendirdi veya tekniğini eleştirdi. (Sonunda hayatında bu olumsuzluğa ihtiyacı olmadığını söyleyerek yorumlar bölümünü kapattı.)
Domatesli sandviç söz konusu olduğunda, en azından Güney’de, konuşma onun ne olduğundan çok ne olmadığı hakkındadır. Memleketim olan Georgia’daki Gwinnett Magazine dergisinin okuyucularına göre, Resmi Domatesli Sandviç iki dilim beyaz ekmektir (“Kızarmış değil. Taze, bu yüzden dişlerinizin arkasına yapışır”); evde yetiştirilen asma olgun domates (“Soyulmamış. Sulu, bu yüzden onu lavabonun üzerinde tutmanız gerekiyor”); karabiber ve tuz; ve “büyük bir porsiyon” mayonez (“Mucize Kırbaç Değil”).
Tüm bunların merkezinde iyi zamanlama var. Ev yapımı, asma olgun domates hazır olduğunda hazırdır. Mükemmel domatesin gevşemesi ve kızarması, aslında ateş ve yağmur kokması için o huzursuz birikim? Bazı insanlar bunun için bütün yıl bekler. Domatesinizin iyi olması için Cennet Bahçesinden koparılmasına gerek yok: Sadece kışın büyük bir süpermarketten değil, yüksek sezonda bir çiftçiden gelen domatesi bulmaya çalışın. Kiraz, Campari ve diğer küçük sera domatesleri güzel olabilse de, gerçekten istediğiniz şey, dilimlerken hala güneşin sıcaklığına sahip olan büyük, yoğun sezonlu bir biftek veya aile yadigârıdır.
Bu yazın başlarında Mary, küçük bir Alman kraliçe domatesini – bu yıl şimdiye kadar bahçesinden başarılı bir şekilde çıkan tek domates – bir sandviç haline getirdi. Başka ne yapardı? “Domates iyiydi” diyor. “Mayonez güzeldi. Ama ekmek harika değildi.” Bunun nedeni, alıştığı yumuşak beyaz sandviç somunu olan Merita Eski Tarz Ekmeği olmamasıydı. (Büyürken ailesinin çok parası olmadığını söylüyor, bu yüzden annesi, son kullanma tarihlerine yakın, özellikle Merita marka ekmek torbalarının satıldığı ikinci el fırın dükkanına giderdi.) daha süslü bir ekşi maya veya huysuz bir focaccia kullanın, ama neden? Güney domatesli bir sandviçin neşesi, meyveyi vurgulamaktır. Yumuşacık bir sandviç ekmeğinin lapa gibi beyazlığı, damlayan domatesin kenarlarını ıslatması kimilerinin yardımcısıdır.
Ekmeğin kızartılması gerekip gerekmediği konusunda tartışmalar var. Mary gibi çoğu Güneyli hayır der: Bu yumuşak doku, geleneksel domatesli sandviç deneyiminin merkezinde yer alır. Ancak bir yemek stilisti ve yakında çıkacak olan “Sandviçler Kitabı”nın yazarı Jason Skrobar, My Perfect Sandwich adını verdiği, güneşte kurutulmuş domates mayonezli bir varyasyonda kızarmış ekşi maya istiyor. Seattle’da ikamet eden meslektaşım J. Kenji López-Alt, her dilimin sadece bir tarafını tavada kızartıyor ve dış kısımları hala yumuşak olacak şekilde içe doğru çeviriyor, bu da klasiğin önemli bir özelliği. (Ne Skrobar’ın ne de López-Alt’ın Güneyli olmadığına dikkat edilmelidir.)
Alternatif olarak, bir tost makinesindeki en kısa kullanım, her iki dünyanın da en iyisine sahip olabileceğiniz anlamına gelir: Ekmek, sulu bir domatesin altında yapısını korurken, içinde yastık gibi yumuşaklığını korur. Her birine kendi. Damlayan sandviçini lavabonun üzerinde yemek zorunda olduğun sürece, o zaman basketbol sahasındasın.
Benim için iyi bir domatesli sandviçin ayırt edici özelliği, domatesin üzerine dökülen ve biriken mayonezdir. Güneyliyseniz, “ya bir Dük’ün evinde büyüdünüz ya da bir Hellmann’ın evinde büyüdünüz” diyor Mary. Bana göre, Dük-Hellmann’a karşı-tartışma bundan daha sıkıcı veya alakasız olamazdı (yine de her yıl insanları kızdırmaktan zevk alıyorum). Bu özel durumda hafif tadı olan Hellmann’s kullanıyorum çünkü domatesleri sandviçlemeden önce mayonezin üzerine biraz furikake serpmeyi seviyorum. Lezzetli pirinç çeşnisindeki deniz yosunu, domatesin lezzetini artırarak meyve, karbonhidrat ve çeşni uyumunu yoğunlaştırır. Lezzet ileri Duke’s ve hatta Kewpie, ne kadar lezzetli olsalar da, mükemmel domatesli sandviçimdeki her şeyi alt ederdi.
Bütün yıl böyle bir sandviç hayal ettim – yılın ilk iyi domatesli sandviçi.
Son zamanlarda, Mary bana çiftçi pazarında mükemmel yadigâr domatesler bulduğunu söyledi, o lezzetli çirkin kırmızı, yeşil ve mor domatesler. Ayrıca çok sevdiği Merita ekmeğini stokladı, Duke’unkini kullandı (elbette) ve 400.000 hayranı için en sevdiği sandviçi yerken filme aldı. “Şimdiye kadarki en mutlu halim bu,” dedi ve kendisi için çalıştığı, benim gibi dünyanın her yerinden insanların her gece rahatlayıp uykuya dalmasına yardımcı olan ASMR videoları yaptığı için ne kadar şanslı hissettiğini anlattı. . Bu gece rüyamda domatesli sandviçimi görürken, Mary kendi sandviçini yapıyor ve bizi sakince ve sessizce uyarıyor, “Denemeden kapıyı çalma.”
Tarif: Furikake Domatesli Sandviç
